دوومیدانی؛ هرروز بدتر از دیروز!

اگر بنا به صحبت بدون تعارف و بی‌پرده باشد، دوومیدانی ایران دیگر مثل سابق نیست. دیگر نمی‌توان از تیم ملی ایران انتظار درخشش و مدال‌آوری‌های مکرر داشت. نه بازیکنان رمق و انگیزه‌ای دارند و نه حمایتی هست که تیم دوباره روال قبل را پیش گیرد. پیشکسوتان دوومیدانی به وزیر و رئیس جمهور نامه می‌زنند تا رئیس فدراسیون برکنار شود و بازیکنان و مربیان فعلی تیم ملی که مدال‌آوران ما بوده‌اند، یک به یک استعفا می‌دهند یا خداحافظی می‌کنند و علت آن را فراهم نبودن زمینه همکاری می‌دانند. در چند روز اخیر حسن بادپی و علی فتحی گنجی از دوومیدانی ایران خداحافظی کردند و متاسفانه کمتر کسی هم از آن خبردار شد.

خداحافظ دوومیدانی

حسن بادپی، مربی سازنده دوومیدانی ایران که هدایت ریحانه مبینی ملی‌پوش پرش طول آسیا را برعهده داشت، به دلیل آنچه «بی‌مهری» عنوان کرده، از کار خود کناره‌گیری کرد. او در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «باور نمی‌کردم که می‌توانم خسته شوم، نه از دست خود بلکه دیگران.» پس از اعلام این کناره‌گیری، ریحانه مبینی نیز اعلام کرد که این روزها بدون مربی تمرین می‌کند و هرگز فکر نمی‌کرد مربی او هم روزی خسته شود. چند روز قبل نیز علی فتحی گنجی، ملی‌پوش پرتاب نیزه پس از اینکه نامش در فهرست نفرات اعزامی به بازی‌های کشورهای اسلامی قرار نگرفت، اعلام خداحافظی کرد. او در صفحه شخصی‌اش نوشت:« گاهی مسیر دویدن به دیوار بی‌مهری ختم می‌شود. با احترام کفش‌هایم را آویزان می‌کنم، نه از خستگی، بلکه از بی‌مهری!»

از صبر کردن خسته شده‌ایم

بازیکنان ملی‌پوش ایران نیز این روزها اوضاع خوبی ندارند. پس از برگزاری لیگی به شدت ضعیف که چند تیم به دلیل مشکلات مالی قادر به شرکت در آن نبودند و با اعلام لیست بازیکنان حاضر در مسابقات پیش رو، انتقادها باز هم از احسان حدادی بالا گرفت. این صحبت‌های یکی از ملی‌پوشان با «فرهیختگان» است:« من در لیگ شرکت نکردم چون تیمی نبود که بتواند به ما پولی پرداخت کند. این فصل بدترین فصل لیگ بود. با این‌که سالها در تیم‌های ملی و باشگاهی بودم، هزگر چنین فاجعه‌ای را تجربه نکرده بودم. من امسال هیچ درآمدی از ورزش نداشتم و با این شرایط احتمالا من و دیگر بازیکنان هم مجبور به خداحافظی شویم. من برای مخارج امسالم هم به چالش خورده‌ام، چطور می‌توانم به مخارج سال بعد فکر کنم؟!فدراسیون ما را رها کرده است و به خدا قسم همه از این شرایط خسته‌ایم. من به عنوان یک ملی‌پوش هنوز تکلیفم مشخص نیست که اصلا قرار است به مسابقات اعزام شوم یا خیر! فقط می‌گویند صبر کنید، ما از صبر کردن، از بلاتکلیفی، از بی‌پولی خسته‌ایم آقای حدادی!»

راهی برای نجات هست؟

چند روز پیش احسان حدادی، رئیس فدراسیون دوومیدانی پس از نزدیک به چهار ماه، از اتفاقاتی که منجر به بازداشت برخی ملی‌پوشان دوومیدانی در کره‌جنوبی شد، عذرخواهی کرد و گفت: «به خاطر اتفاق بدی که افتاده بود از ما انتقاد کردند که چرا عذرخواهی نکردیم. وقتی زود عذرخواهی کنیم، کسی صدای ما را نمی‌شنود، اما الان با گذشت زمان شاید این عذرخواهی بهتر دیده و شنیده شود. ‌اتفاق تلخی رخ داد که دست من یا سرپرست تیم نبود و ما تلاش می‌کنیم بچه‌ها هرچه زودتر به ایران بازگردند.» در کنار این تلاش‌ها، حالا رئیس فدراسیون باید برای بهتر شدن اوضاع فدراسیون هم تلاش بسیاری کند. کارشناسان، ملی‌پوشان و پیشکسوتان از او و عملکردش ناراضی‌اند و او زیر شدیدترین انتقادها است. تیم ملی هر روز در حال افول است و رسیدن به رستگاری با حدادی برای دوومیدانی‌کاران ایران تبدیل به امری نامحتمل شده است.