رؤیای ادارۀ باریکه با نیروی نیابتی اسرائیل شکست خورد

شکار یک عنصر مهم خرابکار، همان چیزی بود که مردم جنگ‌زده غزه و لبنان برای جشن و شادی به آن نیاز داشتند. یاسر ابوشباب، رهبر گروه نظامی «الشباب» در غزه و از مخالفان حماس، روز پنجشنبه با علتی نامعلوم کشته شد. وی عضو قبیله «ترابین» بود و پیش از «طوفان‌الاقصی» به‌عنوان یک قاچاقچی مواد مخدر و سیگار شناخته می‌شد. ابوشباب به دلیل همین فعالیت‌‌های مجرمانه در حبس به سر می‌برد؛ اما پس از بمباران زندان‌‌ها در اوایل جنگ، از زندان گریخت و به یک مهره مؤثر در نوار غزه بدل شد. 
حماس در بیانیه‌ای بدون اینکه مسئولیت قتل ابوشباب را بپذیرد، اعلام کرد «این سرنوشت اجتناب‌ناپذیر همه کسانی است که به مردم و سرزمین خود خیانت می‌کنند و از این که ابزاری در دست اشغالگران باشند، راضی هستند.»
گروه «نیرو‌های مردمی» که از نیرو‌های مخالف حماس است، علت مرگ ابوشباب را درگیری داخلی اعلام کرده و مدعی شده ابوشباب «در تلاش برای حل اختلاف بین اعضای خانواده ابوسنیمه» مورد اصابت گلوله قرار گرفت. رادیو ارتش اسرائیل گزارش داده که ابوشباب پس از انتقال به بیمارستان «سوروکا» در «بئرسبع» در جنوب شهرک‌‌های اشغالی، کشته شده است. 
روند‌ها حکایت از آن دارد که باند الشباب ارتباطات مستمر و عمیقی با کابینه نتانیاهو داشته و حتی به‌صورت مخفیانه توسط رژیم صهیونیستی مسلح می‌شد. به نظر می‌رسد عدم پذیرش مسئولیت این اتفاق توسط حماس ریشه در دلایل امنیتی داشته باشد؛ اما در هر صورت فقدان یک عنصر خرابکار با سابقه و معروف در نوار غزه از اهمیت بالایی برخوردار است. 

ابوشباب کیست و چرا مرگش مهم است؟

یاسر ابوشباب یک فلسطینی ۳۲ ساله اهل رفح بود. گروه او ابتدا حدود 100 نفر بود. طبق گزارش‌‌ها این گروه تا 300 نفر هم عضو داشته است. بیشتر اعضای گروه از قاچاقچی‌‌های قدیمی، پلیس‌‌های سابق تشکیلات خودگردان و افراد حاشیه‌ای محلی بودند. مهم‌ترین معاون او «غسان الدهینی» بود که سابقه همکاری با گروه‌‌های تندرو و ربودن خبرنگار بی‌بی‌سی در سال ۲۰۰۷ را داشت. 
اسرائیل هیچ‌گاه رسماً اعلام نکرد این گروه را مسلح کرده؛ اما شواهد این اقدام فراوان بود. ویدئو‌های مختلفی وجود دارند که نشان می‌دهد اعضای گروه ابوشباب در کنار سربازان اسرائیلی گشت می‌زنند. رسانه‌‌های اسرائیلی گزارش دادند سلاح‌‌های توقیفی از حماس به این گروه داده شده، حتی در چندین مورد، پهپاد‌ها و نیروی هوایی اسرائیل برای نجات اعضای گروه از کمین حماس وارد عمل شدند. هدف اعلام‌شده این بود که این گروه امنیت کاروان‌‌های کمک‌رسانی را تأمین کند و از تلفات سربازان اسرائیلی در مناطق پرخطر بکاهد. 
در عمل اما اتفاق دیگری افتاد. از همان روز‌هایی که کمک‌‌های بشردوستانه بعد از ماه‌‌ها محاصره وارد غزه شد، گزارش‌‌های متعدد از غارت کامیون‌‌ها رسید. رانندگان کامیون می‌گفتند افراد مسلح با لباس شخصی آن‌ها را متوقف می‌کنند، چشم‌بند می‌زنند و بار را می‌برند. سازمان ملل، نیویورک‌تایمز، واشنگتن پست و گاردین یکی پس از دیگری نام یاسر ابوشباب و گروهش را به عنوان عامل اصلی این غارت‌‌ها آوردند. مسئول دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل صراحتاً گفت این باند‌ها زیر نظر نیرو‌های اسرائیلی کار می‌کنند و در نزدیکی گذرگاه کرم شالوم آزادانه فعالیت دارند. 
ابوشباب در مصاحبه با رسانه‌‌های غربی ابتدا همه اتهامات را رد کرد و گفت گروهش فقط امنیت برقرار می‌کند. بعداً در گفت‌وگو با نیویورک‌تایمز اعتراف کرد گاهی کامیون‌‌ها را برده‌اند؛ اما فقط برای سیر کردن خانواده‌‌هایشان بوده، نه فروش. با این حال اسناد سازمان ملل نشان می‌داد غارت سازمان‌یافته و در مقیاس بزرگ بوده است. 

مهدورالدم

اقدامات گروه الشباب باعث شد به‌سرعت در میان مردم غزه این گروه به نماد خیانت تبدیل شود، حتی قبیله خودش بیانیه رسمی داد و او را طرد کرد و گفت هر کس او را بکشد کار درستی کرده. حماس بار‌ها اعلام کرد او هدف شماره یک است. پیش‌تر تلاش‌‌هایی برای شکار او صورت گرفته بود؛ اما با توجه به پشتیبانی سخت صهیونستی، به موفقیت نرسیده‌بودند. در نهایت پنجشنبه خبر رسید یاسر ابوشباب کشته شده است. گزارش‌‌ها متفاوت بود؛ بعضی گفتند در کمین حماس، بعضی گفتند یکی از افراد خودش او را کشته، بعضی هم گفتند در درگیری داخلی گروه؛ اما رسانه‌‌های اسرائیلی نوشتند او را زخمی به بیمارستان سوروکا در اسرائیل بردند و آنجا مرد. آمیت سگال، مفسر معروف کانال ۱۲ اسرائیل مرگ او را «تحول بدی برای اسرائیل» توصیف کرد. 
همان لحظه که خبر مرگش در غزه پیچید، مردم در خیابان‌‌ها ریختند، شیرینی پخش کردند. واکنشی که نشان می‌داد ابوشباب در نگاه اکثریت مردم غزه به‌مثابه خیانتکاری بود که در بدترین روز‌های گرسنگی و جنگ، با همکاری مستقیم با ارتش اسرائیل، زندگی را برایشان سخت‌تر کرد. 
غزه بعد از ابوشباب همچنان در همان وضعیت قرمز باقی ماند؛ اما حداقل یکی از کسانی که نماد همکاری کثیف با اشغالگر شده بود، دیگر نیست. 

متن کامل این گزارش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.