ساپینتو با چه فلسفه‌ای از مونیر در دربی استفاده کرد؟

مصدر نگرانی پیش از دربی ۱۰۶، وضعیت مصدومیت مونیر الحدادی بود؛ بازیکنی که در دیدار با الوصل در دقایق میانی نیمه اول از زمین خارج شد و بررسی‌های اولیه از کشیدگی همسترینگ خبر داد. کارشناسان پزشکی پیش‌بینی کرده بودند که بازگشت او حداقل سه هفته زمان می‌برد و رسیدنش به دربی تقریباً بعید به نظر می‌رسید. با این حال، روند درمان و ریکاوری این بازیکن، طبق منابع نزدیک به باشگاه، کاملاً رضایت‌بخش بوده و او موفق شد در دربی ۱۰۶ حضور پیدا کند.

در جریان بازی، مونیر با دوندگی محدود و عملکرد محتاطانه نیمه اول را پشت سر گذاشت و توپ‌ها را سریع منتقل می‌کرد تا فشار روی پای مصدومش افزایش نیابد. این رویکرد هرچند از توان معمول او کم اثر بود، اما به هر حال مانع از تشدید آسیب‌دیدگی شد این در صورتی است که برخی کارشناسان و هواداران پیش از بازی نسبت به این تصمیم انتقاد کردند و معتقد بودند بازیکنی که هنوز ناهماهنگ و دست‌به‌عصا است نباید به ترکیب وارد شود.

با این حال ساپینتو در این مقوله مشابه برخی تیم‌های بزرگ دنیا رفتار کرده که بازیکنان رهبر و کلیدی به محض بازگشت به سلامتی، حتی اگر آمادگی کامل مسابقه را نداشته باشند، در بازی‌های حساس مورد استفاده کادر فنی قرار می‌گیرند تا علاوه بر توان فنی، نقش رهبری و تنظیم ریتم تیم را ایفا کنند. مونیر هم با همین رویکرد و فلسفه در ترکیب استقلال قرار گرفت و تلاش کرد تعادل خط میانی تیم را حفظ کند، هرچند نمایش او مثل قبل از مصدومیت نبود.

با این حال پس از دربی، منابع باشگاه اعلام کرده‌اند که روند درمان او همچنان مطلوب است و انتظار می‌رود در دیدار چهارشنبه مقابل ملوان با آمادگی بیشتر به میدان برود.
برخی پیش از دربی نگران بودند که زود وارد کردن او به ترکیب ممکن است تبعاتی برای مصدومیت‌های بعدی داشته باشد، اما اطلاعات تازه حاکی است که وضعیت او پایدار و درمان کامل انجام شده است.

نکته مهم دیگر، افشای زودهنگام بازگشت مونیر بود؛ موضوعی که ساپینتو با حساسیت کامل از آن حراست می‌کرد و تلاش داشت تا لحظه آخر وضعیت بازیکن محرمانه باقی بماند. این در حالی است که انتشار این خبر پیش از موعد توسط برخی از ارکان و رسانه‌های نزدیک به باشگاه، برخلاف سیاست باشگاه و برنامه کادر فنی، باعث ناراحتی سرمربی استقلال شد و مدیریت اطلاعات حیاتی تیم را با چالش مواجه کرد.