معمای یاسر!

یاسر آسانی که تا چند هفته قبل یکی از مهم‌ترین ستاره‌های استقلال بود و عنوان بهترین بازیکن ماه را هم به دست آورد، حالا در مقطع حساسی از فصل دچار افت محسوس شده است. این وینگر راست با ۶ گل و پاس گل در پایان هفته سیزدهم سومین بازیکن مؤثر لیگ برتر محسوب می‌شود، اما عملکرد او در سه مسابقه اخیر برابر فولاد، پرسپولیس و ملوان به‌مراتب کمتر از حد انتظار بوده است.

نخستین دلیل این افت به آنالیز کامل حرکات او و سبک سیستم ساپینتو بازمی‌گردد. طی هفته‌های گذشته تیم‌های لیگ برتر به طور طبیعی با مطالعه دقیق بازی استقلال، مسیرهای نفوذ آسانی را بستند و عملاً او را در کناره راست خنثی کردند. بسیاری معتقدند تصمیمات فنی در طول بازی نیز برای آزاد کردن این بازیکن چندان کارساز نبود و تعویض‌ها هم نتوانست الگوهای دفاعی حریفان را بر هم بزند. در چنین شرایطی حتی این پیشنهاد مطرح است که آسانی در برخی مقاطع پشت مهاجم به کار گرفته شود و رامین رضائیان به‌همراه صالح حردانی در سمت راست حضور داشته باشد؛ ترکیبی که پیش‌تر نیز کارایی خود را نشان داده است.

عامل دوم اما به وضعیت بدنی این بازیکن مربوط می‌شود. آسانی پس از یک فصل پر فشار در لیگ کره جنوبی، به‌خاطر تفاوت تقویم شرق و غرب آسیا عملاً بدون استراحت و ریکاوری وارد لیگ ایران شد. او از ابتدای حضور در استقلال تقریباً در تمام مسابقات به میدان رفت و اغلب ۹۰ دقیقه بازیکن ثابت بود؛ روندی که باعث خستگی این بازیکن شده و اکنون خود را در عملکرد این وینگر تکنیکی نشان می‌دهد.

در کنار این دو عامل، سفرهای طولانی‌مدت برای همراهی تیم ملی آلبانی هرچند نه به‌صورت مداوم اما در چند نوبت، فشار بدنی و ذهنی این بازیکن را افزایش داده است. همین مجموعه عوامل سبب شده آسانی در هفته‌های اخیر از ریتم هجومی سابق فاصله بگیرد و کمتر نشانی از  آن بازیکن انفجاریِ ابتدای فصل دیده شود.

با این حال کادر فنی استقلال امیدوار است با مدیریت صحیح در دقایق بازی، ایجاد تغییرات تاکتیکی و فراهم‌کردن استراحت کافی، این وینگر مؤثر به‌زودی به فرم مطلوب خود بازگردد؛ فرمی که در هفته‌های ابتدایی او را به یکی از خطرناک‌ترین بازیکنان لیگ تبدیل کرده بود.