جنگ در قفس

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سیم آخری که سیدحسین حسینی بعد از نیمکت‌نشینی در بازی مقابل نفت مسجدسلیمان به آن زد، نت ناخوشایندی را ایجاد کرد که به گوش کسی خوش نیامد. سنگربان جوان و نیمکت‌نشین استقلال، از زمان آمدن شفر به استقلال دو سه باری دست به طغیان زده و هر بار هم بی‌حاصل. نه به بازی رسیده و نه از تیم جدا شده، نه رفته و نه مانده. سنگربانی که فصل قبل رکورد بسته نگه داشتن دروازه را جا‌به‌جا کرده بود، این روزها خود را در قفس تنگی می‌بیند که هر لحظه تنگ‌تر هم می‌شود. نیمکت‌نشینی‌اش در استقلال از یک سمت، خط خوردن نامش از فهرست برترین بازیکنان فصل قبل از سمت دیگر و نامشخص بودن وضعیتش در استقلال، در نهایت وادارش کرده به تلاش برای فرار.

 آمادگی خیره‌کننده رحمتی

مهدی رحمتی بعد از آمدن شفر و نیمکت‌نشینی‌های پی‌درپی، چنان بر میزان تمرین و آمادگی‌اش افزوده که دیگر نمی‌شود بیرون از دروازه تصورش کرد. رحمتی به اصطلاح گلرها، کار را دست گرفته و دیگر نمی‌شود به بیرون نشستنش فکر کرد. در تمام طول فصل تا امروز، رحمتی تنها روی یک یا دو گل خورده مقصر بوده و میزان اشتباهاتش از انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رود. با وجود ضعف‌های وحشتناک ساختار دفاعی استقلال، قطعا نمی‌شود منکر آمادگی و سرحال بودن سنگربان پا به سن گذاشته استقلال هم شد.

 حرکت اشتباه حسینی

اعتراض‌های سیدحسین حسینی نه‌فقط با واکنش‌های شدید باشگاه مواجه شده بلکه مورد حمایت پیشکسوتان و اهالی رسانه نیز قرار نمی‌گیرد. دیروز فتحی و بعد خطیر علیه رفتار او مصاحبه کردند و ضمن احضارش به کمیته انضباطی به او هشدار دادند که حرف‌هایی از این دست را نباید در رسانه‌ها بر زبان بیاورد. سال قبل مهدی رحمتی نیز در استقلال نیمکت‌نشین همین بازیکن بود اما رفتارهای مشابهی را از او ندیدیم. رحمتی با متانتی حرفه‌ای و قابل تحسین سکوت کرد و نیمکت‌نشینی را پذیرفت و کوشید تا فرصتی برای بازگشت را به دست بیاورد که آورد. کاری که انتظار می‌رود سیدحسین حسینی هم تکرارش کند. کنایه زدن یا شورش کمکی به حسینی نمی‌کند.

 نقش شفر

شاید بهتر بود شفر در همان هفته‌های ابتدایی، می‌گذاشت تا دو سه بازی هم به حسینی برسد تا کاسه صبر او این‌گونه لبریز نشود. به نظر می‌رسد که شفر از رحمتی راضی است و هیچ نیازی به تعویض او نمی‌بیند. در طول این دو ماهی که از آغاز لیگ گذشته حسینی در هیچ مسابقه‌ای نه در لیگ، نه در جام حذفی و نه در لیگ قهرمانان آسیا به میدان نرفته و همین موضوع نشان می‌دهد که رحمتی چگونه قاپ دل پیرمرد را دزدیده است. افسردگی و حتی بی‌قراری حسینی کاملا قابل درک است اما نمی‌شود به شفر هم خرده گرفت که چرا به سنگربان خودش دست نمی‌زند. رحمتی اشتباه مهلکی نداشته یا میزان اشتباهاتش اندک بوده ضمن اینکه عکس‌العمل‌های او از دیگر بازیکنان حاضر در خط دفاعی بیشتر به آمادگی نزدیک بوده است. رحمتی نه‌فقط برای خط دفاعی استقلال که برای کل تیم یک کاپیتان و رهبر قابل احترام است و در غیاب امید ابراهیمی، می‌کوشد تا بزرگ‌تر تیم باشد. شفر نیاز دارد تا بازیکنان باتجربه‌ای چون رحمتی و منتظری را در ترکیب نگه دارد تا تیمش بدون بزرگ‌تر نباشد. به این نکته هم نمی‌توان اعتنا نکرد.

 آینده حسینی

آینده حسینی در استقلال چندان مشخص نیست. قطعا رضایتنامه‌اش صادر نمی‌شود و اجازه خروج را به او نمی‌دهند ضمن اینکه اعتراض‌های او تنها تاریخ بازگشتش به ترکیب را به تعویق می‌اندازند. حتی اگر شفر بخواهد هم نمی‌تواند حسینی را در بازی‌های بعدی جای رحمتی بگذارد چراکه اقتدارش در تیم زیر سوال می‌رود. شاید انتقال قرضی او به یک تیم دیگر کمک کند تا استقلال هم حسینی را در موقعیت بازی کردن قرار دهد و هم قراردادش با او را حفظ کند. ببینیم سنگربان ناراضی و ناپخته استقلال در روزهای آینده چه خواهد کرد و در موردش چه تصمیماتی خواهند گرفت.

 

* نویسنده : هومن جعفری روزنامه‌نگار