گزیده‌خوانی نشریات دانشجویی از دانشگاه‌های مختلف کشور
دانشجو باید خط بدهد نه ...
بیست‌و‌سومین شماره نشریه هم‌شاگردی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان این هفته منتشر شد. موذن جامعه هشیارباش، افت‌و‌‌خیزهای جنبش دانشجویی، نرمش جدید آمریکا برای مذاکره و میانجی‌گری فرانسه، شاخصه‌های حیات دانشجوی دغدغه‌مند، دانشجو باید خط بدهد نه خط بگیرد، کار باید تشکیلاتی باشد و گفت‌وگو با معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از مهم‌ترین عناوین شماره جدید این نشریه دانشجویی است که با عنوان «در مسیر گام دوم انقلاب اسلامی» هم‌اکنون در سایت این اتحادیه دانشجویی نیز در دسترس مخاطبان قرار دارد.
هادی خلیلی یکی از نویسندگان این شماره هم‌شاگردی در مطلبی با عنوان «دانشجو باید خط بدهد نه خط بگیرد» می‌نویسد: «سه‌گانه تعهد، تخصص و تقوا مثلثی است که یک دانشجو را به دانشجوی الگو بدل می‌کند؛ سه‌گانه‌ای که درحال حاضر در کشور ما کمیاب است و جوان دانشجو باید خود را به مرزهای آن نزدیک کند. تعهد، تخصص و تقوا از جوان ما چیزی می‌سازد شبیه همت‌ها، باکری‌ها و... که درمان وخامت حال روزگار خود بودند و اکنون جامعه ما باید دوباره سعی به پرورش آنها کند. دانشجو نباید خط‌مشی خود را به احزاب و جناح‌های سیاسی گره بزند، چراکه گروه‌‌های سیاسی ممکن است اسیر قدرت و هوای نفس شوند و از خط اصلی خویش خارج شوند و گره‌خوردن دانشجو با این گروه‌ها ممکن است باعث انحراف قشر دانشجو شود، حال آنکه این وظیفه موذن جامعه است که این انحرافات را فریاد بزند.»
پند و اندرز به جدیدالورودها با زبان طنز
بیست‌ودومین شماره از گاهنامه فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی آرمانشهر متعلق به مجمع دانشجویی آرمان دانشگاه شیراز در هفته دوم مهرماه منتشر شد. نویسندگان این نشریه دانشجویی نیز عمده مطالب خود را با عطف به روزهای آغازین سال تحصیلی و حضور دانشجویان جدیدالورود با عناوینی نظیر «آرمان چه شکلیه»، «اندرزنامه» و «دانشجو نباید سیب‌زمینی باشد» به نگارش درآوردند و البته در تصاویر و دیگر مطالبش گریزی هم به فضای عدالتخواهی زدند. نازنین آرمان در مطلبی که با عنوان «اندرزنامه» در این شماره از آرمانشهر به چاپ رسیده توصیه‌هایی به دانشجویان جدیدالورود با زبان و لحنی طنز داشته که قسمتی از آن را در ادامه می‌خوانید: «می‌گم آقا کتونی سفید با کت‌و شلوار و جلیقه نپوش برادر من، دخترم کفش پاشنه‌بلند با مانتویی که از جزایر هاوایی اومده هم تنت نکن و بیا دانشگاه! اومدی درس بخونی، مهمونی که نیومدی، مراقب صورتت هم باش، چهار سال قراره بمونی، آروم‌آروم پیش برو. یا اگر همه این کارا رو کردی کفش نو و آل‌استار رنگ‌رنگیت رو با کیف‌کوله‌ای پر از پیکسلت ست نکن همه می‌فهمن ترم صفری هستید.»
آغاز دانشجویی زمان خلق تفاوت‌ها
«پابرهنه» ارگان رسمی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز هم این هفته با عنوان نقطه‌سرخط و با تصویر جلدی جذاب، ویژه دانشجویان جدیدالورود به چاپ رسید. مراقب باشید، تشکیلات چیست، نامه‌ای به یک ترم بوقی و فرهنگ‌لغت دانشجویی از مهم‌ترین عناوین مطالب این شماره پابرهنه است. علیرضا زارع در سرمقاله این نشریه که با عنوان «سرآغازی نو» منتشر شده، توصیه‌هایی به نودانشجویان دانشگاه شیراز می‌کند و می‌نویسد: «مشهود است که هر فصل از فصول سال، در ابتدا دستخوش تغییراتی است، شما نیز در آغاز این راه نیاز به خلق تفاوت‌هایی نسبت به گذشته دارید؛ از شیوه درس خواندن و سیر مطالعاتی گرفته تا سبک زندگی و کسب مهارت‌های مختلف. برای آگاهی لازم از این تغییرات، بسیارند پاسخ‌دهندگانی به سوالات شما؛ از ترم بالاترها و مشاوران خوابگاهی گرفته تا مرکز مشاوره دانشگاه شیراز که گذری ولو کوتاه به آنجا خالی از فایده نخواهد بود. شما دانشجویید. دانشجو یعنی به دنبال علم و آگاهی. دانشجو یعنی پیشقراول لشکر علم، دانشجو یعنی پیشی جستن از استاد. معطل استاد نباشید این وظیفه شماست که در کلاس از استاد سوال بپرسید و او موظف است به پاسخ. قبل از استاد بدانید و بخوانید و تحقیق کنید.»
نیم‌گفتاری برای وقت
«دنیای قشنگ نو» عنوان ویژه‌نامه ورودی‌های 98 نشریه میدان انقلاب بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی‌شریف است که این هفته به چاپ رسید. یکی از نقاط‌قوت این شماره میدان انقلاب جلد جذاب آن است که دانشگاه شریف را در فضایی رویایی به تصویر کشیده است و در توضیح آن نوشته‌اند: «توی ورودی هنگام ورود به دانشگاه، احتمالا یک دنیای زیبای فانتزی را روبه‌روی خود می‌بینی. دنیایی که شاید آنقدرها هم به واقعیت نزدیک نباشد.» تیترهای جذاب این شماره را هم می‌توان به نقاط‌قوت این نشریه اضافه کرد. «دمی پیش از آه؛ نیم‌گفتاری برای وقت»، «ناگفته‌های شریف»، «از پدرتان به ورودی‌های 98» و «دانشگاه فقط علم‌پرور» عناوین مهم‌ترین مطالب این شماره را تشکیل می‌دهند.
سیدمحمود طباطبایی در بخش حرف اول این شماره می‌نویسد: «همه ما که در این دانشگاه تحصیل می‌کنیم، قطعا فیزیک خوانده‌ایم؛ در مسائلی که حل کرده‌ایم، می‌دیدیم که هیچ‌وقت نمی‌تواند منفی باشد. محدودیت‌های اینچنینی در علم زیاد نیستند. پس باید مراقب #ناهدرپذیرها باشیم! البته سخت است؛ به گذر زمان مانند مخدری عادت کرده‌ایم. کمی درد دارد ترک‌عادت‌مان! ولی پای صحبت بزرگ‌ترها که می‌نشینیم، دائم از این نصیحت‌ها می‌شنویم و می‌گذریم و زمان هم می‌گذرد؛ ای وای از این عمر که با سرعت می‌گذرد می‌گذرد! دانشگاه محلی شده که به این گذران بی‌راندمان دامن بزند. در دانشگاه وقتی کلاس دارید، یک‌جور وقت‌تان هدر می‌رود و وقتی کلاس ندارید، جور دیگر. اگر کلاس باشد، گاهی باید مدت زیادی در انتظار استاد گرامی بمانید و سماق بمکید و سپس در کلاس هم، معلوم نیست گفته‌های استاد عزیز استخوان خردکرده در مسائل موشکافانه علمی، تا چه حدی در آینده شما موثر باشد. از حق نگذریم، این اساتید صدف‌هایی هستند که گوهر علم در وجودشان موج می‌زند.»
صحبت از خوداختفایی و خصوصی‌سازی بدون‌تعارف
«بی‌تعارف» ماهنامه سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا یکی از معدود نشریاتی بود که بدون محتوایی مرتبط با دانشجویان جدیدالورود در روزهای اخیر منتشر شده و به سراغ ماجرای خصوصی‌سازی هپکو رفته و با تیتر «واگذاردن یا واگذاشتن» به این موضوع پرداخته است. آزادی مدنی یا ابتذال فرهنگی، از صبر تا تهاجم استراتژیک و مشارکت مردمی اصلی‌ترین راهکار اصلاح نظام سیاسی، به بهانه یک خوداختفایی، نفوذ به وقت پاستور، به بهای قفس آزادی می‌فروشند و جدال ایده‌آل‌ها و زیرساخت‌ها در اندیشه کارگزاران ازجمله مهم‌ترین عنوان‌های مطالب شماره 26 بی‌تعارف است. بهار سعیدی در مطلبی که با عنوان «به بهانه یک خوداختفایی» به بررسی نطق عدالتخواهی صدرالساداتی و همراهانش در ماجرای ده‌ونک پرداخته، درنهایت این‌گونه جمع‌بندی می‌کند: «عدالتخواهی صحیح با فریاد و تهمت و قضاوت براساس مدارک بی‌هویت در رسانه‌ها شکل نمی‌گیرد. عدالتخواهی صحیح آن است که نه مردم و نه دانشگاه اولویتی به هم نداشته باشند. نوکر عدالت باید بود نه این دو گروه. تفکر اشتباه در این عدالتخواهی آن بود که ماهیت تشکل‌های دانشجویی در دفاع از مردم خلاصه شد نه در دفاع از عدالت. غافل از اینکه مدافع مردم بودن با مدافع عدالت بودن توفیر دارد. اینکه همه‌جا مدافع مردم باشیم حتی اگر حق با آنها نباشد، نامش عدالتخواهی نیست.»
خیرمقدم به نورسیده‌ها و با چاشنی طنز
«کانون کفا»ی دانشگاه علوم پزشکی فسا، ویژه‌نامه نشریه فرهنگی- سیاسی- صنفی، کاری نو را به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید با عنوان نورسیده و با همکاری یک نشریه دانشجویی دیگر با نام منهای 2 منتشر کرده است. سال اول دانشگاه چگونه گذشت، پژوهش و تحقیق را چگونه آغاز کنیم، راهنمای روزهای اول و فسا کجاست، ازجمله مهم‌ترین عناوین این ویژه‌نامه است که روی جلد آن به چشم می‌خورد. یکی از جالب‌ترین مطالب نورسیده نوشته‌ای است با عنوان «ما نیامدیم دانشگاه که شب امتحانی شویم» که محمد راسخی آن را به نگارش درآورده است. در قسمتی از متن او می‌خوانیم: «می‌خواهم از مشکلی بگویم که به نظرم مهم است؛ از یک شکست، یک شکست تمام‌عیار! شکست دانشگاه از تکنولوژی! در قرنی که زندگی می‌کنیم کلاس‌های درس یک رقیب جدی دارند. یک رقیب که جثه‌اش بسیار غلط‌انداز است؛ موبایل! امروزه، همه لااقل یک گوشی دارند و می‌توانند صحبت اساتید را با کیفیت مناسبی ضبط کنند. دیگر نیازی نیست سر کلاس نکته‌‌برداری کنند یا تحمل کنند گرمای کلاس را، یا بلند شدن ساعت هشت را، یا نخوابیدن بعدازظهر را! و خب حالا مواجهه دانشگاه‌ها و اساتید و کلاس‌ها با این رقیب چگونه بوده است؟ بعضی عقب نشسته و شکست را پذیرفته‌اند و این عقب‌نشستن همانا و فرهنگ «نواریون‌زدگی» همانا. بعضی نیز با تحکم به رقابت پرداخته‌اند. یعنی مثلا حضور و غیاب را خیلی خیلی خیلی جدی گرفته‌اند.»
* نویسنده : ابوالفضل مظاهری روزنامه نگار
مطالب پیشنهادی
