فریادهای ساپینتو و معمای خریدهای بی‌اثر

فرهیختگان: در حالی که ریکاردو ساپینتو صریحاً درخواست تقویت تیم در نیم‌فصل را مطرح می‌کند، علی تاجرنیا، نماینده تام‌الاختیار باشگاه، موضعی متناقض گرفته است. هرچند با پنجره نقل و انتقالاتی بسته، حتی موافقت تاجرنیا نیز راه به جایی نمی‌برد، اما پرسش اصلی فراتر از مدیریت فعلی است: مسئولیت خرید بازیکنانی با ارقام میلیاردی که امروز حتی "هزار تومان" هم برای استقلال ارزش افزوده ندارند، با کیست؟

سؤال‌های بی‌پاسخ از نازون تا جنپو

در میان مدیریت‌های پی در پی و دایره بسته بودن پنجره نقل و انتقالات، هیچ کس مسئولیت خریدهای بی‌اثر را بر عهده نمی‌گیرد. سیدورف که نیست تا از او بپرسیم، تاجرنیا هم آن زمان مدیرعامل نبوده (علی نظری جویباری مدیرعامل بود). حالا نوک پیکان پرسش به سمت خود ساپینتو برمی‌گردد:

 نازون:  نازون را چه کسی آورد؟ چرا بازیکنی که در تیم ملی کشورش بسیار مؤثرتر است، در استقلال کارایی نداشته و به نتیجه نرسیده است؟ آیا این افت مربوط به سیستم بازی است یا کیفیت فنی بازیکن؟
 آزادی: آیا ساپینتو در تست‌های اولیه متوجه نمی‌شد که آزادی در تبدیل یک توپ ساده به گل مشکل دارد؟ چه کسی خرید بازیکنی با این ضعف فاحش را تأیید کرد؟
جنپو: چرا بازیکنانی مثل ژجنپو که حتی در تست‌های اولیه مشخص است مدام در حال زمین خوردن است و به درد کار تیمی در سطح استقلال نمی‌خورد، به تیم اضافه شدند؟ آیا مشخص نبود این بازیکنان در سطح لیگ برتر ایران کارایی ندارند؟

هزینه‌های گزاف

خرید بازیکنانی چون سحرخیزان با مبالغی در حدود سه و نیم میلیون دلار (یا ارقامی مشابه)، در حالی که امروز کم‌اثر هستند، بر چه اساسی انجام شد؟ این اتفاقات، فریاد عدم وجود یک سازوکار نظارتی قوی را بلند می‌کند. مگر می‌شود بازیکنی را بگیرید و چهار ماه بعد بگویید به درد نمی‌خورد؟ چرا استقلال یک کمیته فنی برای ارزیابی دقیق و حرفه‌ای بازیکنان ایجاد نمی‌کند؟ قاعده ساده نقل و انتقالاتی می‌گوید که برای خرید، باید عملکرد بازیکن را حداقل در سه ماه اخیر و در اوج آمادگی بررسی کرد، در غیر این صورت، انتقال ریسک بالایی دارد. چرا این موضوع ساده در استقلال رعایت نشده است؟

صورتجلسه‌ها و امضاهای گم‌شده 

امروز که ساپینتو به دلیل کمبود نیرو فریاد می‌زند، این بازیکنان توسط چه کسانی تأیید شده‌اند؟ درست است که علی نظری جویباری مدیرعامل وقت بوده و احتمالاً سیدورف هم در لیست دادن نقش داشته، اما تأیید نهایی فنی بر عهده سرمربی است. صورتجلسه خرید این بازیکنان کجاست؟ امضای نهایی پای این قراردادهای میلیاردی کجاست؟ تا زمانی که مدیریت شفافی وجود نداشته باشد و هر کس مسئولیت را به گردن دیگری بیندازد، استقلال همچنان باید هزینه بازیکنانی را بپردازد که فقط فریادهای سرمربی را برای درخواست خریدهای جدید بلندتر می‌کنند.