آزمایشگاه جنگی اسرائیلمسئولیت اصلی جمعآوری، تحلیل و رمزگشایی اطلاعات الکترونیک در اسرائیل با واحد ۸۲۰۰ است. نام رسمی آن «واحد مرکزی جمعآوری است» اما با کد ۸۲۰۰ شناخته میشود و زیر نظر شاخه اطلاعات نظامی «امان» فعالیت میکند و فرمانده آن عموماً یک سرتیپ است.
همکاری ارتش رژیم صهیونیستی با غولهای فناوری
فاطمه موسوی کریمی، وقایع اسرائیلیه: استفاده از شبکههای اجتماعی، لایک کردن پستهای دلخواه، دیدن ویدئوی دوستان و آشنایان یا گشتن دنبال محتوای خاص کار هرروزه بسیاری از ماست. جستوجو در گوگل و سر زدن به یوتیوب هم که دیگر گروه سنی خاصی نمیشناسد و از ملزومات زندگی در این دوران است. حال اگر بدانیم تکتک این لایکها و جستوجوها، محتوایی که میبینیم، چه آنهایی که روی آنها مکث میکنیم و چه آنهایی که سریع اسکرول میکنیم، همه و همه برای ساخت پروفایلی از ما از سوی گوگل و متا و دیگر غولهای فناوری به اشتراک گذاشته میشود چه میکنیم؟ برای انسان این دوران اسم هم اختراع شده، نتیزن یا شهروند اینترنت نامی است که احتمالاً برازنده بسیاری از ماها است. مایی که تمام اطلاعات مورد نیاز را از اینترنت میگیریم، در شبکههای اجتماعی عضو هستیم و از بسیاری از اپلیکیشنها برای راحتتر بودن کارمان استفاده میکنیم. موتور جستوجوی گوگل، اینستاگرام، فیسبوک، یوتیوب و بسیاری از این اپها رایگان هستند، تا به حال از خود پرسیدهاید چرا و چطور این خدمات رایگان به دست ما میرسد؟ جوابش ساده و ترسناک است، «ما» آن پولی هستیم که هزینه میکنیم؛ اطلاعات ما، علایق ما، حریم خصوصی ما.
حتماً دیدهاید وقتی اپی را دانلود میکنید یا میخواهید از خدمات رایگان وبسایتی استفاده کنید یا نسخه جدیدی از آندروید یا آیاواس را در گوشی خود نصب کنید با «terms and conditions» مواجه میشوید که باید حتماً آن را قبول کنید وگرنه از خدمات و یا بهروزرسانی خبری نیست. وقتی روی آن کلیک میکنید تا آن را بخوانید با چند صفحه مطلب مواجه میشوید که با فونت بسیار ریز نوشته شده، فهمیدنش سخت است و برای شما هم گنگ به نظر میرسد پس عطایش را به لقایش میبخشید و با آن موافقت میکنید. این متن طولانی که عمداً سخت و گنگ نوشته شده کلید همان جاسوسی غولهای فناوری از من و شماست. ما با زدن تیک مقابل آنها به این اپها اجازه میدهیم اطلاعات شخصی، ترجیحات وعلایق ما را به «دلالان داده» بفروشند.
دلالان داده؛ تاجران سایه
دلالان داده شرکتها یا افرادی هستند که اطلاعات شخصی افراد را از منابع مختلف جمعآوری، تجمیع و به فروش میرسانند. این اطلاعات اغلب شامل جزئیات حساس مانند نام، آدرس، شماره تلفن، ایمیل، سن، جنسیت، وضعیت تأهل، درآمد، علایق سیاسی و حتی عادات خرید است. در دنیای امروز شبکههای اجتماعی و اینترنت منبع اصلی این دادهها هستند. دلالان این اطلاعات را به شرکتهای تبلیغاتی، دولتها و حتی مجرمان سایبری میفروشند. یکی از کاربردهای اصلی این دادهها فروش برای تبلیغات هدفمند است. حتماً متوجه شدهاید که گاهی صبح در گوگل قیمت لپتاپ را سرچ کردهاید و دو ساعت بعد موقع چرخیدن در اینستاگرام با انبوه ویدئوهایی مواجه شدهاید که در مورد کارایی و قیمت لپتاپهای مختلف توضیح میدهند. یکی دیگر از کاربردهای اطلاعات ما برای دلالان داده ساختن پروفایل است. گاهی کار آنها اینقدر دقیق است که حتی فیسبوک نیز این اطلاعات را از آنها میخرد. ولی ساختن پروفایل دقیقاً به چه معناست؟
پروفایلسازی؛ نقشۀ نامرئی از زندگی ما
در قدم اول دلال داده اطلاعات مختلف را از منابع عمومی و تجاری (خرید آنلاین و فعالیتهای اجتماعی) جمعآوری میکند. مثلاً اگر کاربر در فیسبوک پستی را لایک کند یا در گوگل جستوجویی انجام دهد متادیتای آن (مانند زمان و مکان) جمعآوری میشود. آنها حتی گاهی برای افرادی که در اینترنت حسابی ندارند هم از طریق اطلاعات دوستان و بستگان «پروفایل سایه» میسازند. در قدم دوم این دادهها را ترکیب میکنند تا به دستهبندیهایی مانند «علاقهمند به سیاست چپ» و یا «خریدار آنلاین لباس» یا «مرد متأهل دارای فرزند» برسند و در قدم بعدی این اطلاعات را به پلتفرمها میفروشند تا آنها بتوانند تبلیغات مناسب بر اساس علایق و محل زندگی کاربر را به او نمایش دهند. حال، دولتی را تصور کنید که خریدار و یا دارنده این اطلاعات باشد، رژیمی را تصور کنید که دسترسی به پیشرفتهترین هوشمصنوعیها دارد و میتواند اطلاعات شخصی میلیونها کاربر را در زمانی بسیار کم پردازش کرده و پروفایلهای پرجزئیات بسازد، مردمی را تصور کنید که نام خود را «ملت استارتاپ» گذاشتهاند و تمام غولهای فناوری را در سرزمین خود جمع کردهاند و اتاقهایی را تصور کنید که نظامیان بر پردازش این اطلاعات در آنها نظارت دارند. به اسرائیل خوش آمدید.
سیلیکون وادی؛ نسخه نظامی سیلیکون ولی
مسئولیت اصلی جمعآوری، تحلیل و رمزگشایی اطلاعات الکترونیک در اسرائیل با واحد ۸۲۰۰ است. نام رسمی آن «واحد مرکزی جمعآوری است» اما با کد ۸۲۰۰ شناخته میشود و زیر نظر شاخه اطلاعات نظامی «امان» فعالیت میکند و فرمانده آن عموماً یک سرتیپ است. بسیاری از بازنشستگان این واحد پس از پایان خدمت به شرکتهای بزرگ فناوری میپیوندند. البته کلمه بازنشسته شما را به اشتباه نیندازد و یاد مدیران ۸۰-۹۰ سالهای نیفتید که در اوج ضعف قوای بدنی و فکری هم حاضر به ترک میز خدمت نیستند. اینجا صحبت از افرادی است که نهایتاً ۱۰ سال در واحد ۸۲۰۰ و سازمانهای مشابه خدمت کرده و حالا قرار است هم جای خود را به نیروهای جوانتر بدهند و هم از تجربه خود در آن سازمانها در قالبی نو بهره ببرند. آن قالب نو «سیلیکون وادی» نام دارد. احتمالاً نام «سیلیکون ولی» به گوشتان خورده، همان جایی در کالیفرنیا که محل تجمع تمام غولهای فناوری و مرتبط با عصر اینترنت است. اسرائیل هم برای خود سیلیکون ولی دارد که نامش را «سیلیکون وادی» گذاشته و کپی برابر اصل همان نسخه آمریکایی را ساخته است. با این تفاوت که در اسرائیل تمام این اطلاعات به خدمت نظامیان درمیآید و واحد ۸۲۰۰ یکی از مهمترین آن قسمتهاست.
غزه؛ آزمایشگاهی برای تمام فصول
غزه به عنوان «زمین صفر» انواع فناوریها و هوش مصنوعی عمل میکند. هوش مصنوعیهایی مانند «گاسپل» و «لوندر» اول در غزه تست شدهاند. از این فناوریها برای مکانیابی اعضای حماس و چهرهنگاری آنها استفاده میشود. این فناوری در کنار «گوگل فوتوز» به اسرائیل اجازه میدهد که چهره افراد را حتی اگر فقط قسمتی ازصورتشان در عکس وجود دارد شناسایی کنند و همه اینها به جز استفاده اسرائیل از انواع موشکها و پهپادهای جنگی و شناسایی در غزه است که پس از هر درگیری در غزه تقاضای جهانی برای سلاحهای اسرائیلی را افزایش میدهند زیرا آنها به عنوان «تست شده در جنگ» بازاریابی میشوند. کتاب «آزمایشگاه فلسطین» نوشته آنتونی لوونشتاین (به همراه مستندی که وی برای الجزیره انگلیسی ساخت) به خوبی توضیح میدهد که چگونه اشغال فلسطین به اسرائیل کمک کرده تا فناوریهای نظارتی را توسعه داده و از تکنولوژی در خدمت نظارت و آدمکشی استفاده کند. بازوی اسرائیل در استفاده و توسعه از این ابزارها همان واحد ۸۲۰۰ است.
پگاسوس؛ جاسوسی در جیب
شرکت اسرائیلی NSO در سال ۲۰۱۶ بدافزاری به نام پگاسوس (در افسانههای یونان باستان پگاسوس اسب بالدار سفیدرنگ و نماد آزادی شناخته میشود) را عرضه کرد که به یکی از مخوفترین ابزارهای جاسوسی دیجیتال معروف شد. نرمافزاری که به جای پرواز در آسمانها در گوشیهای هوشمند پرسه میزد و شخصیترین اطلاعات افراد را جمعآوری میکرد و حتی در صورت خاموش کردن تلفن همراه هم باز میتوانست به مکالمات گوش دهد. پگاسوس اولین بدافزاری بود که بدون کلیک کاربر میتوانست وارد گوشی شده و به دوربین، پیامها عکسها و حتی موقعیت مکانی دسترسی کامل پیدا کند. دولت اسرائیل از این بدافزار علیه روزنامهنگاران، فعالان حقوق بشر، سیاستمداران و حتی رهبران کشورها استفاده کرده است. در سال ۲۰۲۱ سازمان عفو بینالملل روشهای تشخیص پگاسوس را فاش کرد و نشان داد این شرکت اسرائیلی از آن برای هک حسابهای واتساپ استفاده کرده است. در سال ۲۰۲۵ NSO محکوم به پرداخت ۱۷۰ میلیون دلار به واتساپ شد و این فقط یکی از ابزارهای جاسوسی دولتی اسرائیل است که لو رفته است.
مطالب پیشنهادی
.gif?v=0)
