کی‌روش با آنالیز دقیق از نقطه ضعف تیم چین مطلع بود. در بازی‌های قبلی هم دیده بودیم که عمق دفاع تیم چین آسیب‌پذیر است و از همین نقطه ضعف سه گل به این تیم زدیم. به نظر من کی‌روش تیم چین را بهتر از مارچلو لیپی که سرمربی آن بود می‌شناخت و دیدیم که تا دقیقه ۳۰ بازی او دو بازیکن ضعیف تیمش را بیرون کشید. البته بچه‌ها در نیمه دوم زیاد میل گلزنی نداشتند و گرنه شاید می‌توانستیم گل‌های بیشتری به این تیم بزنیم. به نظرم زوج سردار آزمون و مهدی طارمی خیلی هماهنگ شده و این موضوع خیلی به سود تیم ملی ما خواهد بود. بعد از سال‌ها که علی دایی و خداداد عزیزی زوج فوق‌العاده‌ای بودند حالا این زوج خط حمله تیم ملی کاملا باعث امیدواری ماست و می‌بینیم در هر بازی یا گل می‌زنند یا گل می‌سازند. به نظرم همه مدافعان آسیا از رویارویی با خط حمله تیم ملی اضطراب دارند و این برتری روحی به اضافه برتری فنی ملی‌پوشان می‌تواند باعث رسیدن به موفقیت باشد. تیم ژاپن را تا اینجا تیم خوبی دیدم اما به نظرم با تیمی که در جام‌جهانی روسیه بود فرق دارد. البته چند بازیکن آنها به این مسابقات نیامده‌اند اما با این همه آنها فوتبال اقتصادی را دنبال می‌کنند و می‌بینیم که در هر بازی به دنبال برد با حداقل برتری هستند. شاید اگر تیم ملی ویتنام خودباوری بیشتری داشت حتی می‌توانستن تیم ژاپن را دچار دردسر کنند اما با این همه کار راحتی مقابل آنها نداریم.

به نظرم باید روز دوشنبه مواظب بازی مرموز ژاپنی‌ها باشیم و اجازه سرعت دادن را از بازیکنان این تیم بگیریم. ژاپنی‌ها اگر فضا و فرصت کافی برای طراحی حمله داشته باشند کار ما را سخت می‌کنند. البته به جز خط حمله به نظرم خط دفاع و دروازه ما هم نقطه قوت تیم ملی به حساب می‌آیند. با همه این موارد فکر می‌کنم احتمال فینالیست شدن تیم ایران از ژاپن بیشتر است.

* نویسنده : محمد پنجعلی کارشناس فوتبال