

این حضور گسترده نشان داد مردم آیتالله هاشمیرفسنجانی را بهخوبی میشناسند، او شخصیت قابل احترامی برای مردم بود و اظهارات تند و ناروا هیچ اثری در نگاه مردم به آیتالله هاشمیرفسنجانی نگذاشته است. من تاکنون در دهها شهر برای سخنرانی در مورد مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی حضور داشتهام. استقبال مردم از مراسم آیتالله هاشمیرفسنجانی بینظیر و استقبال هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی مثالزدنی بود. نکته دوم این است که آنهایی که به ناحق و ناروا بهجای نقد مصلحانه و درست صرفا تخریب کردند و به آیتالله هاشمیرفسنجانی نسبتهای ناروایی دادند در حال حاضر شرمنده و منفعلند و شاید درصدد این برآیند که کارهای گذشتهشان را اصلاح کنند. موضوع سومی که میخواهم به آن اشاره کنم، فقدان آیتالله هاشمیرفسنجانی است. بعد از رحلت او عیانتر شد که جای او را هیچکس نخواهد گرفت. آیتالله هاشمیرفسنجانی یک نفر بود که مظلومانه رفت. همه کسانی که هستند باید عالمانه، خیرخواهانه و دلسوزانه کار کنند اما جای او را نمیتوان پر کرد. روایت است که اگر دانشمند و عالمی مومن از دنیا برود صدمهای وارد میشود که هیچکس نمیتواند آن را جبران کند. این روزها صحبتهایی میشنویم که علیاکبر ناطقنوری میتواند جای آیتالله هاشمیرفسنجانی را پر کند. به گمان من تجربه 68 ساله آیتالله هاشمیرفسنجانی چه در دوران تحصیل، چه در دوران مبارزه و همینطور دوره مدیریت را هیچکس ندارد. ناطقنوری بسیار محترم و عزیز است اما فقدان آیتالله هاشمیرفسنجانی را نمیتوان جبران کرد. آیتالله هاشمیرفسنجانی هم در دوران تحصیل و هم در دوران مبارزات مقاوم و ثابتقدم و هم در پذیرش مسئولیت با آگاهی پیش میرفت و عمل میکرد. از پایین به بالا آمد و به شناسنامه و شخصیت دوم انقلاب تبدیل شد. مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی هم از نظر فکری، هم اخلاقی و هم عملی یک شخصیت ویژه بود؛ البته چون معصوم نبود گاهی اشتباهاتی هم داشت.
