گزارش «فرهیختگان» از تاثیر غیبت کاپیتان پرسپولیس در نتایج ضعیف قرمزها
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم فوتبال پرسپولیس طی 4 سال اخیر قطعا یکی از باثبات‌ترین و مطمئن‌ترین تیم‌های لیگ برتر بوده است. هر چقدر برانکو طی چند سال اخیر درباره عملکرد بازیکنانش در فاز تهاجمی پاسخگوی منتقدان بود، اما در بخش دفاعی چالشی نداشت. در این راستا قطعا نمی‌توان نقش سیدجلال حسینی و عملکرد او را نادیده گرفت، چراکه او در اکثر بازی‌های سه فصل قبل مهره ثابت تیم در قلب دفاع به شمار می‌رفت. در این گزارش به عملکرد این بازیکن باتجربه نگاهی خواهیم داشت.
از ناامیدی تا «برترین» شدن
سیدجلال حسینی میان فوتبالیست‌ها به بازیکنی که زندگی سالمی دارد و کاملا به این عرصه حرفه‌ای نگاه می‌کند، معروف است. شاید به همین دلیل کمتر شاهد مصدومیت‌های طولانی‌مدت برای این مدافع کهنه‌کار بوده‌ایم. او پیش از حضور مجدد در پرسپولیس برای نخستین‌بار مصدومیت مدت‌داری را در نفت تهران سپری کرد؛ اتفاقی که نه‌تنها شایعه خداحافظی او را در پی داشت بلکه باعث شد پس از رهایی از بند مصدومیت، سیدجلال اعتراف کند هم از بهبود یافتن ناامید شده بود و هم به خداحافظی فکر می‌کرد. البته این ناامیدی برای مدافعی که حالا رکورددار خیلی از عناوین در لیگ برتر است خیلی‌زود جای خود را به تلاش داد و توانست در پایان فصل پانزدهم عنوان «برترین مدافع» لیگ برتر را دریافت کند. پس از آن نیز هیچ‌یک از مدافعان لیگ برتر نتوانستند این عنوان را از آن خود کنند و در 4 فصل پیاپی حسینی جایزه برترین مدافع فصل را به خانه برد.
از شایعه قهر تا دریافت لقب «سوپرمن»!
با آغاز فصل هفدهم لیگ برتر و دومین سال حضور سیدجلال حسینی در پرسپولیس، او طولانی‌ترین دوره غیبت خود را در جمع سرخ‌پوشان پشت‌سر گذاشت و دوری‌اش از ترکیب 2 ماهه شد. از این‌رو دوباره شایعه خداحافظی او به گوش رسید و حسینی قاطعانه اعلام کرد روزبه‌روز شرایط بدنی‌اش بهتر می‌شود و چنین قصدی ندارد. در همان فصل پرسپولیس که از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا صعود کرده بود و باید مقابل الهلال با تعدادی غایب به میدان می‌رفت، حسینی را به همراه داشت که به‌تازگی از بند مصدومیت رها شده بود. اختلافاتی که میان کی‌روش و برانکو موج می‌زد و مصدومیت سیدجلال در تیم ملی، موجب به وجود آمدن شایعات جدیدی مبنی‌بر اختلاف و قهر میان او و سرمربی پرسپولیس و در پی آن نیمکت‌نشینی مقابل الهلال شد.
این شایعه نیز مدت زمان زیادی پا برجا نماند و به سرعت جای خود را به تعریف و تمجید‌های برانکو از حسینی داد و سرمربی کروات سرخ‌پوشان پس از چند ماه سیدجلال را سوپرمن تیمش معرفی کرد.
از حذف شدن تا کامبک
سیدجلال قطعا یکی از چالش‌برانگیزترین دوران فوتبالی خود را در سال 97 پشت‌سر گذاشت. او دقیقا زمانی که همه تلاش خود را در تیم ملی به‌کار بسته و جشن صعود به جام‌جهانی را در کنار هم‌تیمی‌هایش گرفته بود، ناگهان نامش از لیست مسافران روسیه خارج شد و فوتبال‌دوستان را شوکه کرد. رسانه‌ها در آن روزها تحلیل‌ها و مصاحبه‌های فراوانی را درباره خط‌خوردن او از افراد مختلف منتشر کردند، اما تنها کسی که اظهارنظری نداشت، خود حسینی بود. برخی اعتقاد داشتند سیدجلال از نظر روحی افت خواهد کرد و به‌زودی از فوتبال خداحافظی می‌کند، اما با آغاز بازی‌های لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا و دیدن چهره آرام کاپیتان سرخ‌پوشان باز هم پیش‌بینی‌ها اشتباه از آب در آمد و خبری از خداحافظی نبود. او این‌بار با 37 سال بار محرومیت سرخ‌پوشان از نقل‌وانتقالات و کمبود بازیکن را به همراه سایر بازیکنان به دوش کشید و تیم را تا فینال لیگ قهرمانان آسیا پیش برد تا باز هم «کامبکی» فوق‌العاده داشته باشد و لقب «مرد تمام‌نشدنی» را از آن خود کند.
فصل نوزدهم و جای خالی سیدی که مسی نیست!
عملکرد دفاعی پرسپولیس در فصول شانزدهم، هفدهم و هجدهم دارای ثبات خاصی از نظر اعداد و ارقام بوده و به نظر می‌رسد این ثبات پس از 3 سال درحال از بین رفتن است. سرخ‌پوشان با زوج دفاعی سیدجلال- انصاری در فصل شانزدهم 14 گل دریافت کردند، بنابراین میانگین گل خورده آنها فقط 4/0 بود. در فصل هفدهم و هجدهم نیز با حضور حسینی و خلیل‌زاده در قلب دفاع شرایط مشابهی برای آنها تجربه شد و 15-14 توپ به دروازه پرسپولیس راه یافت. حالا که تنها 7 بازی از لیگ برتر می‌گذرد و پرسپولیس نه‌تنها از نظر تهاجمی مورد انتقاد قرار دارد بلکه عدم‌حضور سیدجلال حسینی در ترکیب تیم نیز پیش و پس از هر بازی سوژه هواداران و منتقدان است.
پرسپولیس کالدرون که دیگر حسینی را در ترکیب خود ندارد، در 7 هفته 5 گل دریافت کرده و تفاضل گل آنها نیز در جدول صفر است. این آمار نگران‌کننده موجب شده انتقادها به کالدرون و تیمش بیشتر شود و حتی پیروزی مقابل پیکان نیز چندان دلایل خوشحالی را فراهم نکند. حالا نه‌تنها آمار پرسپولیس نگران‌کننده است بلکه آنها لیدری درون زمین ندارند و از سویی کالدرون نیز اعتقادی به توانایی‌های سیدجلال ندارد. او با اظهارنظر درباره کاپیتان سرخ‌پوشان و بیان این جمله که «بازیکنی که 37-36 سال دارد و دو هفته هم تمرین نکرده، نمی‌تواند در تیم باشد و جایی در ترکیب من ندارد، مسی شاید بتواند، اما او نه!» ثابت کرد اطلاعات زیادی از این بازیکن کهنه‌کار و انگیزه‌هایش ندارد. او مشکلی با بازی کردن مهاجم ناکارآمد برزیلی ندارد، به نفرات جوان‌تر تیمش بها نمی‌دهد و می‌گوید آنها در سطحی نیستند که زیاد بازی کنند و با این حال ترجیح می‌دهد نقش اول استحکام دفاعی پرسپولیس در فصل‌های اخیر را هم نیمکت‌نشین کند!
پنجعلی: «سن» برای سیدجلال فقط یک عدد است
محمد پنجعلی که در کنار مرتضی فنونی‌زاده روزگاری قلب دفاعی پرسپولیس را تشکیل می‌دادند، درباره اینکه کالدرون به حسینی اعتقادی ندارد به «فرهیختگان» گفت: «اینکه چه کسی برای تیم به میدان برود تصمیم کادرفنی است و نمی‌توان خیلی در این‌باره اظهارنظر کرد، اما شخصا سید را خیلی قبول دارم. درباره حسینی مساله سن و سال اصلا اهمیتی ندارد و نمی‌توان گفت او پیر شده، چراکه ثابت کرده سن برایش فقط یک عدد است. فوتبال همین است و مواقعی برخی بازیکنان با تفکرات تاکتیکی سرمربی همسو نیستند. همه بازیکنان کار می‌کنند و زحمت می‌کشند و پیشکسوت هم تنها وظیفه حمایت از تیم را دارد، اما سیدجلال بازیکنی است که درحال حاضر تیم به او نیاز دارد. فکر نمی‌کنم اراده‌ای هم برای کنار گذاشتن او وجود داشته باشد و بخواهند سید را در لیست مازاد قرار دهند که اگر چنین تفکری وجود داشته، اصلا تصمیم درستی نبوده است. فکر کنم کالدرون برای اعتماد به سید به زمان نیاز دارد، هرچه باشد او کاپیتان تیم و عصای دست سرمربی است.»
فنونی‌زاده:امیدوارم نخواهند او را مجبور به خداحافظی کنند
مرتضی فنونی‌زاده، دیگر مدافع سال‌های دور پرسپولیس نیز درباره عملکرد پرسپولیس بدون حضور حسینی به «فرهیختگان» می‌گوید: «سیدجلال حسینی می‌تواند جزء 20 نفر اول و محبوب تاریخ پرسپولیس باشد. اگر از اول تاریخ پرسپولیس به مدافعان نگاه کنیم هم سید جزء 6 نفر برتر قرار دارد. اینکه عدم‌حضور سیدجلال ضررهایی را برای تیم به بار آورده و متحمل شکست‌هایی شده‌ایم، باور درستی است.»
او با یاد کردن از دوران بازیگری خود، درباره استفاده از کنعانی‌زادگان در پست دیگری توضیح می‌دهد: «زوج من و پنجعلی هنوز زبانزد خاص و عام است. شاید من از نظر تکنیکی ضعیف بودم، اما جسارتم آن ضعف‌ها را پوشش می‌داد. زمانی که کنعانی‌زادگان به پرسپولیس آمد، گفت من باید فیکس بازی کنم؛ من در تمام رسانه‌ها این اظهارنظر را خواندم. هیچ بازیکنی در پرسپولیس حق ندارد بگوید من باید فیکس باشم و تصمیم را کادرفنی باید بگیرد. شکی نیست که حسینی یکی از کمک‌های برانکو درون زمین بود. واقعیت این است که پرسپولیس امسال هم به سید نیاز دارد، چراکه می‌بینیم وقتی داور یک ضربه کاشته اعلام می‌کند 10 نفر پشت توپ صف می‌بندند یا همه با هم به تصمیمات داور اعتراض می‌کنند، اما وقتی او بازی می‌کند کسی به خود جرات نمی‌دهد جلو بیاید. بودن سید از نبودنش برای پرسپولیس بهتر است. معتقدم به خاطر زندگی سالمی که داشته، می‌تواند باز هم کارآمد باشد، اما اگر قرار است او را نیمکت‌نشین کنند تا مجبور به خداحافظی شود، کار درستی نیست. از سویی می‌دانم محمدحسن هرگز چنین تصمیمی نمی‌گیرد. بهتر است کالدرون از زوج دفاعی حسینی- خلیل‌زاده استفاده کند و کنعانی‌زادگان را در سمت راست دفاعی بازی دهد.»
* مهتاب لطفیان، روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
