به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، مقامهای عربی ترجیح میدهند هیچوقت درباره پیشرفتهای ایران سخن نگویند یا اگر هم ناچار به اعتراف آن شدند، کمی خود را بالا بکشند تا حداقل از غلظت برتری ایران در برابر کشورهای عربی کم کنند. «عمر موسی»، دبیرکل سابق اتحادیه عرب یکی از همین چهرههای سرشناس عربی است. او روز گذشته در گفتوگو با برنامه «الحکایه» شبکه ماهوارهای «امبیسی مصر» از قدرت و نفوذ ایران در منطقه گفت و برای جبران به شرح توانایی مصر برای توقف این نفوذ پرداخت.
به گزارش «شفقنا» به نقل از «روسیاالیوم»، وی مدعی شد که «کاهش نقش مصر منجر به قدرت گرفتن ایران و ترکیه و نفوذ آنها در منطقه شده است.» عمر موسی مدعی شد: «مصر قادر است نفوذ ایران و ترکیه در منطقه را متوقف کند.»
وی ادامه داد: «اعراب به خاطر نبود نقش مصر در مقایسه با حضور ترکیه و ایران، احساس ناراحتی میکردند. مصر با قدرت و هیبت خود که باید حفظ شود، مشکل کاهش نقش عربی را حل خواهد کرد.» دبیرکل سابق اتحادیه عرب در ادامه به آنچه مصر باید به آن برسد، اشاره کرد و گفت: «قاهره باید در میز مذاکرات جای ثابتی داشته باشد. هیچکس تاب و تحمل این را ندارد که برای مصر مشکلی رخ دهد و همه از بازگشت نقش مصر به نقطه ثقل خود در منطقه استقبال میکنند.»
اشاره عمر موسی به ایران از آن جهت دارای اهمیت است که این دو کشور 40 سال پیش، در عرصه بینالملل در یک سطح و با ویژگیهای همسان بودند اما ایران در این 40 سال توانسته در منطقه عربی نفوذ چشمگیری پیدا کند ولی مصر فاقد هر گونه نفوذ در منطقه است. 40 سال پیش درست در آخرین ماههای منتهی به انقلاب اسلامی، در 17 سپتامبر 1978 (26 شهریور 57) انورسادات رئیسجمهور مصر و مناخیم بگین نخستوزیر رژیم صهیونیستی بعد از حدود ۱۲ روز مذاکره به توافق صلح «کمپ دیوید» رسیدند. انورسادات که کشورش غرق در مشکلات اقتصادی بود، به این نتیجه رسید که توان ادامه این تقابل با تلآویو را ندارد. او گمان میکرد با توافق صلح با رژیم صهیونیستی و حل اصلیترین چالش امنیتی کشورش، میتواند چرخهای اقتصاد را به حرکت درآورد. سادات تصور میکرد خیلی زود در فرودگاه مصر شاهد ترافیک کشورهای بزرگ برای سرمایهگذاری در پروژههای این کشور خواهند بود. هر چند در آن زمان در ایران انقلاب به پیروزی نرسیده بود و حکومت وقت از این پیمان حمایت کرد اما پس از پیروزی انقلاب، ایران به اصلیترین دشمن رژیم صهیونیستی و به تبع آن آمریکا تبدیل شد. 40 سال از توافق کمپ دیوید و انقلاب ایران گذشته است و حالا راحت میتوان به بررسی وضعیت ایران و مصر، نه از زبان کارشناسان و مقامهای سیاسی ایرانی که از زبان چهرههای سرشناس جهان عرب پرداخت تا مشخص شود کدام الگو توانسته در منطقه موفق عمل کند.
شاید بهترین گزارش درباره تفاوت ایران و مصر در بین روزنامهنگاران عربی، گزارشی باشد که «فهوی حسین»، روزنامهنگار مصری در روزنامه «الشرقالاوسط» نوشته است. به گزارش «افکارنیوز» این نویسنده عرب در بخشی از گزارش خود با اشاره به همسطحی دو کشور در فضای بینالمللی نوشت: «ایرانیها راه مبارزه و مقاومت در برابر ابرقدرتها، بهخصوص آمریکا را انتخاب کردهاند و ما مسیر سازش را برگزیدهایم؛ ما هر سال مزد خیانتمان به اعراب را از طرف آمریکا در قالب چهار میلیارد دلار کمک بلاعوض گرفتهایم اما ایرانیها از همان اول فشار سیاسی، اقتصادی و تحریم و جنگ داخلی و جنگ نابرابر را تجربه کردهاند.»
وی افزود: «امروز ایران از یک قدرت منطقهای به یک قدرت جهانی تبدیل شده که هیچمشکلی در سطح منطقه و جهان بدون جلب نظر این کشور قابل حل نیست و کاندیداهای ریاستجمهوری آمریکا هر کدام ۶۴ بار عبارت ایران را در مناظره تلویزیونی خود به کار میبرند. گویی حریفی جز ایران در سطح جهان ندارند؛ دیگر اینکه ایرانیها در تمام علوم راهبردی، از هستهای تا فضایی، نانو، شبیهسازی، پزشکی و... جزء 10 کشور برتر جهان هستند. در صنایع موشکی چهارمین قدرت دنیا و از نظر دقت و سرعت موشکهایش شاید اولین کشور دنیاست و در منطقه، جزیره امن و ثبات است ولی ما بهرغم حمایت آمریکا و اخذ کمکهای سالانه، دغدغه تهیه یک وعده قرص نان برای اکثر مردممان داریم و ...!»
گزارشهای روایت عربی از پیشرفت علمی
کارشناسان و تحلیلگران عربی در موضوع پیشرفتهای علمی ایران راحتتر سخن میگویند. «سامی کلیب»، در روزنامه «دنیاالوطن» در این باره نوشت: «طبق گزارش رویترز، ایران در ابتدای سال 2013 با 2925 مقاله علمی، هفدهمین کشور تولید علم شد و با این رشد بالاترین میانگین رشد علمی را از آن خود کرد و تاکنون نیز هر سه سال این رشد افزایش داشته است. ایران از سال 1996 تا 2008 تولیدات علمی خود را 18 برابر کرد؛ مقالات علمی قبل از انقلاب حدود چهار هزار مقاله بود که در حال حاضر به 20 هزار مقاله رسیده است. تعداد دانشجویان از 167 هزار به چهار میلیون دانشجو نزدیک شده و درصد باسوادان قبل از انقلاب [کمتر از] 50 درصد بوده و حال به 86 درصد رسیده است. ایران تاکنون دو ماهواره به فضا پرتاب کرده و همچنین یک میمون را به فضا فرستاده و سالم و زنده برگردانده است.» این نویسنده عربی ادامه میدهد تمامی اینها در حالی اتفاق افتاده که ایران سالها تحت محاصره [شدید غرب] بوده است.
اعراب حسرت ایران را میخورند
«فیصل قاسم»، روزنامهنگار مخالف سوری و مجری شبکه الجزیره نیز در یادداشتی به قدرت ایران در برابر خواست کشورهای عربی اشاره کرده است. او مینویسد: «آیا نباید به این نکته توجه کنیم که همه اعراب میلیاردها دلار برای سرنگونی این یا آن حکومت عربی میپردازند و ایرانیها از فرصتها استفاده میکنند و آن کشوری که حکومت در آن سقوط کرده مثل طبق طلایی تسلیم ایران میشود؟» او معتقد است: «ایران طرح و استراتژی خودش را دارد. زمانی که ایران به فکر ساخت طرح خود بود به سمت ایجاد توانایی نظامی قدرتمند و توانایی هستهای که همه دنیا به آن احترام بگذارند نیز بود. در زمینه نظامی هم ایران به هیچوجه بر سلاحهای غربی یا شرقی حساب نکرد، بلکه تصمیم گرفت خود بر اساس تواناییها و خبرگی نیروهای ایرانی سامانه نظامی خود را بسازد. و این به هیچوجه جای نکوهش ندارد بلکه بر عکس بسیار هم احترامبرانگیز است، حتی اگر بعضی از سیاستمداران با آن مخالف باشند. در حالی که اعراب بر حمایت در حال کاهش آمریکا اعتماد کردهاند، ایرانیها به نیروی خودکفای خود در ساخت جامعه و نیروی نظامی اعتماد میکنند، مسالهای که باعث شده است تا دنیا با آنها به چشم یک رقیب، نه یک وابسته تعامل کند.»
افتخار وزیر قطری به قدرت ایران
سیاست عدم اشاره به قدرت ایران در بین سران کشورهای عربی تا زمانی کاربرد دارد که آنها دچار درگیریها با یکدیگر نشوند. به محض رویارویی عربی-عربی، طرفی که نزدیک به ایران است، کمی واقعیات درباره ایران را تشریح میکند. فروردین سال جاری «محمد بن عبدالله الرمیحی»، وزیر شهرداری و محیطزیست قطر خاطرنشان کرد که ایران به خاطر مواضعش نسبت به محاصره قطر تحت فشار قرار گرفت، ولی «ملت ایران قدرت خود را ثابت کرده است، اما برخی کشورهای عربی منطقه از فهم اهمیت این موضوع ناتوان هستند.»
شبکه خبری «العالم» به نقل از این مسئول قطری گزارش داد که ایران یک قدرت منطقهای است. این وزیر قطری با بیان اینکه برای ایجاد موازنه منطقهای نیازمند ایران هستند، تاکید کرد که «بیشتر کشورهای عربی منطقه نیازمند تجربه سیاسی هستند و با وجود اینکه بیش از 40 یا 50 سال پیش به استقلال رسیده اند، همچنان از مقابله با دیگران عاجزند. ما به ایران و قدرتش افتخار میکنیم.»