«فرهیختگان» گزارش می‌دهد

گروه جهادی دانشجویی «منتظران ظهور» مدتی است گستره فعالیت خود را افزایش داده، به‌طوری که در اقدام اخیر خود بیش از ۵۰۰۰ نفر از مردم منطقه محروم را درمان کرده است.

  • ۱۳۹۷-۰۸-۰۶ - ۱۶:۳۷
  • 00
«فرهیختگان» گزارش می‌دهد

درمان مردم به وسعت یک شهر

درمان مردم به وسعت یک شهر

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، فعالیت‌های جهادی یکی از فعالیت‌های دانشجویی است که طی سال‌های گذشته با افزایش دانشجویان داوطلب ابعاد تازه‌تری به خود گرفته است. این ابعاد در جایی قابل‌تامل است که ارتباط دانشگاه با بیرون از محدوده خود همواره یکی از انتقادات اصلی به نظام آموزشی کشور بوده است؛ ارتباطی که به عقیده بسیاری از محققان و اساتید باعث شده دانشگاه و دانشجو در یک محیط «فریزشده» قرار بگیرند و از فضای اجتماعی و زبان مردم عقب بمانند. اردوهای جهادی یکی از مواردی است که باعث شده این دوری دانشگاه از محیط اجتماعی به حداقل برسد و تا عمق مسائل مرتبط با عامه مردم در دورترین مناطق روستایی نفوذ کند.

گروه «منتظران ظهور» یکی از گروه‌های فعال دانشجویی در بین دانشگاه‌های کشور است. هسته اصلی این گروه توسط تعدادی از دانشجویان عضو بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دندانپزشکی در سال 86 شکل گرفت و تا امروز به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های جهادی در حوزه درمانی به حساب می‌آید.

این گروه طی ماه‌های اخیر با حضور در منطقه بشاگرد فعالیت‌های گسترده درمانی صورت داد. گستردگی این اقدامات تا جایی پیش رفت که گزارش منتشرشده از فعالیت‌های این گروه در این منطقه تحسین بسیاری از فعالان اجتماعی را دربر داشت.

بر این اساس این گروه در تابستان 97، 5235 نفر را معاینه کرده، به 7566 خدمات درمانی ارائه داده، 2531 مورد نیز جراحی دندانپزشکی و کشیدن دندان و نزدیک به 1237 مورد ترمیم دندان داشته است.

البته عملکرد این دانشجویان به اینجا ختم نشده و اقدامات دیگر درمانی از جمله جرم‌گیری، درمان ریشه، ایمپلنت و جراحی، پروتز کامل دندانی، تعمیر پروتزهای دندانی، بینایی‌سنجی و چندین موارد درمانی را در این منطقه برای مردم انجام داده است.

به همین بهانه سراغ «جلال عادلی» دانشجوی رشته دندانپزشکی و مسئول این گروه جهادی رفتیم.

او درباره شروع کار این تیم گفت: «اوایل با گروه‌های بزرگ دانشجویی همراه می‌شدیم، مثلا تیم 10 یا 15 نفره ما، همراه با گروه‌های دیگر به استان‌های مختلف اعزام می‌شد. کمی بعد به این فکر افتادیم که می‌توان یک اردوی جهادی پزشکی به شکل مستقل تشکیل داد و نهایتا در سال 89 اولین اردوی جهادی مستقل خود را با حضور 30 نفر از خواهران و برادران در شهرستان دورود استان لرستان برگزار کردیم. یک سال پس از آن، در قالب یک گروه 40نفره به کامیاران استان کردستان اعزام شدیم و در آنجا محور اصلی خدمات در زمینه امور آموزشی دندانپزشکی و همچنین اقدامات فرهنگی بود. در هر صورت به دلیل کمبود تجهیزات و بی‌تجربه بودن گروه اعزامی، کار درمانی بسیار محدود و در حد پُر کردن یا کشیدن دندان بود. پس از کردستان، به استان‌هایی همچون ایلام، خراسان جنوبی و کرمانشاه اعزام شدیم و سال به سال علاوه‌بر اینکه بر تعداد اعضای گروه اعزامی افزوده می‌شد، خدمات دندانپزشکی ما نیز تخصصی‌تر و وسیع‌تر صورت می‌گرفت.»

او ادامه داد: «امروز گروه جهادی «منتظران ظهور» به جایی رسیده است که می‌تواند تخصصی‌ترین و پیشرفته‌ترین خدمات دندانپزشکی را در منطقه مرزی ارائه دهد. برای مثال، در سال 95، حدود 140 نفر از دانشجویان به استان خراسان جنوبی سفر کردیم و توانستیم پنج مرکز درمانی تخصصی در روستایی که در 30 کیلومتری مرز قرار داشت راه‌اندازی کنیم و اقدام منحصربه‌فردی که آنجا انجام دادیم، ساخت پروتزهای دندانی و تحویل آن به نیازمندان بود.»

او درباره «راز اصلی پیشرفت گروه» می‌گوید: «شور و شوق دانشجویان برای حضور در اردوهای جهادی نسبت به قبل بسیار زیاد شده است. 10 سال پیش ما اولین دانشجویانی بودیم که شوق حضور در مناطق محروم و رسیدگی به امور آنان را داشتیم، ولی الان خیلی دیگر از دانشجویان و حتی فارغ‌التحصیلان به جمع ما افزوده شده‌اند و این مساله جای خوشحالی دارد. آن هسته اصلی‌ای که ابتدا موجب شکل‌گیری گروه جهادی ما شده، تاکنون حفظ شده و راز اصلی پیشرفت گروه این است که این تعداد، که همگی دندانپزشک هستند، همیشه درکنار هم بوده‌اند و در این مدت دوستی‌ها عمیق‌تر شده است. مدل کار ابتدا به این شکل بود که به علت عدم وجود امکانات کافی در یک شهرستان یا بخش مستقر می‌شدیم و بیماران را از روستا به درمانگاه می‌آوردیم تا برخی اقدامات درمانی را روی آنها انجام دهیم. برای مثال، در یکی از سال‌های اخیر تیم ما در روستایی در خراسان جنوبی مستقر شد که فاصله آخرین روستا با محل استقرار ما حدود 20 کیلومتر بود و مردم پول یا خودرو نداشتند تا این فاصله را طی کنند و البته برخی از آنها که توانمندی بیشتری داشتند این فاصله را پیاده طی می‌کردند. یکی از اهالی روستا تعریف می‌کرد که من از ساعت سه نیمه‌شب از بیابان‌های سمت مرز افغانستان راه افتادم و ساعت 10 صبح به درمانگاه رسیدم. در سال‌های اخیر روال تغییر کرده است و به جای اینکه اهالی روستا فاصله‌ای را طی کرده و به ما مراجعه کنند، ما به روستاهای آنها اعزام می‌شویم و اقدامات درمانی را انجام می‌دهیم.»

او همچنین درباره آخرین فعالیت این گروه نیز گفت: «حضور در حاشیه تهران در هفته آخر مهرماه از تازه‌ترین اقدامات گروه ما بود که در این کار جهادی اقدام به درمان و توزیع غذا و دارو در کوره‌های آجرپزی محمودآباد کردیم.»
 

 

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران