عضو تیم بسکتبال ۳ نفره دانشگاه آزاد اسلامی در گفت و گو با «فرهیختگان»:

از روز اول هدف ما حضور در فینال بود چون فینالیست‌ها سهمیه مسابقات جهانی می‌گرفتند و ما آمده بودیم تا جهانی شویم. از روز اول هدف‌مان همین بود. بازی‌های اول را بردیم. ما را جدی نمی‌گرفتند. از بازی سوم به بعد تمام تیم‌های شرکت‌کننده در مسابقات توجه‌شان به ما جلب شد.

  • ۱۳۹۸-۰۲-۲۹ - ۰۴:۲۱
  • 00
عضو تیم بسکتبال ۳ نفره دانشگاه آزاد اسلامی در گفت و گو با «فرهیختگان»:

قدرت ورزشکار ایرانی را به رخ آسیا کشیدیم

قدرت ورزشکار ایرانی را به رخ آسیا کشیدیم
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سمیه ثابت‌زاده آخرین عضو تیم بسکتبال سه نفره دانشگاه آزاد اسلامی است که با او مصاحبه  می‌کنیم. آنها هفته قبل در تایپه با کسب مقام نایب‌قهرمانی آسیا خود را به مسابقات جهانی رساندند و سهمیه لازم را به دست آوردند. با او در مورد این مسابقات حرف زدیم که صحبت‌هایش را در ادامه می‌خوانید.


دانشجوی تهران مرکز هستم

سمیه ثابت‌زاده هستم 22 ساله، دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی واحد تهران مرکز، 10 سال است بسکتبال بازی می‌کنم و پنج سال است به صورت حرفه‌ای در این رشته فعالیت دارم، عضو تیم ملی زیر23ساله سه نفره و بازیکن دعوت شده به اردوهای ملی در بسکتبال پنج نفره؛ این خلاصه‌ای از رزومه ورزشی من در این سال‌هاست.

 پیشرفت امسال ما چشمگیر بود

سال قبل در جام‌جهانی زیر 23 ساله در چین حضور داشتم و آنجا فاصله خودمان با برخی کشورها را حس کردم. در آن مسابقات هفتم شدیم ولی تجارب بسیار خوبی داشتیم. این مسابقات برای ما چیز دیگری بود. خیلی برنامه‌ریزی کردیم و برای موفقیت‌مان در این مسابقات تمرین‌های زیادی داشتیم. واقعا سنگین تمرین کردیم و با آمادگی کامل به این مسابقات گام گذاشتیم. در مسابقات هم طوری بازی کردیم که پیشرفت چشمگیرمان را همه دیدند.

 ما را جدی نمی‌گرفتند

در روزهای نخست که در مسابقات حاضر شدیم مشخص بود خیلی روی ما حسابی باز نکرده‌اند. در روزهای آخری که در این مسابقات حضور داشتیم مشخص بود از ما می‌ترسند؛ یعنی من ترس را در صورت بازیکنانی که وارد زمین می‌شدند می‌دیدم. برای ما افتخار بزرگی بود که توانستیم در این مسابقات نایب‌قهرمان شویم و پرچم ایران را به اهتزاز دربیاوریم.

 هدف ما حضور در فینال بود

از روز اول هدف ما حضور در فینال بود چون فینالیست‌ها سهمیه مسابقات جهانی  می‌گرفتند و ما آمده بودیم تا جهانی شویم. از روز اول هدف‌مان همین بود. بازی‌های اول را بردیم. ما را جدی نمی‌گرفتند. از بازی سوم به بعد تمام تیم‌های شرکت‌کننده در مسابقات توجه‌شان به ما جلب شد. در بازی پنجم به نیمه‌نهایی رسیدیم و واقعا کار سختی مقابل نماینده چین داشتیم اما طوری جنگیدیم که کسی باور نمی‌کرد. و خیلی خوشحال شدیم از اینکه به فینال رسیدیم.

 نمی‌خواستند ما بالا بیاییم

مشخص بود که دوست داشتند دو تیم از شرق آسیا در فینال باشند. در نیمه‌نهایی داوری‌ها خیلی ما را اذیت کرد. در فینال هم همین‌طور. واقعا کتک خوردیم و داور توجهی به ما نمی‌کرد. برخوردهای سنگینی با بچه‌های ما شد. آنها بدن‌های خیلی قدرتمندی داشتند ولی ما هم تا جایی که می‌شد جنگیدیم. در بازی فینال اگر خسته نمی‌شدیم حتما می‌بردیم. مشکل اینجا بود که مقابل چین خیلی توان گذاشتیم و به نوعی بریدیم.

 انگیزه ما اسلحه ما بود

انگیزه‌های زیادی داشتیم تا نتیجه بگیریم و همین‌ انگیزه اسلحه ما شد. می‌خواستیم نشان بدهیم که ایران هم بسکتبال خوبی دارد و بچه‌ها می‌توانند با حجاب هم نتایج خوبی بگیرند. با اینکه هوا شرجی بود و خیلی اذیت شدیم اما نتیجه گرفتیم. انگیزه مهم‌ترین اسلحه جوانی است و ما  از این بابت خیلی مسلح بودیم.

 تجارب خوبی کسب کردیم

تجربه‌هایی که کسب کردیم فوق‌العاده بود. بازی بسکتبال سه نفره به‌گونه‌ای است که هرچقدر بیشتر بازی کنی و میدان ببینی بیشتر تجربه کسب می‌کنی. فقط هم تاکتیک‌های جدید نیست. چیزهایی وجود دارد که در لیگ یاد نمی‌گیری. باید در بازی‌های بین‌المللی و مقابل ورزشکارانی که جور دیگری تمرین می‌کنند یاد بگیری و بازی کنی. مسابقات امسال برای همه ما درس‌های خوبی داشت و خیلی به ما کمک کرد تا برای بازی‌های جهانی آماده شویم. از حالا می‌دانیم که باید حجم تمرین‌ها و تلاش‌مان برای مسابقات بعدی را دو چندان کنیم.

خواهرم خوب بازی کرد

 نه‌فقط من که همه تیم در این اردو هوای سمانه را داشتند چون اردوی اولش بود. او از بازی دوم خودش را پیدا کرد و واقعا جنگید. خوشحالم در این اردو با هم بودیم. جنگیدن در کنار خواهر دوقلو، حس خوبی دارد.

 

* نویسنده : هومن جعفری روزنامه‌نگار

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران