به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم اعزامی دانشگاه آزاد اسلامی به مسابقات قهرمانی دانشجویان آسیا در تایپه دو عضو ویژه داشت. خواهران ثابت‌زاده که دوقلو هستند و در این مسابقات نیز توجه تمام بازیکنان و دست‌اندرکاران این مسابقات را به خود جلب کرده بودند. با سمانه ثابت‌زاده که در این مسابقات برنده عنوان بهترین پرتابگر مسابقات هم شد گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

 مدیون خانم خالقی شدم

سمانه ثابت‌زاده هستم 22ساله با 6 سال سابقه حضور حرفه‌ای در بسکتبال. دوبار با تیم‌های گارد و دانشگاه آزاد اسلامی قهرمان سوپر لیگ شده‌ام و یک دومی و سومی را هم تجربه کرده‌ام.

در رده ملی هم معمولا به اردوها دعوت می‌شوم اما مربیان به آن صورت اعتماد نمی‌کنند. سال قبل در اعزام دانشجویی به بلژیک مقام سوم دنیا را کسب کردیم. این اولین اعزام من به مسابقات بسکتبال سه نفره بود و من از مربی خودم خانم خالقی کمال تشکر را دارم. خیلی به من لطف کرد و امیدوارم پاسخ اعتمادش را داده باشم.

 سمیه کمک حالم بود

من و خواهر دوقلویم سمیه، هر دو در تیم بودیم. او تجربه بین‌المللی‌اش از من بیشتر است و در این مسابقات خیلی کمکم کرد تا استرسم کم شود. واقعا کمک زیادی به من کرد و در این مدت هم خیلی از او یاد گرفتم. داشتن خواهر نعمت بزرگی است اما سمیه در این مسابقات واقعا کمک من بود.

 بمب ‌انگیزه بودم

همیشه مربی‌ها مرا خط می‌زدند. حتما هم برای این کار خودشان دلیلی داشتند. من انتقاد نمی‌کنم چون باید به مربی و تصمیمش احترام گذاشت. با این همه وقتی برای این مسابقات انتخاب شدم واقعا تصمیم گرفتم اینجا بجنگم تا حقم را بگیرم. خیلی ‌انگیزه داشتم. بقیه اعضای تیم هم همین‌طور بودند. می‌خواستیم به تمام آسیا نشان بدهیم که ایران چقدر جوان‌های قدرتمند و غیرتمندی دارد که برای پرچم‌شان می‌جنگند و واقعا هم جنگیدیم.

 سطح مسابقات بالا بود

سطح مسابقات وحشتناک بالا بود. من در مسابقات دانشجویی جهان هم بازی کرده بودم و می‌دانستم تیم‌های خارجی قدرت بدنی بالایی دارند اما اینجا واقعا در بازی‌ها خیلی برایم سخت بود. در آسیا همه روی تیم‌هایشان کار می‌کنند. سال قبل بچه‌های ایران حتی از گروه هم بالا نیامده بودند. امسال تازه سطح تیم‌های دیگر سخت‌تر هم شد اما بچه‌ها تا نایب‌قهرمانی جنگیدند و بالا رفتند.

 چین دیوار بزرگی بود

در دو بازی آخر در نیمه‌نهایی و فینال، داوری خیلی اذیت‌مان کرد؛ یعنی واقعا در زمین کتک خوردیم اما چین را بردیم. تیم چین واقعا تیم خوبی بود اما چنان با چنگ و دندان بازی کردیم که خودشان باورشان نمی‌شد. آخر بازی وقتی پیروز شدیم چینی‌ها واقعا به‌هم ریخته بودند. آنها می‌خواستند در فینال باشند و سهمیه جهانی بگیرند که ما نگذاشتیم.

 فینال را به خستگی باختیم

 در بازی فینال هم به لحاظ بدنی کم آوردیم وگرنه قطعا برنده می‌شدیم. تایپه تیم بدی نبود و همه تیم‌ها را با امتیاز کامل شکست داده بود ولی ما تنها تیمی بودیم که مقابل آنها تا دقیقه آخر بازی کردیم و آنها نتوانستند امتیاز کامل بگیرند. همه تیم‌ها را با 21 امتیاز کامل شکست دادند و بازی‌شان نیمه‌کاره تمام شد ولی در بازی با ما ناچار شدند تا آخرین دقیقه بازی کنند. واقعا تایپه تیمی نبود که نتوانیم شکستش بدهیم اما خسته بودیم. بچه‌ها تمام توان‌شان را برای بازی با چین خرج کردند. داوری هم خوب نبود. خیلی ما را کتک زدند.

 چیزهای زیادی یاد گرفتم

چیزهای زیادی از این مسابقات یاد گرفتم. خیلی زیاد. نقاط ضعف و قوت خودم را شناختم مخصوصا نقاط ضعفم را. خیلی روی خودم شناخت پیدا کردم و حالا می‌خواهم رشد کنم و بالاتر بروم.

 قهرمان پرتاب شدم

از روز اول مسابقات قرار شد هر تیم یک پرتابگر را به مسابقات معرفی کند. 10نفر شدیم و مسابقه پرتاب دادیم که من و نماینده چین به فینال رسیدیم. در فینال هم نماینده چین را شکست دادم و این عنوان را از آن خود کردم که یادگاری خوبی از این مسابقات بود.

 

* نویسنده : هومن جعفری روزنامه‌نگار