امید نمازی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
اصلا چطور شد فوتبال دانمارک را برای ادامه راه مربیگری انتخاب کردید؟
حضور در فوتبال دانمارک به من پیشنهاد شده بود و راهی بود برای رسیدن به فوتبال اروپا و البته راهی برای رسیدن به یک تجربه بزرگ. حدود ۲ ماه پیش صحبت‌هایی شده بود که با توجه به شکست‌های اخیر این تیم، قرار بود در کادرفنی تغییراتی به وجود بیاورند که به من پیشنهاد سرمربیگری دادند که البته من هم آن را قبول کردم.
فوتبال ایران در زمینه انتقال مربی به خارج از کشور عملکرد خوبی نداشته و در این سال‌ها فقط بازیکنان ایرانی به اروپا منتقل شده‌اند و الان به‌واسطه حضور شما این اتفاق خوب هم برای فوتبال ایران و مربیان ایرانی عملی شده است. درمورد این موضوع که چرا مربیان ایرانی جایی بین تیم‌های خارجی ندارند و به آنها پیشنهاد کمتری می‌رسد، صحبت می‌کنید؟
به این علت پیشنهادی به مربیان ایرانی نمی‌شود چون به فوتبال ایران در نقاط مختلف دنیا کمتر توجه دارند و با اینکه استقلال و پرسپولیس و شاید تیم‌هایی مانند تراکتورسازی و سپاهان از هواداران زیادی بهره می‌برند اما در خارج از ایران و آسیا کمتر به فوتبال ایران بها می‌دهند و به همین دلیل مربیان ایرانی هم به چشم نمی‌آیند. به نظرم مربیان زیادی هستند که می‌توانند در خارج از کشور کار بکنند اما عواملی باعث می‌شود این اتفاق نیفتد، مثلا از لحاظ زبان و ارتباط با بازیکنان خارجی مشکلاتی برای مربیان ایرانی وجود دارد که باید رفع شود. با این حال علت اصلی آن چیزی بود که در ابتدا گفتم.
فوتبال دانمارک ۲ خاطره برای ایرانی‌ها زنده می‌کند. اول، پیتر اشمایکل رویایی که هواداران ایرانی به‌خصوص منچستر یونایتد هنوز هم او را دوست دارند و دوم، بازی دوستانه دانمارک با ایران و تساوی بدون‌گل در کپنهاگ. صحبت یا دیداری با اشمایکل داشتید یا از او خبر دارید؟
خیر. هیچ دیدار و صحبتی با اشمایکل نداشتم و فقط یک‌بار او را از دور دیدم ولی هیچ‌رابطه‌ای با او ندارم.
چرا دانمارک در جام‌جهانی موفق نبود و آیا بدشانسی در مرحله اول حذفی و دیدار با کرواسی نایب‌قهرمان گریبان این تیم را نگرفت؟
دانمارک در مرحله گروهی عملکرد خوبی داشت و در مرحله حذفی به کرواسی خورد که کسی انتظار چنین عملکردی را از این تیم نداشت که بتواند تا فینال صعود کند. به همین دلیل با بدشانسی دانمارک در دور اول حذفی به کرواسی خورد و در ضربات پنالتی شکست خورد و نتوانست صعود کند.
تیم ملی دانمارک می‌تواند دوباره مثل سال‌های اوایل دهه ۹۰ به جمع قدرت‌های فوتبال اروپا و جهان اضافه شود؟
فوتبال دانمارک یک فوتبال پیشرفته مبتنی‌بر جوانگرایی است و می‌بینید که لیگ این کشور پر از بازیکنان ۱9-۱8 ساله و بازیکنان کم‌سن و سالی است که در سنین پایین به آنها بازی می‌دهند تا رشد فوتبالی‌شان سریع‌تر شود. به همین دلیل فکر می‌کنم که به‌زودی می‌توانند دوباره در دنیا مطرح شوند و فوتبال مدرنی را ارائه بدهند.
درباره لیگ قهرمانان و درخشش تیم‌های انگلیسی هم صحبت کنید که بالاخره به حاکمیت اسپانیایی‌ها و رئال در این دوره پایان دادند. البته آژاکس هم نشان داده حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
هم تیم‌های انگلیسی عملکرد خوبی داشتند و هم تیمی مثل آژاکس که موفق شد رئال‌مادرید را حذف کند. این تیم هلندی جوانان خیلی خوبی دارد که هرکدام می‌توانند در باشگاه‌های دیگر ستاره شوند. می‌بینید که دیانگ به بارسلونا ترانسفر شده و تیم‌های بزرگ هم به دنبال سه، چهار بازیکن دیگر این تیم هستند و به همین دلیل این تیم از خوب‌های امسال لیگ قهرمانان اروپا بود. از سوی دیگر، رئال‌مادرید افت کرده و با رفتن رونالدو وزنه سنگینی از این تیم جدا شده، فکر می‌کنم این دلایلی باشد که حاکمیت اسپانیایی‌ها را کم کرده. با این حال هنوز هم بارسا حرف اول را می‌زند و باید دید تا مراحل بعدی چه اتفاقاتی می‌افتد.
فوتبال باشگاهی ایران را هنوز دنبال می‌کنید؟ کدام تیم به نظر شما شانس قهرمانی بیشتری دارد؟
بله؛ فوتبال باشگاهی ایران را تا جایی که برسم نتایجش را دنبال می‌کنم، البته نمی‌رسم بازی‌ها را تماشا کنم اما نتایج را پیگیری می‌کنم. تا جایی که می‌دانم پرسپولیس بهترین شانس را برای قهرمانی دارد چون انسجام تیمی‌اش را یکی دو سالی می‌شود حفظ کرده و خیلی کار و روندشان در یک سطح خوب و بالا تداوم دارد و افت و خیز زیادی ندارند. برانکو توانسته تیمش را به جایی برساند که در هر بازی شانس برد دارد و می‌تواند از هر بازی ۳ امتیازش را بگیرد. می‌بینید که تیم‌های دیگر فراز و نشیب زیادی دارند. مثلا استقلال با اینکه فوتبال خوبی را ارائه می‌دهد اما گاهی‌اوقات نتیجه را واگذار می‌کند یا سپاهان و تراکتورسازی که در هفته‌های اخیر نتایج خوبی را کسب نکرده‌اند و این پرسپولیس بوده که روی نوار برتری و موفقیت مانده و کمتر در نتایجش فراز و نشیب داشته است.
بعد از جدایی شما از ذوب‌آهن، تیم اصفهانی روند خوبی به‌خصوص در آسیا داشته و این روزها نتایج خوبی می‌گیرد. موانع اصلی عدم‌نتیجه‌گیری این تیم با شما چه بود؟
درباره عدم‌نتیجه‌گیری در ذوب‌آهن زیاد صحبت کردم و الان هم قصد دارم در این خصوص حرفی نزنم چون این تیم در کوران بازی‌های لیگ و آسیایی قرار دارد، اما مطمئن باشید بعد از اتمام لیگ صحبت‌هایی را که باید انجام دهم و دلایل اصلی‌ای را که نتوانستیم نتیجه بگیریم، خواهم گفت اما برنامه‌های من هم همین بود که یکی دو بازیکن را باید کنار می‌گذاشتیم که بعد از رفتنم این بازیکنان رفتند و یکی دو بازیکن باید اضافه می‌شدند که آنها هم اضافه شدند. مثلا ارسلان مطهری را که الان گلزن شماره یک ذوب‌آهن است، خودم اضافه کردم و متاسفانه حدود ۵ هفته با ما تمرین کرد اما مدیران تیم نتوانستند اجازه بازی او را بگیرند چون در عمان بازی کرده بود و تا‌ای‌تی‌سی‌اش صادر شود کمی طول کشید و در زمان من متاسفانه نتوانستیم از وجود مطهری بهره‌مند شویم.
بالاخره کی‌روش از فوتبال ایران رفت! می‌توان امیدوار بود که با رفتن کی‌روش دوباره آرامش به فوتبال ایران برگردد؟
می‌توان از زوایای مثبت به قضیه نگاه کرد اما از سوی دیگر او توانست در این ۸ سال نظم خوبی به تیم ملی فوتبال ایران بدهد. امیدوارم هر مربی دیگری که می‌آید همین روند، حتی فوتبال جذاب‌تری را ارائه بدهد. از لحاظ اینکه آرامش برمی‌گردد هم باید بگویم کی‌روش یک آدم جنجالی بود و مطمئنا برای فردی که جایگزین او می‌شود، این فدراسیون فوتبال است که باید کنترل شرایط را داشته باشد و اجازه ندهد یک مربی هرچقدر هم بزرگ باشد تصمیمات نابجایی بگیرد یا برخوردهایی داشته باشد که در شأن و شخصیت یک سرمربی تیم ملی نیست. فکر می‌کنم در این خصوص نقش فدراسیون فوتبال پررنگ است که می‌تواند کمک کند از این جنجال‌ها، مصاحبه‌ها، اختلافات و درگیری‌ها جلوگیری شود.
صحبت از مربیان بزرگی برای جانشینی کی‌روش بوده و هست. اصولا این دسته از سرمربیان حاضرند سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بشوند یا اینکه فدراسیون درحال وقت‌کشی است تا مثلا یک مربی مانند برانکو سرمربی تیم ملی بشود؟!
بالاخره مربیانی هستند که ممکن است علاقه داشته باشند برای کار کردن به ایران بیایند اما الان مشکل اصلی حقوق سرمربی است چون هرکسی بیاید حقوق بالایی می‌خواهد که با قیمت ارز فعلی برای فدراسیون فوتبال مشکل خواهد بود که از پس تامین آن برای یک مربی اروپایی بربیاید. اسامی‌ای که مطرح شده است، بعید می‌دانم علاقه‌ای برای کار در ایران داشته باشند. به‌طور مثال من با کلینزمن کار کرده‌ام و گاها با وی در تماس هستم و مطمئن باشید اگر حتی صحبت یا مذاکره‌ای با وی برای کار کردن در ایران بود، حتما از من مشاوره می‌گرفت اما هیچ‌صحبتی با من نشد و فکر نمی‌کنم هیچ قرار و مذاکره‌ای بوده باشد که او بخواهد هدایت تیم ملی فوتبال ایران را به دست بگیرد. به نظرم از بین مربیان خارجی، برانکو چون هم قبلا مربی تیم ملی بوده و هم به فوتبال ایران آشناست، می‌تواند یک گزینه منطقی باشد که آن هم بستگی به قراردادش با پرسپولیس دارد و اینکه آیا این اجازه را خواهد داشت که این تیم را رها کرده و به تیم ملی برود.
* نویسنده : محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
