فلش‌ جایگزین GPS

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در کویر خشک آمریکا، فلش‌هایی روی زمین خودنمایی می‌کنند که تا کیلومترها اطراف آن هیچ‌چیز دیگری دیده نمی‌شود. این فلش‌ها درواقع، سازه‌های متعلق به سال‌های 1926 تا 1931 میلادی هستند که در صحرای نوادا در مسیر هوایی دریاچه نمک لس‌آنجلس قرار گرفته‌اند. این فلش‌ها در آن زمان و در نبود ماهواره‌های جهت‌یابی و سیستم‌های ردیاب GPS به‌عنوان جهت‌یاب و ردیاب به خلبان‌ها کمک می‌کردند. درحال حاضر این فلش‌ها، سازه‌های بی‌رنگ و لعابی هستند که در وسط کویر افتاده‌اند اما در آن زمان برای اینکه خلبان‌ها به راحتی این فلش‌ها را ببینند و جلب‌توجه کنند، آنها را با چراغ‌هایی در اطراف این فلش‌ها روشن می‌کردند، به‌طوری که حتی شب‌ها هم می‌درخشید تا راه را گم نکنند.

به گزارش CNN، برخی مدعی هستند این فلش‌ها به این منظور ساخته شدند تا به خلبان‌های پست هوایی که با هواپیما این مسیر را طی می‌کردند، کمک کنند تا مسیر خود را راحت‌تر پیدا کنند. اما درحقیقت، این سازه‌ها ارتباطی با اداره پست آمریکا ندارند بلکه توسط انجمن کنترل ترافیک هوایی ساخته شده‌اند. چراغ‌هایی که برای نورانی‌شدن فلش‌ها به کار می‌رفتند، حدود 40 کیلومتر از هم فاصله داشتند و فلش‌ها را هم به رنگ زرد رنگ‌آمیزی کرده بودند. البته رنگ آنها درحال حاضر کاملا از بین رفته است. بسیاری از افرادی که از این منطقه عبور می‌کنند، اقدام به رنگ‌آمیزی آنها به رنگ نارنجی روشن کرده‌اند که ممکن است فلش‌ها را از بین ببرد.

تاکنون عکس‌های متعدد هوایی از نزدیک توسط بعضی گردشگران از این فلش‌ها گرفته شده و برخی به دنبال یافتن فلش‌های احتمالی در منطقه هستند. منطقه‌ای که این فلش‌ها در آن قرار گرفته‌اند، مسیر ماشین‌رویی است که به راحتی می‌توان به آنجا رسید؛ اما این منطقه مملو از صخره‌های لق‌شده با شیب نسبتا تند است. این فلش‌ها در دهه 1970 از گردونه خارج شدند و دیگر مورد استفاده قرار نگرفتند و چهار دهه بعد از آن هم دیگر اطلاعی از آنها وجود ندارد و مشخص نیست از این فلش‌ها استفاده‌ای می‌شده یا نه. اما درواقع، این سازه‌ها، بناهای تاریخی محسوب می‌شوند که از سال‌ها قبل به جا مانده‌اند اما نسبت به آنها بی‌مهری شده و اطلاعاتی از آنها در شبکه‌های آنلاین وجود ندارد؛ تنها در نقشه گوگل است که اثری از آن می‌توان پیدا کرد.

* مترجم : ندا اظهری