نوای فاخر عشق

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، مهم نیست موسیقی خوب یا مبتذل را از کجا بشنویم. اگر معیار درستی برای انتخاب موسیقی داشته باشیم و گوش‌مان به شیوه صحیحی تربیت شده باشد حتی اگر از رسانه‌های رسمی هم نوای مبتذلی به گوش‌مان برسد، آن را پس می‌زنیم. براساس آنچه می‌شنویم حتی می‌توانیم سبک زندگی‌مان را تغییر دهیم. به گفته اکثر روانشناسان‌، شنیدن موسیقی‌هایی با انرژی مثبت بالا و امیدوارکننده در بهبود ارتقای زندگی روزانه موثر است؛ متن ترانه‌هایی که می‌تواند رابطه‌های فردی را اصلاح کند و در روزگار شلوغ معاصر، ریتم متناسبی به زندگی بدهد. هرچند دیر، اما بالاخره در یک نهاد فرهنگی تصمیم بر این گرفته شده که الگوهایی در حوزه موسیقی، معرفی شود و به‌جای آنکه فقط نهی شود، این‌بار قرار است نمونه‌هایی نیز معرفی و پیشنهاد شوند. نمونه‌هایی که روی آنها مدت‌ها برای پرکردن فاصله بعید بین مخاطب جدی موسیقی و اثر دلنشین و فخیم کار شده است.

 بعد از 40 سال

یکی از مسائلی که در سال‌های بعد از انقلاب همواره محل بحث و جدل میان اهالی هنر و اقشار دیگر جامعه بود، کم و کیف ورود به عرصه موسیقی و چارچوب‌های موسیقی در نظام فرهنگی کشورمان بوده است.

سال‌هاست به موسیقی و اثرگذاری آن در جامعه آن‌طور که باید بها و اولویت ندادند، ولی کم‌کم و با افزایش نفوذ رسانه‌ها در سطح جامعه، موسیقی به واقعیتی غیرقابل‌انکار تبدیل شد و حالا نقشی پررنگ‌تر و تاثیرگذارتر از همیشه دارد.

روزگار کنونی موسیقی ایران، حاصل نگاه نادرست و مغفولانه به این مقوله مهم بوده است که باعث شده با هنری طرف باشیم که کمتر تناسبی با نظام فرهنگی جمهوری اسلامی دارد، شاید درموارد زیادی در برابر ارزش‌ها و اعتقادات دینی قد علم می‌کند و حتی به تخریب کانون خانواده نیز می‌پردازد. ترانه‌هایی نظیر «من همیشه عشق دوم بودم» و از این قبیل که تاکنون زیاد در بازار موسیقی با آن مواجه شده‌اید.

پس موسیقی در دنیای امروز یکی از تاثیرگذارترین شقوق هنر است که با لایه‌های مختلف اجتماعی ارتباط جدی دارد و موسیقی عاشقانه نیز ژانری از موسیقی است که تقریبا تمام طیف‌های مختلف جامعه را دربرمی‌گیرد.

 منبع ایده چهارشنبه‌ها

مدیر روابط‌عمومی مجموعه «مأوا» در گفت‌وگو با «صبح نو» درباره زمان و چگونگی شکل‌گیری این ایده گفته است: «حدود یک‌سال پیش در مجموعه مأوا، دو ترانه عاشقانه تولید کردیم. از نظر خودمان کار‌های متوسطی بود، اما وقتی منتشر شد با استقبالی فراتر از انتظارمان رو‌به‌رو شدیم. از همان موقع بازخورد‌هایی داشتیم که چقدر جای محتوای عاشقانه در چارچوب ایرانی-‌اسلامی بین موسیقی‌های ما کم است. نماهنگ «دیدار» هم بعد از این منتشر شد که موضوعش در مدح امام رضا‌(ع) بود. اما کلیپی که برای آن تهیه کردیم داستان دو زوج را روایت می‌کرد که با قطار به مشهد می‌روند تا مراسم عقدشان را در حرم امام رضا‌(ع) برگزار کنند. تم عاشقانه «دیدار» هم مورد استقبال زیادی قرار گرفت. ما کارهایمان را برای خبرگزاری‌های مختلف می‌فرستیم، در فضای مجازی منتشر می‌کنیم و سایت‌های موسیقی هم آن را پوشش می‌دهند. این بازخورد‌ها باعث شد خیلی حرفه‌ای‌تر سراغ این موضوع برویم و ایده «چهارشنبه‌های عاشقانه» از همینجا متولد شد.»

دقت در حرف‌های بالا نشان می‌دهد مخاطب جدی و معتقد موسیقی چه عطشی برای شنیدن کارهای فاخر دارد و خالی‌بودن بازار، باعث قهر آنها یا نهایتا تمایل به شنیدن آثار مبتذل می‌شود.

 با نگاهی به افزایش خواننده‌های پاپ و انتشار متعدد قطعات موسیقی با ملودی‌های ضعیف و اشعار سطحی عاشقانه در فضای کنونی موسیقی خلل وجود خط تولید موسیقی عاشقانه با اشعار فاخر و مضامین صحیح به‌وضوح حس می‌شود.

در این آشفته بازار موسیقی که حتی قشر کودک و نوجوان از آهنگ «ساسی مانکن» استفاده می‌کند و قشر جوان جامعه نیز با سبدی پر از عشق‌های شکست خورده، خیانت، روابط نامتعارف، سطحی و ناپایدار مواجه است، ضرورت پرداختن به تولید آثار فاخر با مضامین عشق‌های پایدار، ازدواج‌های موفق، نگاه متعهدانه به کانون خانواده و مساله مهم ازدواج بیش از پیش احساس می‌شود.

همین احساس‌نیاز قشر وسیعی از جامعه، موجب شد امروز شاهد توجه ویژه سازمان اوج به تولید عاشقانه‌های ایرانی- اسلامی باشیم، ژانری از موسیقی که تقریبا جزء کالای مصرفی تمام اقشار جامعه محسوب می‌شود. عاشقانه‌هایی که با اشعار پرمضمون و ملودی‌های شاد و جذاب قرار است در سبد موسیقیایی خانواده‌هایی قرار گیرد که به موسیقی به‌عنوان هنری تاثیرگذار نگاه می‌کنند که می‌تواند حتی نقش مصلح اجتماعی را نیز بازی کند.

این جادوی موسیقی است که می‌تواند بر اجتماع و رفتار انسان‌های مختلف جامعه اثر بگذارد. البته مقصودمان اشعار و ملودی‌های کلیشه‌ای و ضعیف نیست. خواندن برای سالگرد ازدواج، خواندن برای ازدواج، خواندن برای تعهد زوجین به زندگی و استحکام خانواده، تحکیم یک عشق در زندگی و خواندن برای هر اتفاق خوش مثل محبت یک پدر به دختر و همسرش می‌‌تواند موسیقی را دوباره به خلوت خیلی از خانواده‌های ایرانی که امروز میانه خوبی با موسیقی‌های عاشقانه ندارند هم بیاورد.

بسیاری از زوج‌های جوان، آهنگ‌های مشترک دارند که گاه شنیدن آن آهنگ‌ها در موقعیت‌های حساس، تاثیر زیادی در قوت قلب و گرم‌شدن کانون خانواده‌شان می‌گذارد.

با توجه به حال و روز امروز بازار موسیقی، مرکز مأوا به‌عنوان بازوی موسیقایی سازمان اوج، عزم خود را برای ورود به این میدان عریض و طویل جزم کرده و در این مسیر با تولید موزیک‌های «عاشقانه»، ولی با هویت ایرانی-اسلامی سعی دارد جای خالی عاشقانه‌های پاک در سبد موسیقی خانواده‌های ایرانی را پر کند و تاکنون قطعات متنوعی برای سلیقه‌های مختلف جامعه تولید کرده که مدتی است انتشار آنها در فضای مجازی آغاز شده است.

قطعات «چهارشنبه‌های عاشقانه» به‌صورت هفتگی در تمامی خبرگزاری‌ها و سایت‌های موسیقی منتشر می‌شود و در شبکه اینستاگرام نیز با هشتگ #باهم- تاهمیشه در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد.

تاکنون چهار قطعه «اتفاق خوب» با صدای نیما علامه با موضوع سالگرد ازدواج، «ریحانه» با صدای حسین حقیقی و به‌مناسبت روز دختر و با موضوع عشق پدر به دختر، قطعه «به تو مدیونم» با صدای رضا صادقی و با موضوع تعهد زن و شوهر به زندگی مشترک و همچنین قطعه «تو رو دارم» با صدای علی لهراسبی و با موضوع زندگی متعهدانه یک زوج منتشر شده است که با هشتگ #باهم- تاهمیشه در شبکه‌های مجازی قابل دسترس است.

 

* نویسنده : سیدمهدی موسوی‌تبار روزنامه‌نگار