

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، قتل، غارت، تجاوز یا هر فعل خطرناک و قبیح دیگری در هرجایی که اتفاق بیفتد مذموم است. دستگاهها و نهادهای گوناگونی هم وجود دارد تا با چنین افعالی برخورد کند و مرتکبان را بسزای عمل زشتشان برساند. فرقی هم نمیکند کجای این کره خاکی چنین اتفاقی رخ دهد؛ ایران، یک کشور اروپایی، آمریکایی یا هرجای دیگری از دنیا، این افعال برای همه مذموم است و هیچکسی نه با انتشار آنها خوشحال میشود و نه از درگاهی خارج از قانون، رسیدگی به آن را پیگیری میکند.
با علم به این موضوع و با یک گشتوگذار در فضای مجازی بهخصوص اینستاگرام، بارها و بارها مشاهده میکنیم که عدهای با انتشار افعال زشت و قبیح از جمله درگیریهای خونین، اتفاقات زشت و حتی تجاوز و... به دنبال بالابردن بازدیدهای صفحات مجازی خود هستند و با ارائه تحلیلهای سطحی نهتنها شبهه اقدام خبری توسط آنها از بین میرود که نیت ابتدایی آنها را نیز هویدا میکند. اما سوای این عطش دیدهشدن و افزایش دنبالکنندگان به هر نحوی، برخی صفحات مجازی که همین ابتدا میتوان مثالی از آنها را ذکر کرد و به عنوان نمونه از صفحه مسیح علینژاد نام برد، سوای دیدهشدن با انتشار این نوع افعال و سناریوسازیهای سادهلوحانه، درصدد سیاهنمایی علیه جریان حاکم و حاکمیت کشوری (مشخصا ایران) هستند تا هم به مقاصد شخصی و البته جریانی خودشان برسند و هم این دست موضوعات را بهطوری عادی نشر بدهند.
بعد از ماجرای تجاوز به نوجوان 12 ساله شوشتری توسط یک مجرم سابقهدار که البته بلافاصله هم با دستگیری او همراه شد، مسیح علینژاد با تاخیری چند روزه و عکسبرداری از فیلم منتشرشده از این اقدام زشت، آن تصاویر را در صفحه خود منتشر کرد تا به همان مقاصدی که بالاتر عنوان شد، برسد. بعد از انتشار این تصاویر، سوای برخوردهای هیجانی با آن، نکته قابل تامل اقدام غیرقانونی او در انتشار است.
اینستاگرام پست مسیح علینژاد که همراه با تصاویر آن پسر نوجوان و فرد متجاوز بوده است را پاک کرد، اما بنابر قانون موجود در همان کشورهای لیبرالی این اقدام کافی نیست. علی علیزاده، کارشناس سیاسی و تحلیلگر سابق بی.بی.سی در همین ارتباط و در واکنش به این اقدام مسیح علینژاد در صفحه شخصی خود نوشت: «مسیح علینژاد عکسهای تجاوز به کودکان شوشتر را در فضای عمومی منتشر کرده. حتی از منظر لیبرالی چنین کاری هم غیرقانونی و هم مغایر اخلاق اجتماعی است. کودکان حقوق مطلقهای دارند که در اختیار خانواده و والدین آنها هم نیست. بنابراین حتی رضایت خانواده برای نشر این تصاویر کفایت نمیکرد. حتی براساس نگاه لیبرال، این کودکان در زمان رسیدن به سن قانونی یعنی هجدهسالگی، دیگر انتخاب و قدرتی در تصویری که جامعه از آنها میسازد، ندارند و با انتشار این تصاویر و اخبار، تصویر عمومی از آنها برای ابد تغییر یافته است؛ آنهم نه در ابعاد محلی شوشتر بلکه در ابعاد 80 میلیونی کشوری! علینژاد اگر چنین عکسهایی را از کودکان بریتانیایی-آمریکایی منتشر میکرد، تمام اکانتهای مجازیاش بلافاصله بسته و توسط پلیس بازداشت و تا موعد دادگاه از روزنامهنگاری منع میشد و رسانهها به صورت خودکار و براساس عرف از تریبون دادن به او خودداری میکردند، اما انگار کودکان و جامعه ایرانی یتیم هستند. علینژاد با شرکت اینستاگرام روابط نزدیکی دارد و دو سال پیش از ملاقاتش با معاون اینستاگرام نوشت. اینستاگرام هم تنها به حذف این پست خاص اقدام کرد، نه بستن اکانتش. منوتو به جای نقد، تریبون علینژاد برای نشر بیشتر این خبر شده و بیبیسی هم سکوت مطلق کرده است. دهها هزار کاربر فیک سعودی هم به کمک علینژاد آمدهاند و مشغول بازنشر خبر هستند.»
البته این پست، بهرغم آنکه صرفا نقدی را به یک بیقانونی در فضای اینستاگرام مطرح میکرد، پاک شد.
حالا میتوان از این اتفاق نتایجی گرفت:
اول اینکه، برخورد کند و البته ساده و سطحی با این اقدام شنیع مسیح علینژاد همکاسگی او با جریانات رسانهای معاند و گردانندگان شبکههای مجازی از جمله اینستاگرام را مشخصتر از سابق نشان میدهد.
دوم، حذف پست علی علیزاده در انتقاد از رفتار علینژاد را هم میتوان نوعی کنش دیکتاتوری رسانهای دانست که تاب انتقاد یک کاربر به کاربری دیگر در ارتباط با رفتار غیرقانونیاش را ندارد. (البته این دفعه اولی نیست که اینستاگرام این چنین گزینشی و البته مغرضانه با کاربران برخورد میکند و بارها مشاهدهشده پستهای مربوط به حزبالله لبنان، سخنان سیدحسن نصرالله و حتی تبریک کاربران به مناسبت تولد رهبر حزبالله لبنان را پاک کرده و درمقابل به صفحات مدافع اقدامات داعش در سوریه و نقاط مختلف اجازه فعالیت داده است.)
و سوم، افعال سیاستگذاران و مسئولان داخلی در این فضای آلوده مجازی است که با کنشهای غیرمنطقی بیش از آنکه فضای مجازی را تحت کنترل درآورده باشند، باعث برهمخوردگی و البته افسارگسیختگی در نشر اطلاعات و اخبار بین مردم شدهاند.
