به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، معمولا کوهنوردی و صعود به ارتفاع در هر فصلی شرایط خاص خودش را دارد اما متاسفانه شهروندان بدون‌توجه به شرایط جوی و بدون در اختیار داشتن امکانات و تجهیزات لازم برای کوهنوردی و صعود به ارتفاع در فصول مختلف اقدام به سفر و عزیمت به ارتفاعات می‌‌کنند و علاوه‌بر اینکه جان خودشان را به خطر می‌اندازند، باعث نگرانی خانواده‌ها هم می‌شوند. از طرفی هم، تیم‌های امداد و نجات را به چالش می‌کشند؛ چراکه معمولا مسیرهای فرعی و بیراهه را برای تردد انتخاب می‌کنند یا اینکه مسیرها را به بستگان و آشنایان اطلاع نمی‌دهند و درصورت گرفتار شدن، قادر به اعلام دقیق آدرس نیستند و این باعث می‌شود نیروها برای رسیدن به آنها دچار مشکل شوند. در این شرایط، نیروها باید ساعت‌ها جست‌وجو کرده تا فرد را پیدا کنند. طبیعتا هر فردی توان جسمانی محدودی دارد و نیروهای امدادی هم با توجه به تمرینات مستمری که انجام می‌دهند، وقتی ساعت‌های متمادی در کوهستان و دره‌ها فعالیت می‌کنند، خودشان هم دچار ضعف جسمانی‌ می‌شوند و وقتی به مصدوم می‌رسند، باید برای امدادرسانی و انتقال مصدوم به مکان امن هم تلاش کنند که همین فعالیت‌ها، انرژی زیادی از نیروهای امدادی می‌گیرد. 

متاسفانه شهروندان تصور می‌کنند نیروهای امداد و نجات باید در هر شرایطی کمک کنند. اما گاهی شرایط جوی به حدی نامناسب است که اجازه هیچ عملیاتی را به نیروها نمی‌دهد و حتی بالگردی برای امداد و نجات در کوهستان وجود ندارد و همین باعث می‌شود افراد زیادی دچار چالش و مشکل شوند. معمولا بالگرد در هر شرایطی قادر به پرواز نیست؛ به‌عنوان مثال، پرواز آن در تاریکی، کولاک و وزش بادهای شدید غیرممکن است. در چنین شرایطی معمولا باید تا زمان مساعد‌شدن شرایط جوی، عملیات را به تاخیر انداخت تا فضای کار مناسب و امن برای نیروها فراهم شود. از سوی دیگر، بعضی شهروندان از این مساله سوءاستفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، ساعت‌های زیادی مشغول تفریح می‌شوند و زمانی به ایستگاه برگشت تله‌کابین توچال می‌رسند که هوا تاریک شده و ساعت فعالیت آنها به پایان رسیده است. آنها در تماسی که با نیروهای امدادی می‌گیرند، اظهار مصدومیت، پیچ‌خوردگی پا، ارتفاع‌زدگی و... می‌کنند و سازمان آتش‌نشانی برحسب وظیفه‌ای که دارد نیرو اعزام می‌کند. برای سرعت‌بخشیدن به عملیات، نیروها درخواست روشن کردن تله‌کابین را می‌کنند تا سریع‌تر به حادثه‌دیدگان امدادرسانی کنند و تازه بعد از انتقال افراد به پایین، اعلام می‌کنند نیازی به اورژانس ندارند و تنها برای انتقال به پایین چنین کاری انجام داده‌اند. این افراد به اعتقاد خودشان، سازمان آتش‌نشانی و نیروهای امدادی را گول زده‌ و فریب داده‌اند؛ غافل از اینکه با این کار اعتماد نیروهای امدادی را سلب می‌کنند. این درحالی است که افراد در شرایطی که اوضاع مساعد نیست یا برای برگشت از ارتفاعات به تاریکی برمی‌خورند، می‌توانند در ارتفاعات اسکان پیدا کرده و با روشن‌شدن هوا به پایین حرکت کنند. به‌عنوان مثال، در ایستگاه 7 توچال هتل و در ایستگاه 5 هم رستوران و نمازخانه و پایگاه امداد و نجات تعبیه شده و آنها می‌توانند در آنجا اقامت کنند اما اغلب اصرار دارند حتما شبانه به پایین منتقل شوند که با این کار تیم‌های امدادی هم دچار چالش و دشواری در امدادرسانی در شرایط نامساعد می‌شوند.

افرادی که قصد صعود به ارتفاعات توچال دارند، در ابتدای ورودی‌های اصلی کوهستان تلویزیون‌ها و نمایشگرهایی تعبیه شده که اطلاعات لازم به افراد داده می‌شود و تمام تابلوهای ایمنی، نقشه‌ها و راهنما نصب شده اما برخی شهروندان رعایت نمی‌کنند و ایجاد مشکل می‌کنند. امیدواریم با فرهنگ‌سازی‌های لازم دیگر شاهد این قبیل رفتارها از سوی مردم نباشیم.

 

* نویسنده : رامین نایب‌پور رئیس ایستگاه 64 سازمان آتش‌نشانی تهران