ترامپ در یک سال اخیر میزبان جلسات بیثمر زیادی بوده استاز اسفند ۱۴۰۳ تا دی ۱۴۰۴ که زلنسکی سومین سفرش به آمریکا با هدف دیدار با ترامپ را انجام داده، نوع مواجهه با او هیچ تغییری نکرده است. در دیدار نخست زلنسکی به سوژه تمسخر حلقه نزدیک به ترامپ در مقابل دوربینهای خبرنگاران تبدیل شد .
زلنسکی و نتانیاهو پاشنۀ در کاخ سفید را کندند
فرهیختگان :متحدان آمریکا در دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، سفرهای پرتکراری به ایالات متحده انجام میدهند؛ اما این ترددها با خروجی ملموسی همراه نبوده است. نتانیاهو با 5 سفر پر ترددترین فرد به کاخسفید است و علیرغم دریافت بیشترین همراهی از جانب ترامپ نسبت به هر مقام خارجی دیگری نتوانسته اهداف منطقهای خود را آنطور که ادعا میکرد، محقق کند. زلنسکی نیز علیرغم تحقیرهای مکر تحت فشار نظامی که در جنگ متحمل شده برای سومینبار راهی آمریکا شد تا حمایت بیشتری جلب کند؛ اما نتایج این دیدارها چیزی جز بالابردن سطح تحقیر نبوده است.
مقامات اروپایی نیز که برخی از آنان حداقل دو بار به آمریکا سفر کردهاند و علاوه بر آن به بهانههای مختلفی همچون اجلاس سران ناتو در هلند و اجلاس شرمالشیخ با ترامپ روبهرو شدهاند چیزی جز تحقیر عایدشان نشده است. اوج این رفتار در اجلاس شرمالشیخ دیده شد، جایی که ترامپ هر یک از سران حاضر را به نحوی مورد تمسخر قرار داد. نخستوزیر انگلستان پس از اینکه توسط ترامپ به پای میکروفون فراخوانده شد بدون اینکه صحبت کند با این دستور مواجه شد که بهجای خودش بازگردد. نخستوزیر ایتالیا را «زن زیبا» خطاب قرار داد و برای اینکه حرص سران اروپایی را درآورد از ویکتور اوربان، نخستوزیر مجارستان که رابطه خوبی با اتحادیه اروپا ندارد، تمجید کرد: «ویکتور را دوست دارم. میدانم خیلیها با من موافق نیستند؛ اما من تنها کسی هستم که اهمیت دارد.»
ترددهای مکرر به آمریکا که برای متحدان آمریکا به تنها درگاه امید تبدیل شده خروجی خاصی به همراه نداشته است. کاخسفید دیگر اهمیتی برای تحقق منافع متحدانش قائل نیست و در مواردی هم که وارد عمل شده توان تحقق دستاورد خاصی نداشته است.
کسی به استقبال رئیسجمهور غیر کتشلواری اوکراین نرفت
از اسفند 1403 تا دی 1404 که زلنسکی سومین سفرش به آمریکا با هدف دیدار با ترامپ را انجام داده، نوع مواجهه با او هیچ تغییری نکرده است. در دیدار نخست زلنسکی به سوژه تمسخر حلقه نزدیک به ترامپ در مقابل دوربینهای خبرنگاران تبدیل شد و حتی بابت کتوشلوار نپوشیدنش هم کنایه شنید. بعد از یکسال او برای بار سوم راهی آمریکا شد تا بدون هیچگونه استقبال رسمی از جانب کاخسفید در پای هواپیما با سفیر اوکراین در آمریکا خوشوبش کرده و به دیدار با ترامپ برود. دیداری که در آن ترامپ مدعی شد: «پوتین قلباً دوست دارد موفقیت اوکراین را ببیند» و زلنسکی نیز واکنشی بیشتر از پوزخند زدن نتوانست نشان دهد. این رویکرد نشان میدهد علیرغم تمایل اروپا و زلنسکی، روسیه توانسته رویکرد خود را بر حلقه تصمیمگیران آمریکایی تحمیل کرده و آنها را ناگزیر کند تا مناطق فعلی تحت تصرف روسیه را بهعنوان بخشی از قلمرو کرملین بپذیرند. زلنسکی نیز پس از کاهش کمکهای مالی و نظامی آمریکا چارهای جز تن دادن به خواسته روسیه ندارد. رئیسجمهور اوکراین که پیش از این مدعی بود از سرزمینهای سابق تحت مالکیت اوکراین صرفنظر نمیکند اکنون بر سر موقعیت خطوط مرزی جدید حاضر به مذاکره شده است. با توجه به تداوم موضع ترامپ مبنیبر اینکه اوکراین باید شروط مورد توافق آمریکا و روسیه را بپذیرد و همچنین عقبنشینی زلنسکی از موضع اولیه به نظر نمیرسد مطالبات جدید کییف نیز به نتیجه برسد. احتمالاً در نهایت زلنسکی چارهای جز پوزخند زدن به شرایطی که بر اوکراین تحمیل میشود نخواهد داشت.
بیبی جایی جز کاخسفید برای رفتن ندارد
دیگر چهره پرتردد به آمریکا نتانیاهو است. او که به دلیل صدور حکم بازداشتش در دیوان کیفری بینالمللی برای شرکت در نشست سازمان ملل ناچار شد مسیر پروازش را طولانی کرده و قاره اروپا را دور بزند، شب گذشته یکبار دیگر در مقابل ترامپ نشست. علیرغم این سفرهای متعدد که با هدف کشاندن پای آمریکا به بحران در غرب آسیا انجام میشود تاکنون مهمترین پروندههای نظامیای که نتانیاهو امید دارد با کمک ترامپ به نفعش تمام شوند بینتیجه و مفتوح ماندهاند. ایران بعد از یک جنگ 12 روزه رژیم صهیونیستی را وادار به عقبنشینی کرده، حزبالله همچنان بر تن ندادن به خلع سلاح تأکید میکند و یمن نیز همچنان سایه تهدید خود بر سر اسرائیل را نگه داشته و در نمونه جدید هشدار داده است هرگونه حضور اسرائیل در سومالیلند «هدف نظامی» تلقی خواهد شد. این البته تمام ماجرا نیست. نتانیاهو علیرغم وعدهای که در ابتدای تهاجم به غزه مبنیبر نابودی حماس داده بود ناچار شد در مرحله اول توافق برای تبادل اسرا با همین گروه وارد مذاکره شده و ادعای خارج کردن حکومت غزه از دست حماس و سپردن آن به یک گروه بینالمللی نیز همچنان معلق مانده است. این شرایط چارهای جز دست به دامن شدن مجدد به آمریکا برای نتانیاهو باقی نگذاشته است. ترددهای پرشمار نتانیاهو به آمریکا که شب گذشته به پنجمین دیدار او با ترامپ منتهی شد، نشان میدهد علیرغم هماهنگی مدام تلآویو با کاخسفید این هماهنگی نتوانسته خروجی خاصی درپی بیاورد به همین دلیل نیز این دیدارها روی دور تکرار کمی و کیفی افتاده است.
خط 11 در نیویورک
رئیسجمهور فرانسه که اسفند 1403 یعنی در سومین ماه ریاستجمهوری ترامپ با درخواست رئیسجمهور آمریکا مبنیبر بازگشت کمکهای کاخسفید به اوکراین مواجه شده بود، در دومین سفرش که برای شرکت در اجلاس سازمان ملل به نیویورک رفته بود، برخورد سردتری دریافت کرد. او پس از اینکه به دلیل عبور کاروان ترامپ ناچار به معطل شدن در خیابانهای نیویورک شده بود، پیاده به هتل محل اقامتش رفت. در دیدار دوجانبه فوریه 2025 وقتی مکرون به ترامپ گفت باید خسارات تحمیل شده به اوکراین از محل 230 میلیارد دلار داراییهای بلوکه شده روسیه در اروپا تأمین شود، ترامپ با کنایه به او پاسخ داد: «اگر شما این حرف را باور دارید، برای من مشکلی نیست؛ اما آنها پولشان را پس میگیرند.» او همچنین در مورد کمکهای مالی به اوکراین نیز که در دوره بایدن پرداخت شده و پس گرفته نشده بود نیز گفت: «ما نمیگرفتیم؛ اما حالا پس میگیریم و این عادلانه است.»
آفتاب سوخته آلمانی
خردادماه امسال زمانی که صدراعظم آلمان در نخستین سفرش به آمریکا یک گواهی تولد آلمانی از ترامپ را به او هدیه داد تا مدعی ریشههای آلمانی او شود فکرش را هم نمیکرد که در سفر دومش به آمریکا زمانی که در حاشیه نشست سازمان ملل به همراه سایر رهبران اروپا با ترامپ دیدار میکند با لحنی زننده پاسخ بگیرد. ترامپ با برنزه خطاب کردن مرتس یک داستان تاریخی را به او یادآوری کردند. مشهور است هنگامی که بر اساس مناسبات خانوادگی میان خاندانهای شاهی اروپا، شاهزادهای آلمانی به پادشاهی انگلستان رسید، مردم و مقامات این کشور چهره معشوقههای پادشاه آلمانیتبار خود را تقریباً مشابه با الفاظ ترامپ مسخره میکردند. طعنه ترامپ به صدراعظم آلمان برای فاصلهگذاری با ریشه آلمانی و نشان دادن ریشههای ساکسونی، بریتانیایی و آمریکاییاش بوده است. ترامپ و مقامات دولتش بارها به دولتهای اروپایی تأکید کردهاند اگر آمریکا نبود آنها باید امروز به زبان آلمانی سخن میگفتند. ترامپ که اعلام کرده است دیگر نمیخواهد هزینههای تأمین امنیت متحدانش را بدهد، کشورهای عضو ناتو را موظف کرده است تا سهم خود از تأمین بودجه این اتحاد نظامی را افزایش دهند. به همین دلیل مرتس در سفر نخست خود به آمریکا خبر افزایش هزینههای دفاعی خود از 2 درصد تولید ناخالص داخلی به 5 درصد را داد.
مطالب پیشنهادی
