از آرچی گمیل بپرس!

در تاریخ فوتبال، بعضی لحظه‌ها فراتر از یک نتیجه ساده هستند و به نماد تبدیل می‌شوند. جام جهانی آرژانتین در سال 1978 یکی از همان لحظه‌ها را برای فوتبال ایران و اسکاتلند رقم زد. آن زمان اسکاتلندی‌ها با اعتماد به نفس بالا وارد مسابقات شدند. رسانه‌هایشان ایران را تیمی ناشناخته و ضعیف می‌دانستند و همه امیدشان به ستاره بزرگشان آرچیبالد گمیل بود. بارها نوشتند که ایرج دانایی‌فر برای مهار او کار سختی خواهد داشت و این بازیکن می‌تواند تفاوت را رقم بزند.
اما زمین فوتبال همیشه جایی است که غرور بیش از حد را تنبیه می‌کند. در آن بازی تاریخی، ایران با گل ایرج دانایی‌فر به تساوی یک بر یک رسید. همان یک امتیاز کافی بود تا اسکاتلند در گروهی که خود را مدعی می‌دانست، حذف شود. گمیل که قرار بود قهرمان اسکاتلند باشد، در نهایت تعویض شد و ایران با همان گل تاریخی نامش را در تاریخ فوتبال جهان ثبت کرد. برای ایران، آن گل نه فقط یک نتیجه ورزشی بلکه یک پیام بود: «هیچ تیمی حق ندارد ایران را دست‌کم بگیرد.»
امروز، وقتی کارشناس اسکاتلندی، اسکات مک درموت با اعتماد به نفس می‌گوید ایران حریف آسانی است و اسکاتلند قطعاً این تیم را شکست می‌دهد، باید یادآوری کنیم که تاریخ یک بار دیگر چنین ادعایی را شنیده است. همان ادعا در سال 1978 به حذف اسکاتلند انجامید. این بار هم اگر نگاه ساده‌انگارانه ادامه پیدا کند، نتیجه می‌تواند دوباره برای اسکاتلند تلخ باشد.
ایران در جام‌های جهانی بارها مقابل بزرگان ایستاده است. از مقاومت برابر آرژانتین و پرتغال گرفته تا پیروزی تاریخی برابر آمریکا، تیم ملی ایران نشان داده که در زمین فوتبال چیزی به نام «حریف آسان» وجود ندارد. فوتبال ایران با وجود تمام مشکلات داخلی، در سطح جهانی تجربه و شخصیت دارد. همین شخصیت است که بارها تیم‌های بزرگ را غافلگیر کرده و می‌تواند دوباره تکرار شود.
پس پاسخ ما به کری مک درموت روشن است: «اگر فکر می‌کنید ایران حریف ساده‌ای است، به آرچی گمیل بگویید چه شد. او و هم‌تیمی‌هایش در سال 1978 با همان نگاه مغرورانه وارد زمین شدند و در نهایت حذف شدند. تاریخ فوتبال ایران و اسکاتلند یک بار این درس را داده است. شاید وقت آن رسیده باشد که اسکاتلندی‌ها دوباره آن درس را مرور کنند.