

«آس» اسپانیا به بهانه اخراج ژوزه مورینیو سرمربی پرتغالی از منچستریونایتد به یک فرآیند تاریخی نگاهی انداخته و مدعی شده که پرتغالیها در این میان کارنامه خطرناکتری نسبت به دیگر مربیان دارند و باشگاه چلسی البته شاید بیشترین زخم را در 10 سال گذشته از این پرتغالیها یا پرتغالی زبانها خورده است.
اولین موضوع به روبرتو مارتینز، سرمربی سال 2016 اورتون مربوط میشود، مربیای که اصالتا اسپانیایی است اما در آکادمی مربیان لیسبون پرتغال مدرک بینالمللی مربیگری خود را دریافت کرده و به کنایه «آس» اسپانیا از همانجا پول گرفتن از باشگاهها را آموخته است. او پس از ناکامی در مربیگری تیمهایی چون ویگان اتلتیک، مادرول و سوانسی راهی اورتون شد و البته نتایج بدی کسب نکرد اما در کل 11میلیون یورو روی دست اورتون بحران زده خرج گذاشت و آنقدر نرفت تا بالاخره مجبور شدند او را اخراج کرده و کل پولش را یکجا به او تقدیم کنند.
لوران بلان فرانسوی نیز شبیه همین بلا را بر سر پاریسنژرمن آورد. در سال 2016 او قراردادی عجیب و غریب با این تیم فرانسوی – قطری منعقد کرد که به موجب آن 22میلیون یورو دریافت قطعی داشت و اگر اخراج میشد باید مبلغ سه میلیون یورو دیگر هم بابت این فسخ یکطرفه دریافت کرد و این واقعا عجیب و مصداق بیانصافی بود، هر چند برای قطریها هیچ اهمیتی نداشت.
ژوزه مورینیو در سال 2007 از چلسی مبلغ 22 میلیون یورو دریافت کرد و این در حالی است که چنین موضوعی برای شیرهای آبی تجربه نشد و آنها در سال 2015 نیز معادل 17میلیون یورو هزینه کردهاند تا بتوانند از شر آقای خاص راحت بشوند.
لوییز فلیپهاسکولاری مرد پرتغالی – برزیلی چلسی نیز در سال 2009 رقم 17میلیون یورو دریافت کرد و محترمانه اخراج شد و رسانهها بعدها نوشتند که قرار بود از لفظ اخراج استفاده نکنند اما واقعیت همین بود. اسکولاری بعدها در یک میهمانی در حالیکه تعادل رفتاری هم نداشت با خنده گفت: «دو برابر همه عمر مربیگری خود، از چلسی پول گرفتم و رفتم!»
آندره ویاشبواش، دیگر مربی پرتغالی است که به سال 2012 چلسی را با مبلغ بیش از 16 میلیون یورو تنها گذاشت و روابطعمومی چلسی در همان تاریخ نوشت: «حتی یک میلیون یورو از این مبلغ هم حق این مرد نبود.»
بواش همین بلا را بر سر تاتنهام، زنیت، شانگهای و پورتو آورد و تا همه پولش را نگرفت، تیمش را ترک نکرد و برگ برنده او هم مثل دیگر پرتغالیها، قرارداد عجیب و غریب و کاملا حقوقی او بود.
مثال دیگر مربوط میشود به دیوید مویس که در سال 2014 منچستریونایتد را با بدترین نتایج ممکن ترک کرد و مدیربرنامه و حسابدار پرتغالی او که قراردادش را تنظیم کرده بود، به او اطمینان داد تا همه 10 میلیون یورو را نگرفته اخراج نخواهد شد.
مانوئل پیگرینی دیگر مربی این فرآیند است که در سال 2016 از منچسترسیتی اخراج شد و با بدترین نتایج ممکن 6 میلیون یورو نیز به جیب زد و از انگلیس رفت.
رافائل بنیتس نیز خاطره تلخی برای مادریدیها در سال 2016 بر جای گذاشت و در حالی که بدترین نتایج را با تیم خوبش کسب کرد، هفت میلیون یورو هم گرفت و با لبخندی آزاردهنده مادرید را ترک کرد.
* مترجم : بابک سرانیآذر
