حسین قربانزاده، حقوقدان در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، متن گفت وگوی حسین قربانزاده، حقوقدان با «فرهیختگان» به این شرح است:
معمولا در انتخابات با ثبت‌نام‌های فله‌ای مواجه هستیم، چه در انتخابات مجلس و چه در انتخابات ریاست‌جمهوری. یک‌سری قوانین انتخابات داریم که در مجلس تصویب می‌شود اما این محدودیت‌هایی که برای ثبت‌نام شرکت‌کننده‌ها لازم است اعمال شود ایجاد نشده و همین موضوع باعث شده این ثبت‌نام‌ها هر سال بیشتر شود و بعضا مضحک می‌شود. در صورتی که در کشورهای دیگر مثلا در کشورهای اروپایی مانند فرانسه این چنین نیست.
اولا فضای انتخابات ریاست‌جمهوری با انتخابات مجلس متفاوت است. نکته شما درباره ریاست‌جمهوری درست است. اما در مورد مجلس من موافق نیستم. مجلس شورای اسلامی جایی است که نمایندگان باید نماینده افکار عمومی به معنای «عوام» باشند و مهم نیست افراد چه تحصیلاتی دارند. البته حتما بهترین حالت برای هر کشوری دومجلسی بودن است که فعلا در قانون اساسی جمهوری اسلامی آن را نداریم. اقتضای دومجلسی بودن این است که یک مجلس فرهیختگان و نخبگان باشد که آنجا اقتضائاتی مانند محدودیت‌های جدی وجود دارد و یک مجلسی هم باشد که رای واقعی مردم کار کند. در چنین مجلسی مهم این است که مردم چه رایی می‌دهند و چه کسی را به‌عنوان نماینده خود انتخاب می‌کنند، اینکه نماینده منتخب چه تخصصی دارد یا سطح سواد او چه میزان است، اهمیت ندارد. به نظر من این اقتضای مردم‌سالاری است که آنها به هر کسی که دوست دارند رای بدهند بدون توجه به برخی ویژگی‌ها؛ نباید این را محدود کرد چون این محدودیت حق آزادی انتخاب و حق تعیین سرنوشت را از مردم سلب می‌کند.
بر این اساس این اقتضا در کشورهایی که دومجلسی هستند رعایت شده و چون در کشور ما یک مجلس است عملا اینها با هم ترکیب شده و از جهتی اقتضای مردم‌سالاری این است که مردم رای بدهند و از جهتی دیگر نیاز به یک فن و تخصص و ورود حرفه‌ای به مسائل کلان مملکتی داریم که متاسفانه در حال حاضر در بسیاری از نمایندگان این را نمی‌بینیم.
به هر حال فعلا ساختار کشور به صورت تک‌مجلسی است و تغییری هم در دستور کار نیست. آیا شرایط فعلی را می‌توان به‌گونه‌ای مدیریت کرد که ثبت‌نام‌ها هدفمند شوند و در نتیجه کیفیت مجلس ارتقا یابد؟
معتقدم در ریاست‌جمهوری می‌توان محدودیت‌هایی قائل شد اما برای انتخابات مجلس این شدنی نیست. در مورد ریاست‌جمهوری قانون اساسی هم گفته است مدیر، مدبر، رجل سیاسی و... باشد ولی ما در مجلس نماینده افکار عمومی می‌خواهیم. نماینده افکار عمومی یعنی کسی که مردم به او رای بدهند فارغ از اینکه چه مقدار تجربه یا تحصیلات داشته باشد. مردم به کسی رای می‌دهند که دوست دارند نماینده افکار آنها در مجلس باشد. نمی‌شود بگوییم که داوطلبان حتما باید پنج‌سال سابقه مدیریتی از سطح مدیرکل به بالا یا تحصیلات دکتری داشته باشند.
یعنی به اعتقاد شما اعمال برخی محدودیت‌ها در فرآیند کلی مردم‌سالاری مشکل ایجاد می‌کند؟
برای حق تعیین سرنوشت محدودیت ایجاد می‌کند، چون ممکن است حوزه انتخابیه‌ای فردی را صالح بداند که لزوما این شرایط را نداشته باشد اما می‌تواند افکار عمومی مردم آنجا را نمایندگی کند. بنابراین به نظر من ایراد ثبت‌نام فله‌ای تنها به انتخابات ریاست‌جمهوری وارد است و برای انتخابات مجلس من به آن قائل نیستم.
بنابراین ثبت‌نام چندهزار نفری در انتخابات مجلس از نظر شما هیچ‌اشکالی ندارد؟
خیر، تعداد زیاد ثبت‌نام‌ها هیچ‌اشکالی ندارد و این مردم هستند که باید از بین آنان نماینده خود را انتخاب کنند. من در مجموع افزایش محدودیت‌ها در قانون انتخابات را به‌ضرر کشور می‌دانم.
مطالب پیشنهادی
