به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، 2 سال تا پایان دولت دوم روحانی زمان باقی مانده است اما او امروز در قامت کاندیدای ریاست جمهوری و به شیوه ای کاملا احمدی نژادی سخن گفت. محمود احمدی نژاد نیز در پایان دولت دوم خود و زمانیکه قوه قضائیه عزم خود را برای برخورد با برخی مفاسد اقتصادی نظیر محمدرضا رحیمی و یا سعید مرتضوی جزم کرده بود این چنین بر می آشفت و هر روز بگم بگمی علیه قوه قضائیه براه می انداخت که واضح ترین شکل آن در ماجرای یکشنبه سیاه مجلس و پخش فایل صوتی از فاضل لاریجانی رخ داد!احمدی نژاد کابینه خود را خط قرمزی دانسته بود که کسی سراغ آن نیاید! در روزهای اخیر نیز روحانی در موقعیت مشابهی قرار دارد.

حسین فریدون برادر وی به اتهاماتی راهی زندان شده است و برخی چهره هایی که نزدیک به دولت یا وزرای وی محسوب می شوند یا از دادگاه حکم گرفته و یا در انتظار صدور حکم هستند. البته برخوردهای قوه قضائیه محدود به این موارد نبوده و بنظر می رسد مبارزه جدید آغاز شده علیه فساد جناحی نیست چه اینکه برخی برخورد ها و دستگیری ها از درون قوه قضائیه نیز بوده است. طبری و بیژن قاسم زاده از جمله این موارد است.

با این حال روحانی در سخنان امروز خود در یزد ازاعداد و ارقام میلیاردی (مطرح شده در پرونده بابک زنجانی) یاد کرد و خواستار برخورد قوه قضائیه با آن شد. اما این آشفتگی امروز روحانی و فارغ از اینکه قوه قضائیه می بایست به موارد ذکر شده با جدیت برخورد کند، چند پیام آشکار دارد.

چرا روحانی در دو سال پایانی دولت ودر حالی که برخی دادگاه های مفاسد اقتصادی به نتیجه رسیده است، به یاد افشاگری افتاده است؟ آیا پیشتر روحانی از این موارد و جزئیات خبر نداشت؟ چه شده است که وی به شیوه احمدی نژاد روی آورده در حالی که بارها منتقد این شیوه و منش بوده اکنون به همان ورطه گرفتار شده است؟ چرا در 6 سال گذشته روحانی سکوت کرده است؟ آیا آشفتگی امروز روحانی و براه انداختن بگم بگم، این پیام را مخابره نمی کند که مسئله او نیز مانند احمدی نژاد، برخورد با فساد است؟!