عباسی، سرمربی تیم ملی رویینگ بانوان در گفتوگو با «فرهیختگان»: 
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سولماز عباسی عادت ندارد درباره موضوعی نگاه بدبینانه‌ای داشته باشد و آن را به زبان بیاورد. قهرمان نه‌چندان دور تیم ملی رویینگ حالا با کوله‌باری از تجربه، قایق سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان رویینگ را پارو می‌زند. تلاش سخت او موج قدرتمند انگیزه را در وجود شاگردانش که همگی از قهرمانان این رشته هستند، ایجاد می‌کند. او که این روزها به همراه ملی‌پوشان رویینگ در دریاچه آزادی تمرینات سنگینی را تا رسیدن به المپیک آغاز کرده، دلش به حمایت مسئولان فدراسیون گرم است و البته در انتظار رسیدن امکانات ازجمله قایق‌های نو! عباسی در گفتوگو با «فرهیختگان» راه رسیدن به المپیک را حمایت همه‌جانبه کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش می‌داند و می‌گوید: «هر چقدر کیفیت اردوها بالاتر برود و امکانات جانبی مهیاتر باشد، حتما در پیشرفت بچه‌ها نقش بیشتری خواهد داشت. مثلا کیفیت غذای بچه‌ها حرفه‌ای‌تر باشد، شرایط تمرینی بهتر، امکانات به‌روزتر و البته حضور یک روانشناس خوب می‌تواند به تیم برای کسب سهمیه المپیک کمک بیشتری بکند.»
تجهیزات ما فرسوده است
او از فرسوده بودن قایق‌های در اختیار رشته رویینگ می‌گوید و عنوان می‌کند: «تجهیزات‌مان فرسوده شده است و نیاز به نوسازی داریم که البته یک‌سری قایق توسط فدراسیون قایقرانی خریداری شده است که امیدواریم هرچه زودتر به دست‌مان برسد.»
سرمربی تیم ملی رویینگ بانوان که تمرینات پرفشاری را برای شاگردانش تا کسب سهمیه المپیک در نظر گرفته است، اظهار می‌دارد: «تمرینات کسب سهمیه چند روزی است در دریاچه آزادی شروع شده و تا اردیبهشت 99 که زمان انتخابی و کسب سهمیه المپیک است، ادامه خواهد داشت. از آنجا که رویینگ یک رشته استقامتی است و تمرینات بی‌وقفه دارد، نباید فا‌صله‌ای در تمرینات باشد. بچه‌ها تمرینات پاییز و زمستان سال 97 را از دست داده بودند و از بهار تمرینات‌شان را شروع کردند و همین از دست دادن زمان روی نتایج‌شان هم در مسابقات آسیایی ممکن است تاثیر گذاشته باشد.»
او که از سال 2014 به عرصه مربیگری وارد شده و کارش را با تیم ملی جوانان آغاز کرده است، تصریح می‌کند: «از اول تیرماه به‌عنوان سرمربی تیم ملی رویینگ بزرگسالان در خدمت تیم هستم. ما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تا در یکی دو ماه آینده ارنج نهایی تیم ملی را ببندیم تا بچه‌ها با تمرکز بالاتری روی تمرین‌هایشان فشار بیاورند و به نتیجه برسیم.»
عباسی که از حمایت فدراسیون قایقرانی راضی است، اظهار می‌دارد: «اگر حمایت فدراسیون نبود، اصلا نمی‌توانستیم در مسابقات آسیایی که برنز گرفتیم شرکت کنیم، چراکه بعضی بچه‌های شرکت‌کننده تجربه بسیار کمی داشتند و اعتماد فدراسیون باعث شد تلاش‌مان را چند برابر کنیم و حمایت شدیم.»
او گریزی به اردوی تیم ملی رویینگ قبل از مسابقات آسیایی هم می‌زند و می‌گوید: «اغراق نیست اگر بگویم مدال‌های آسیایی را مدیون میزبانی خوب خراسان شمالی و مسئولانش و به‌خصوص مسئولان و مردم شهرستان مانه و سملقان هستیم که سه ماه مسئولیت بزرگ تیم دختران رویینگ را قبول کردند که این امر نقش بزرگی در موفقیت‌مان داشت. از این به بعد هم باید اردوها قوی و پرفشار باشد، چراکه رقیبان ما برای کسب سهمیه المپیک قوی‌تر از همیشه حاضر خواهند شد و اردوهای سختی را برگزار می‌کنند که ما هم نباید موقعیت را از دست بدهیم.»
به المپیک، جدی فکر می‌کنیم
سرمربی تیم ملی رویینگ بانوان به کسب سهمیه المپیک بسیار خوشبین است و می‌گوید: «نتایجی که در مسابقات آسیایی گرفتیم این اجازه را به ما می‌دهد تا خیلی جدی به المپیک و راه موفقیت در آن فکر کنیم. امیدوارم در کسب سهمیه المپیک موفق شویم، باید 5 ماه آینده هر آنچه داریم برای موفقیت انجام دهیم؛ از کیفیت بهتر اردوها و تمرینات دقیق‌تر تا به نتیجه دلخواه برسیم.»
وی درباره کسب نکردن مدال در یک آیتم از مسابقات آسیایی کره نیز می‌گوید: «فقط در آیتم تک‌نفره سنگین‌وزن مدال نگرفتیم که مریم امیدی‌پارسا در آن بخش رقابت کرد. به دو دلیل مهم ما نتوانستیم به نتیجه برسیم؛ اول اینکه نماینده ما به خاطر دلایل شخصی نمی‌توانست در بعضی اردوها حاضر شود و دلیل دوم این بود که ماده‌ای که در آن شرکت کرد جزء مواد خیلی سنگین مسابقات بود، چون ماده المپیکی است. ولی در دو نفره سبک‌وزن، دیگر ماده المپیکی که کیمیا زارعی 17 ساله و زینب نوری 15 ساله را در ارنج داشتیم و اولین رقابت بزرگسالان‌شان را تجربه می‌کردند با وجود شرایط سختی که وجود داشت، در ماده بسیار سنگین مسابقات مدال گرفتند که حاصل انگیزه بالا در تمرین‌شان بود.»
سرمربی تیم ملی رویینگ بانوان از تجربه 10 ساله قهرمانی‌اش در تیم ملی برای هدایت قایقرانان استفاده کرده و می‌گوید: «سعی می‌کنم هر روز یاد بگیرم و ضعف‌ها را برطرف کنم و کار خود را ارتقا بدهم و در کنار آن از تجربیاتی که دارم هم استفاده کنم. همیشه طی دوران ورزشی خود و الان که مربی هستم، معتقد بودم باید تمام تلاش‌مان را با هر نوع امکاناتی که در اختیار داریم، برای رسیدن به موفقیت انجام دهیم.»
عباسی از نبود مهسا جاور به دلیل تولد فرزندش به‌عنوان یکی از مهره‌های ارزشمند تیم ملی و بی‌انگیزه شدن قهرمانان این رشته می‌گوید: «باید‌انگیزه را در باتجربه‌ها ایجاد کنیم و از نیروی با‌انگیزه جوانی که در اختیار داریم، استفاده کنیم و به آنها اعتماد کنیم تا نسل آینده قایقرانی را با مدال‌های خوشرنگ‌تر ببینیم.»
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
