فیلم های جشنواره در یک قاب
فرهیختگان آنلاین: هر حرفی برای بیان در سینما باید شکل دراماتیک خودش را بگیرد و فیلمساز خیلی محافظه کارانه و با ترس این سوژه را دنبال می کند و به جای خلق گره های حساس که تعلیق های خودش را بطلبد به سمت کلیشه هایی رفته که هیچ تعلیقی را به همراه ندارد.
  • ۱۳۹۵-۱۱-۱۵ - ۱۴:۳۸
  • 00
فیلم های جشنواره در یک قاب
ماه گرفتگی؛ رویای خیال فیلم شدن
ماه گرفتگی؛ رویای خیال فیلم شدن

مسعود اطیابی در «ماه گرفتگی» سراغ داستانی رفته است که می خواهد حرفهای بزرگی بزند اما نمی تواند و در اندازه یکی دو جمله خوب که بیانشان در ستون روزنامه ها و یا در جریان برخی مصاحبه ها و مناظره ها هم اگر مطرح شود با نسخه ای که اکنون به عنوان فیلم ساخته شده است تفاوتی ندارد،قطعا هر حرفی برای بیان در سینما باید شکل دراماتیک خودش را بگیرد و فیلمساز خیلی محافظه کارانه و با ترس این سوژه را دنبال می کند و به جای خلق گره های حساس که تعلیق های خودش را بطلبد به سمت کلیشه هایی رفته که هیچ تعلیقی را به همراه ندارد.

نویسنده با کمی هوشمندی باید اول سراغ شخصیت سازی می رفت و علی رغم اینکه در معرفی ابتدایی عمو از پایین به سمت رخ کامبیز دیرباز می رود و به او یک بی سیم و موتور دادند بدون آنکه شخصیت او را خلق کند تا بتواند در موقعیت درست از آن و به موقع برای نجات پسر بی هویت کمک بگیرد اما با اضافه کردن بی منظق آدمها از زن دایی تا خود عمو و مادر که هیچ کدام در جای درست خودشان قرار نمی گیرند، فیلم وارد چاله ای می شود که در آن خبری نیست.

فیلمساز اسیر مسائلی می شود که دیگر دغدغه مردم نیست و حرفی می زند که دیگر زمانش گذشته است و اگر مخاطب با پس زمینه آشنایی که از اتفاقات آن سالها دارد به فیلم نگاه نکند با فیلمی مواجه می شود که معلوم نیست داستانش بر سر چه خواهد بود.

هر فیلمسازی برای رفتن به سراغ برخی موضوعات ملتهب باید یک طرف بایستد و حرفش را محکم و صریح بزند و در این مسیر نباید ترسی داشته باشد همانطور که در قیاسی کاملا مع الفارغ فیلمسازی مثل کلینت ایستود در فیلمهایش یک طرف می ایستد و روایت داستانش را می کند.

بازی های کنترل نشده و به شدت دم دستی و غیر سینمایی در «ماه گرفتگی» از نقاط ضعف فیلم محسوب می شود که در کارگردانی فراموش شده است و استفاده از میزانسن های اشتباه هلی شاتی که منطقی با آنچه که در داستان داریم ندارد و چه اصراری وجود دارد که فیلمی بسازیم برای یک واقعه تاریخی مشهود ولی در تصویرسازی و طراحی صحنه های ناتوان باشیم و بیشتر فیلم را به یک چار دیواری ببریم.

فیلم در برخی جاها با حذف و اضافه کردن قصد دارد تا حرفی را انتقال دهد که مفهوم درونی داشته باشد اما به دلیل عدم توانایی و استفاده درست به ضد خودش تبدیل می شود.فیلم در بازی با همین پدیده ماه گرفتگی به شدت منفعل عمل می کند در حالی که همین ماه گرفتگی پسر می توانست دستاویز پرس و جوهای بسیاری شود.

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰