به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، روز گذشته نامزدهای نهایی جایزه گلوب ساکر در سال 2019 میلادی معرفی شدند که در میان تعجب، نام پپ گواردیولا در بین پنج کاندیدای نهایی بهترین مربیان سال جایی ندارد. این برای یازدهمین‌بار است که این جایزه قرار است به بهترین‌های فوتبال جهان اهدا شود و قرار است اسامی برندگان در مراسمی روز 29 دسامبر در دبی اعلام شود. امسال برای نخستین‌بار سه جایزه جدید نیز به این مراسم اضافه شده و بهترین بازیکن فوتبال بانوان، بهترین باشگاه سال و بهترین داور نیز انتخاب خواهند شد. برندگان این جایزه توسط هیات ژوری که از نفراتی چون فابیو کاپلو، آنتونیو کونته و اریک آبیدال تشکیل شده، انتخاب می‌شوند.

سیلوا  تنها نماینده سیتی

در بخش بهترین بازیکن سال نام هفت نفر اعلام شده که حضور برناردو سیلوا در کنار لئو مسی، کریس رونالدو، محمد صلاح، آلیسون بکر، سادیو مانه و ویرجیل فن‌دایک جالب توجه است. برای انتخاب بهترین فوتبالیست زن سال نیز راپیونه، برونز، مارتا، وینندال، مورگان، هگربرگ و آنری کاندید شده‌اند که شانس راپیونه و مورگان، دو ستاره تیم ملی آمریکا که به همراه این تیم قهرمان جام جهانی شده‌اند، بیش از سایرین است. برای بخش بهترین باشگاه سال نیز نام سه تیم لیورپول، آژاکس و لیون معرفی شده که به احتمال فراوان جایزه به لیورپول، فاتح لیگ قهرمانان امسال خواهد رسید.هیات ژوری برای انتخاب بهترین بازیکن جوان سال، نام پنج بازیکن را اعلام کرده که شامل جیدون سانچو، ژوائو فلیکس، کای هاورتز، آنسو فاتی و ارلینگ هالند می‌شود. اما شاید عجیب‌ترین انتخاب در بخش بهترین مربی صورت گرفته است، جایی‌که غیبت پپ گواردیولا در بین پنج نامزد نهایی دور از انتظار بود. ماسیمیلیانو آلگری، یورگن کلوپ و اریک تن‌هاگ هر سه در این فهرست حضور دارند و در کنار آنها نام جمال بلماندی، سرمربی الجزایر که به همراه این تیم فاتح جام ملت‌های آفریقا شد و فرناندو سانتوس، سرمربی تیم ملی پرتغال که قهرمانی نخستین دوره لیگ ملت‌های اروپا را به دست آورد نیز قرار دارد. گواردیولا فصل پیش به همراه منچسترسیتی سه جام داخلی را در لیگ برتر فتح کرد، اما چنین افتخار بزرگی هم نتوانسته انتخاب‌کنندگان را برای قرار دادن نام او در بین پنج گزینه نهایی متقاعد کند.در بین این نفرات، کلوپ که تیمش را به قهرمانی اروپا رساند، بیشترین شانس را دارد. او البته در رقابتی جذاب و نزدیک درنهایت مغلوب گواردیولا شد و نتوانست تیمش را پس از 30 سال به قهرمانی در لیگ برتر جزیره برساند. البته اریک تن‌هاگ هم عملکردی خیره‌کننده با آژاکس داشت و به لطف درخشش فرانکی دی‌یونگ و ماتیاس دی‌لیخت توانست بزرگانی چون رئال‌مادرید و یوونتوس را از پیش رو برداشته و در بین چهار تیم برتر لیگ قهرمانان قرار گیرد، اما درنهایت در نیمه‌نهایی مغلوب تاتنهام شد. 

گواردیولا می‌توانست جای مکس آلگری را در این فهرست بگیرد چراکه سرمربی سابق یوونتوس در مدت زمان حضورش در این تیم تنها در رقابت‌های داخلی موفق بود و در اروپا نتوانست به توفیقی دست یافته و فصل پیش حتی با وجود خرید رونالدو هم در رساندن تیمش به نیمه‌نهایی ناکام ماند. با این حال عملکرد سیتی در فصل گذشته بسیار درخشان‌تر از نمایشی بود که بانوی‌پیر در ایتالیا داشت. مقایسه حریفان یووه در سری A با تیم‌های انگلیسی مشخص می‌کند آلگری برای قهرمان کردن تیمش در این سال‌ها رقیب چندان قدرتمندی نداشته و در هر فصل با اختلاف نسبت به رقبا در رتبه نخست قرار گرفته است.

لغزش در ابتدای فصل

گواردیولا، امسال فصل سختی در سیتی دارد. شاگردان او در همین ابتدا لغزش‌های زیادی داشته‌اند و حالا با اختلاف 6 امتیاز نسبت به لیورپول در رتبه دوم قرار دارند. البته رقابت در لیگ برتر به‌گونه‌ای است که تا هفته‌های پایانی نمی‌توان از قهرمانی مطمئن بود و فصل پیش نیز در برهه‌ای لیورپولی‌ها اختلاف هفت امتیازی با سیتی ایجاد کردند، اما درنهایت این گواردیولا بود که جام را به‌همراه شاگردانش بالای سر برد. سیتی سه‌شنبه‌شب در مصاف با ساوتهمپتون در جام اتحادیه 3‌بر‌یک پیروز شد و به دور بعد صعود کرد. آنها هفته آینده دو دیدار نه‌چندان دشوار برابر همین ساوتهمپتون در لیگ و با آتالانتا در لیگ قهرمانان دارند، اما یکشنبه دو هفته بعد در آنفیلد جدالی بسیار حساس را برابر لیورپول پیش رو دارند که می‌تواند تا حد زیادی تکلیف قهرمانی حداقل در نیم‌فصل را مشخص کند. با این حال اتفاقاتی که در دیدارهای فشرده ژانویه رخ می‌دهد تاثیر زیادی در تعیین قهرمان فصل خواهد داشت و گواردیولا نشان داده به‌خوبی می‌داند چگونه تیمش را برای آن زمان آماده کند.

* نویسنده: سیامک خاجی، روزنامه‌نگار