کادرفنی و بازیکنان باید مشکل استقلال را حل کنند

همزمان با چهارم مهرماه، استقلال هشتادمین سالگرد تأسیس خود را پشت سر می‌گذارد؛ باشگاهی که در طول تاریخ خود لحظات افتخارآمیز و تلخ فراوانی را تجربه کرده است. به همین مناسبت، با شاهین بیانی، کاپیتان پرافتخار تیم قهرمان آسیا و یکی از پیشکسوتان استقلال گفت‌وگو کرده‌ایم. او نه‌تنها خاطرات دهه 60 و تیم رویایی استقلال را زنده می‌کند، بلکه درباره وضعیت امروز باشگاه، بحران‌های فعلی و پیش‌روی تیم و اهمیت حفظ تاریخ و ارزش‌های باشگاه نیز صحبت می‌کند. بیانی با صراحت از ناکامی‌های اخیر تیم و نیاز به احترام و توجه به پیشکسوتان می‌گوید و تأکید دارد که تنها بازیکنان و کادر فنی می‌توانند استقلال را دوباره به روزهای خوب برگردانند. بیانی که دریافت ۷ گل استقلال از الوصل در لیگ قهرمانان آسیا نیز دلش را به درد آورده، در این‌باره هم به صحبت پرداخته که متن این گفت‌وگو را در ادامه از نظر می‌گذرانید.

دهه 60 برای استقلالی‌ها همیشه به‌عنوان یکی از خاطره‌انگیزترین دوران‌ها شناخته می‌شود. به‌عنوان کاپیتان آن تیم بزرگ، درباره شرایط امروز استقلال چه نظری دارید؟
قبلاً هم گفته‌ام که بهترین کار برای استقلال در این شرایط سکوت است. یعنی پیشکسوتان و کاپیتان‌های سابق تیم بهتر است فعلاً سکوت کنند. چون هم مدیریت باشگاه، هم کادر فنی و هم بازیکنان می‌دانند استقلال در بحران قرار دارد. تنها کسانی که می‌توانند این تیم را از بحران خارج کنند، خود بازیکنان و کادر فنی هستند. هوادار انتظار دارد استقلال با بازی خوب و نتیجه گرفتن هم‌زمان از این وضعیت بیرون بیاید. ببینید، صرفِ بردن یک بر صفر حریف همیشه کافی نیست. وقتی هوادار خوشحال می‌شود که استقلال هم خوب بازی کند، هم موقعیت گل بسازد و هم نتیجه بگیرد. متأسفانه در چند بازی این فصل نه‌تنها نتیجه نگرفتیم، بلکه موقعیت جدی هم ایجاد نکردیم. برای تیم بزرگی مثل استقلال خیلی بد است که در ۹۰ دقیقه بازی موقعیت گل ایجاد نکند. امیدوارم کادر فنی و بازیکنان بتوانند این مشکل را حل کنند، چون هیچ‌کس جز خود آن‌ها قادر به تغییر شرایط نیست. یعنی استقلال برای خروج از این بحرانی که به اعتقاد من خود بازیکنان آن را به وجود آورده‌اند، باید آن‌قدر خوب بازی کند که بتواند ناکامی‌ها و نتایج تلخ اخیر را از دل هواداران بیرون بیاورد.

شما کاپیتان تیمی بودید که قهرمان آسیا شد و ستاره دوم استقلال در زمان حضور شما روی پیراهن این تیم نقش بست. بعد از گذشت ۸۰ سال از تأسیس باشگاه، چه احساسی دارید؟ به نظر می‌رسد کمتر به نسل شما توجه می‌شود.
طبیعی است. اما من خوشحالم که کاپیتان آن تیم بودم و قهرمانی آسیا در زمان من به دست آمد. افتخار بزرگی است که جام قهرمانی آسیا را من بالای سر بردم. اسم من در تاریخ این باشگاه به‌عنوان کاپیتان تیم قهرمان آسیا ثبت و حک شده است. انتظار زیادی نداریم، اما حداقل مدیریت باشگاه می‌تواند هر سال در سالگرد آن قهرمانی‌ها با یک تماس یا پیام یاد ما کند. همین توجه کوچک باعث خوشحالی بازیکنان آن نسل می‌شود، چون حس می‌کنیم فراموش نشده‌ایم. پیشکسوتان رکن اصلی باشگاه هستند. امیدوارم آقای تاجرنیا و مدیریت امروز استقلال به این مسئله توجه بیشتری داشته باشند و به این مسئله بیشتر بپردازند؛ چراکه در هر حال همین پیشکسوت‌ها توانستند این قهرمانی‌ها را برای استقلال به دست آورند تا امروز به همین واسطه دو ستاره روی پیراهن استقلال باشد. بازیکنان فعلی هم باید بدانند چه پیراهنی را می‌پوشند و چه کسانی این افتخارات را رقم زده‌اند. آشنا کردن بازیکنان امروز با تاریخ و پیشکسوتان استقلال روی عملکردشان هم تأثیر مثبت دارد.

در سال‌های اخیر هزینه‌های زیادی در باشگاه شده است. علاوه بر فوتبال، امسال تیم‌های دیگر مثل والیبال و بسکتبال هم تشکیل شده‌اند. اما توقع پیشکسوتانی که با آن‌ها صحبت می‌کنیم این است که در کنار این هزینه‌ها، بیشتر به آن‌ها رسیدگی شود.
بله، اما مسئله اصلی ما مالی نیست. ما فقط انتظار احترام و توجه داریم. توقع داریم حالا که در حساب باشگاه پول هست و هلدینگ خلیج فارس نیز به امورات باشگاه رسیدگی می‌کند، از وضعیت فعلی از لحاظ ساختاری خارج شود. مثلاً باشگاه استقلال هنوز ساختمانی شیک و در شأن نام خودش ندارد. بارها گفته‌ام یکی از اولین کارهایی که مدیریت باید انجام دهد، ساختن یک ساختمان مدرن و آبرومند برای استقلال است. من که زیاد به باشگاه نمی‌روم، اما همین هرازگاهی که چند سال یک بار هم می‌روم از وضعیت ساختمان خجالت می‌کشم. این ساختمان نه در شأن استقلال است و نه در شأن جام‌هایی که گرفته‌ایم. پرستیژ یک باشگاه بزرگ از ساختمان مرکزی و اصلی آن شروع می‌شود. امیدوارم آقای تاجرنیا این موضوع را جدی بگیرد و هرچه زودتر ساختمان شایسته‌ای برای استقلال فراهم شود. این موضوع مالی نیست، بلکه مربوط به احترام گذاشتن به تاریخ و افتخارات باشگاه است. چه‌بسا اگر موزه‌ای داشته باشیم که این جام‌ها همه در یک‌جا جمع شوند باعث خواهد شد تا باشگاه استقلال افتخاراتش را به رخ بکشد و تازه آن وقت به یک باشگاه بزرگ با امکاناتی آبرومند در سطح فوتبال ایران و آسیا تبدیل خواهد شد. وقتی نام استقلال به میان می‌آید، در ذهن همه باید تصویری از یک ساختمان مدرن، شیک و در شأن این باشگاه تداعی شود؛ ساختمانی با اتاق‌های مجهز و ویترینی باشکوه برای جام‌های متعدد استقلال. این موضوع فنی نیست، بلکه به افتخاراتی مربوط می‌شود که در طول سال‌ها به دست آمده است. متأسفانه ساختمان فعلی در شأن نام استقلال نیست. همین ساختمان هم سال‌ها قبل توسط آقای دادکان، رئیس وقت فدراسیون، به استقلال هدیه شد. امروز انتظار می‌رود مدیریت باشگاه، به‌ویژه آقای تاجرنیا، به فکر ایجاد یک ساختمان درخور و شایسته برای استقلال باشد.

شما کاپیتان تیمی بودید که در آسیا قهرمان شد. حالا وقتی می‌بینید استقلال بعد از حدود ۳ دهه با نتیجه سنگین ۷ بر یک مقابل الوصل شکست می‌خورد چه حسی دارید؟
خیلی سخت و دردناک است و دل آدم به درد می‌آید. نه‌فقط برای من، برای همه هواداران و حتی مدیریت باشگاه این اتفاق و چنین نتیجه‌ای دردناک است. برای مقایسه باید بگویم زمانی که ما بازی می‌کردیم، در طول یک فصل کامل لیگ از ابتدا تا انتها فقط ۷ گل دریافت کردیم؛ سه گل از روی پنالتی بود و چهار گل در جریان بازی که ۴ گل را احمدرضا عابدزاده و بقیه را بابازاده دریافت کردند. حتی وقتی قهرمان آسیا شدیم، از مرحله مقدماتی تا دور نهایی که هشت تیم در این دور حضور داشتند، در مجموع فقط سه گل دریافت کردیم. حالا تیمی مثل استقلال، پرافتخارترین باشگاه ایران در آسیا، ۷ گل در یک بازی می‌خورد. این برای همه سنگین و برایمان گران تمام می‌شود. امیدوارم بازیکنان پیش از آنکه تنها به نتایج آسیایی فکر کنند، ابتدا به لیگ داخلی توجه داشته باشند. هوادار انتظار دارد استقلال مانند یک تیم مدعی و قهرمان در زمین حاضر شود؛ تیمی که نه‌تنها شانس قهرمانی در لیگ را دارد، بلکه در هر مسابقه با شخصیت یک مدعی بازی کند. امیدوارم این تغییر از همین بازی‌های پیش‌رو آغاز شود.

شما به تعصب بازیکنان نسل گذشته اشاره کردید. اگر بخواهید این تفاوت را با نسل امروز توضیح دهید، چه می‌گویید؟
در زمان ما پیراهن استقلال همه‌چیز بود. بازیکن حاضر بود برای باشگاه از جیبش هزینه کند ولی با تمام توان بازی کند. ما دنبال قراردادهای میلیاردی نبودیم، دنبال افتخار بودیم. الان بیشتر نگاه‌ها حرفه‌ای و مالی شده است. البته این هم اقتضای زمانه است، اما نباید باعث شود تعصب و غیرت کنار گذاشته شود. بازیکنی که پیراهن استقلال را می‌پوشد باید بداند میلیون‌ها هوادار به او دل بسته‌اند.

به‌عنوان کاپیتان سابق و یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ استقلال، چه پیامی برای هواداران در وضعیت امروزی این باشگاه دارید؟
به هواداران عزیز می‌گویم که استقلال همیشه سربلند خواهد بود. شاید امروز در بحران باشیم، اما این تیم ریشه‌ای ۸۰ ساله دارد و دوباره به روزهای خوب برمی‌گردد. هواداران باید حمایت کنند، چون بازیکنان بدون حمایت آن‌ها نمی‌توانند موفق شوند. من هم مثل همه هواداران امیدوارم استقلال خیلی زود از این شرایط سخت بیرون بیاید.