

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم ملى فوتبال ساحلى که تا پیش از این با مارکو اکتاویو 9 مقام بینالمللى کسب کرده بود که آخرینش قهرمانى جام بین قارهاى اخیر بود؛ در مسابقات آسیایى با یک برد و دو باخت حذف شد، مسابقاتى که انتخابى جامجهانى هم به شمار مىرفت. باتوجه به سال شلوغ فوتبال ساحلى که تا سه ماه آینده مسابقات المپیک ورزشهاى ساحلى جهان را در پیش دارد باید بیشتر به فکر بود و چارهاى اندیشید. برای بررسی دلایل حذف تیم ملی و راهکارهای خروج از شرایط فعلی به سراغ شهرام دانهکار کارشناس نامآشناى فوتبال ساحلى رفتیم که اظهاراتش در گفتوگو با «فرهیختگان» را در ادامه میخوانید.
چه اتفاقی افتاد که تیم مدعی ما از دور مسابقات حذف شد؟
ما نتایج قابل قبولى به دست نیاوردیم، واقعا خیلى اتفاق تلخی رخ داد. در بازى دوم به عمان باختیم که جاى تاسف دارد و همچنین بعد از آن مقابل ژاپن که در حد و اندازه ما نبود هم بازی را واگذار کردیم. این روشن است که تیمى که بدون اردوى تدارکاتى مناسب و همچنین بازیهاى تدارکاتى در شأن تیم ملى پا به چنین تورنمنت حساسى که انتخابى جامجهانى هم است میگذارد نباید توقع کسب نتایجى بهتر از این برایش داشته باشیم.
بهتــر نبود که باز هم به جــوانترها اعتماد میکردیم؟
موافقم، ما در بازیهاى بین قارهاى از جوانان بهره بردیم آنان جا پاى ستارگان فوتبال ساحلى گذاشتند و باانگیزه بالا جنگیدند و نتیجه حاصل مورد توجه و رضایت فدراسیون فوتبال و کمیته فوتسال و همچنین اصحاب رسانه بود. آنها قهرمان شدند و ما
مى توانستیم از آن تجربه شیرین بازهم استفاده کنیم.
بعد از آن قهرمانی چه شد که به اینجا رسیدیم؟
تیم رها شد، کادر فنى درخواست اردو و دیدارهاى بینالمللى داشت که نتیجهاى کسب نکرد، تا کی میتوان کاور رنگى پوشید و رودرروى هم بازى کرد؟ ما نیاز به بازیهاى بزرگ داشتیم؛ تیم ژاپن ٢٠ روز در برزیل اردو زد و بعداز آن ١٠ روز در محل برگزارى مسابقات بود و سرحال و آماده به مصاف حریفان رفت.
این ناکامی دلایل دیگری هم داشت؟
باید بدانید دست مربى ما براى مربیان آسیایى رو شده است، مثلا تیم عمان میآید و ما را به راحتى شکست مىدهد آنان قبل از اینها توان برد جوانان ما راهم نداشتند؛ ما مربیانى داریم که در کشورهاى دیگر مربیگرى میکنند و بسیار مورد توجه هستند ولی از آنها استفاده نمىشود. ما از اعتماد کردن به مربیان داخلى متضرر نشدهایم.
به هر حال اوکتاویو عملکرد خوبی در فوتبال ساحلی ما داشت.
مارکو قبلا خیلى حرف براى گفتن داشت اما این مهم به هشت سال قبل بر مىگردد. او پا به سن گذشته وانگیزهاى براى به روزشدن ندارد، برعکس مربیان داخلى فعال و پرشور و آماده کار هستند. کدام کشور چنین لیگ پویا و منظمى دارد؟ همین بازیکنان نتیجه زحمات مربیان داخلى هستند و مربى تیمملى تنها وظیفه هماهنگى بین آنها جهت شرکت در مسابقات را دارد.
چرا اردو و بازىهاى بینالمللى مناسب تدارک دیده نشد؟
کمیته فوتبال ساحلى خیلى تلاش کرد که چنین شود اما نشد که بخشى مربوط به شرایط بد اقتصادى فدراسیون مىشود اما من همیشه گفتهام که در حق فوتسال و فوتبال ساحلى ظلم مىشود اگر کمى از سرمایه فوتبال را به سمت این دو رشته مهیج و قهرمانى سرازیر کنیم ایجادانگیزه مىکنیم و مىتوانیم ضمن بر طرف شدن مشکلات آنها سالها در بام جهان براى ایران عزیز افتخارآفرینى کنیم.
به نظر شما راه خروج از وضعیت فعلی چیست؟
تجربهاى که آقاى کىروش به ما داد الگوى خوبى است. او با مدیریت قوى توانست چند تیم ملى ایجاد کند که با این مدل بازیکنان باید بیشتر تلاش مىکردند چون همیشه مىدانستند که با کوچکترین لغزش بازیکن جایگزین آماده است ماهم باید بازیکنسازى و طورى عمل کنیم که همهانگیزه فعالیت داشته باشند و بدانند جایگاهشان در تیم ملى در صورت کمکارى به خطر خواهد افتاد. باید مربیان استخوان خرد کرده فوتبال ساحلى که نتایج درخشانى در سطح اول لیگ در جایگاه مربیگرى گرفتهاند بیشتر دیده شوند و مىدانم که از اعتماد کردن به جوانان برومند این سرزمین پشیمان نخواهیم شد.
* نویسنده : وحید سلیمانی روزنامهنگار
