رحمان عموزاد یک اعجوبۀ کشتی است

مهدی منصرف، خبرنگار: رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان در شرایطی روز سه‌شنبه در زاگرب گرواسی به پایان رسید که بالاخره طلسم قهرمانی شکسته شد و پس از 12 سال ملی‌پوشان کشورمان بر سکوی قهرمانی ایستادند. قهرمانی که برای ششمین بار در تاریخ کشتی کشورمان رقم خورد تا این امیدواری وجود داشته باشد که مسیر پیش‌رو هموارتر شود. شاگردان پژمان درستکار در زاگرب در شرایطی به مقام قهرمانی رسیدند که از لحاظ امتیازی11 امتیاز با آمریکا، نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده خود فاصله داشتند. از لحاظ تعداد مدال نیز تیم کشورمان با 2 مدال طلا، 2 نقره و 3 برنز و مجموع 7 مدال عملکرد بسیاری خوبی داشت. صادق گودرزی دارنده مدال نقره المپیک 2012 لندن و دارنده دو مدال نقره و یک برنز جهان در گفت‌وگو با «فرهیختگان» در خصوص عملکرد ملی‌پوشان کشورمان صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید. 

عملکرد ملی‌پوشان کشورمان در رقابت‌های جهانی را چگونه ارزیابی کردید؟ 
عملکرد بچه‌ها فوق‌العاده بود و از خوب نیز بهتر بود. تیم ما واقعاً هماهنگ و همدل بودند و در نهایت نیز نتیجه تاریخی رقم زدند. قهرمانی تیم کشورمان نویدبخش این موضوع بود که در المپیک لس‌آنجلس می‌توانیم بهتر از تمام ادوار نتیجه بگیریم. البته به شرطی که بچه‌ها را از لحاظ سلامتی، جسم، روح و روان حفظ کنیم و با یک هدایت درست در المپیک تاریخ‌ساز شویم. اکثر بچه‌های ما در وزن المپیکی موفق بودند که اتفاق بسیار خوبی بود. در دو وزن 57 و 74 کیلوگرم نیز باید در زمان باقی‌مانده تا المپیک روی نوجوانان و جوانان برنامه‌ریزی کنیم تا ان‌شاءالله جوانان خوبی معرفی کنیم و آن‌ها در مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی کسب تجربه کنند و در لس‌آنجلس یک ترکیب 6 وزنه فوق‌العاده داشته باشیم. 

در میان ده وزن برگزارشده مسابقات و نفرات مدال‌آور کشورمان عملکرد کدامیک از قهرمانان بیش از اندازه برای شما غافلگیر‌کننده بود؟ 
بدون شک بهترین ملی‌پوش ما رحمان عموزاد بود که موفق شد انتقام فینال المپیک پاریس را از کوتارو کیوکا ژاپنی بگیرد. رحمان با 10 بر صفر بردن قهرمان المپیک دیگر هیچ حرف و حدیثی را باقی نگذاشت. رحمان نشان داد که یک بچه بااستعداد و یک اعجوبه کشتی است که می‌تواند با کسب مدال‌های متعدد در سالیان آینده رکوردار کشتی ما شود. 

پس اعتقاد دارید رکورد‌های مدال‌آوری در آینده توسط رحمان عموزاد شکسته خواهد شد؟ 
نه‌تنها رحمان بلکه امیرحسین زارع نیز با توجه شرایط سنی و موقعیتی‌اش این توانایی و فرصت را دارد. زارع در سنگین وزن فاصله بسیار خوبی با دیگر مدعیان انداخته است. او اگر بتواند روند خود را حفظ کند حتی این شانس را خواهد داشت که تعداد مدال‌های جهانی و المپیک خود را دورقمی و بیش از 10،12 مدال کند. تیم ملی کشتی ما با این نفرات به اضافه حسن یزدانی تغییری در رکورد مدال‌ها در تاریخ کشتی این مملکت در المپیک ایجاد خواهد کرد. حتی این رکوردشکنی می‌تواند در المپیک نیز باشد؛ چون نفرات حاضر در المپیک همین نفرات هستند و ما نیز بسیار حساب‌شده و حرفه‌ای در حال کار هستیم. علیرضا دبیر فضای خوبی برای کشتی کشور ایجاد کرده و زیرساخت‌هایی بسیار مناسبی را به وجود آورده است. از طرفی ما در اندیشکده کشتی با آموزش مربیان سراسر کشور در تلاشیم که مربیان را به روز نگاه داریم. دبیر از هوش مصنوعی در کشتی ما استفاده کرده و این بستر را فراهم کرده است تا کادرفنی از لحاظ بدنی هر لحظه بتواند نفرات را آنالیز کند. ملی‌پوشان با رینگ‌هایی که در دست‌شان دارند هر لحظه؛ چه در سالن کشتی، چه در بیرون و حتی زمان استراحت و خواب در حال رصد هستند. شرایطی که اصلاً با دوران ما قابل مقایسه نیست. 

یکی از انتقاد‌ها به فدراسیون کشتی و علیرضا دبیر این بود که فقط با ایجاد زیرساخت‌ها نمی‌توان کشتی را به قهرمانی جهان رساند. موضوعی که با نتایج جهانی اخیر شاید تا حدودی رنگ ببازد و مشخص کند که زیر ساخت درست می‌تواند یکی از عوامل موفقیت در نتیجه‌گیری باشد؟ 
همیشه هر زمانی که این موضوع مطرح می‌شد به علیرضا دبیر، سایر دوستان و حتی منتقدان می‌گفتم که برای کسب نتیجه خوب ابتدا باید زیرساخت‌ها را درست کرد. زیرساخت عمرانی و استفاده از تکنولوژی در کنار بهره از افراد دانشگاهی خود‌بهخود باعث رقم زدن نتیجه دلخواه خواهد شد. یکی از عوامل رشد فوتبال ما از زمانی رقم خورد که حرفه‌ای‌تر به مسائل نگاه کرد. این موضوع در ورزش قابل کتمان نیست که هر چه حرفه‌ای‌تر باشیم، زیرساخت بهتر داشته باشیم و هزینه کنیم در نهایت برداشت بیشتری خواهیم داشت. 

امیرعلی آذرپیرا با شکست احمد تاج‌الدینوف دست به کار بزرگی زد، اما در نهایت برای اولین بار مغلوب کایل اسنایدر شد و به مدال نقره جهان رسید. عملکرد آذرپیرا را چگونه دیدید؟ 
قرعه امیرعلی فوق‌‌العاده سخت بود، اما او کشتی بی‌نظیری مقابل تاج‌الدینوف گرفت. اگر بخواهیم گل کشتی‌های مسابقات جهانی را انتخاب کنیم، قطعاً یکی از آن‌ها کشتی آذرپیرا با تاج‌الدینوف بود. نباید فراموش کنیم که آذرپیرا پس از جراحی و یک عمل سخت بازگشت و بار دیگر با شکست قهرمان المپیک خود را ثابت کرد. در کشتی فینال با اسنایدر نیز خیلی فاصله وجود نداشت و هر لحظه امکان داشت که برنده کشتی تغییر کند. فکر می‌کنم آذرپیرا اگر از 2:30 دقیقه به پایان مسابقه به دفاع نمی‌رفت و یکی، دو حمله انجام می‌داد، بااطمینان نتیجه را حفظ و دوباره مانند المپیک پاریس اسنایدر را شکست می‌داد. او زود به دفاع و نگهداری پوئن رفت. حتی در 8 ثانیه پایانی که عقب افتاد نیز به پای اسنایدر رسید، اما زمان برای خاک کردن نداشت. در مجموع بچه‌های ما خیلی خوب بودند و این موضوع مدیریت درست پژمان درستکار را می‌رساند که باعث همدلی و همبستگی بین کادر و بچه‌ها شده بود. درستکار بار دیگر شایستگی خود را اثبات کرد. 

یکی از شکست‌های تلخ مسابقات جهانی شکست قاسم‌پور مقابل والنسیا بود. 
آن‌طور که از پژمان درستکار شنیدم کامران در این مسابقات با تب و لرز کشتی گرفت و غده لنفاوی او نیز متورم شده بود و وضعیت خوبی به لحاظ سلامتی نداشت. کامران کشتی‌های خوبی گرفت و به زیبایی از سد کادیف گذشت، اما والنسیا واقعاً متفاوت از سالیان گذشته بود. قطعاً اگر ما والنسیا را این شکلی دیده بودم، برنامه آنالیز او را در اختیار کادرفنی نیز می‌گذاشتم. زاهد والنسیا به یک شکل دیگر روی تشک آمد و برنامه‌ها را برهم ریخت و کامران نیز به‌خاطر آنفلوآنزایی که داشت کامران همیشگی نبود و شرایط مساعدی نداشت. 

بحث این روز‌های کشتی ماندن یا نماندن کامران در وزن 86 کیلوگرم است. به نظر شما باید قاسم‌پور در این وزن بماند؟ 
به نظر من باید کامران در این وزن بماند. این نظر شخصی من است و شاید هم اشتباه باشد. تمام مدال‌های جهانی یک طرف و مدال المپیک یک طرف دیگر است. شما 10 مدال طلای جهانی هم داشته باشید به اندازه یک برنز المپیک ارزش ندارد و سکوی المپیک لذت‌بخش‌ترین سکوی دنیا است. حمید سوریان همیشه به من می‌گفت سکوی المپیک آن‌قدر لذت‌بخش است که همیشه دلت به دنبال تکرار آن است. کامران باید در این وزن بماند تا مدال المپیکش را بگیرد. او مدال جهانی گرفته است و واقعاً حقش کسب مدال المپیک است. 

فینالیست شدن احمد محمدنژاد جوان در وزن 61 کیلوگرم نیز یکی از اتفاقات ویژه مسابقات بود. عملکرد او را چطور دیدید؟ 
جوان واقعاً فوق‌العاده کشتی گرفت. فکر نمی‌کردم با توجه به اولین حضور در مسابقات جهانی و وضعیت جدولش آن‌طور دلاوری کند و به فینال برسد. جوان مسیر سختی را طی کرد و رنگ مدال نقره او نیز کمتر از مدال طلا نیست. قطعاً در سالیان آینده بیشتر از او خواهیم شنید. 

در وزن 74 کیلوگرم، وزن تخصصی شما یونس امامی کشتی گرفت و این بار نتوانست پس از کسب دو مدال برنز جهان، سومین مدالش را کسب کند. خیلی‌ها اعتقاد دارند یکی از اوزان که ما نیاز به نیرو‌های جدید داریم در همین وزن است. 
موفقیت در این وزن نیازمند 2 تا 3 سال زمان است تا بتوانیم یک نفر را بگذاریم که مدال المپیک بگیرد. باید از نفرات 70 و 74 کیلوگرم خود دعوت کنیم و آن‌ها را در تورنمنت‌های مختلف امتحان کرده و طبق چرخه اجازه رقابت بدهیم تا ببینیم بهترین نفر در این وزن چه کسی است. 

کشتی ما بعد از 12 سال به سکوی قهرمانی جهان رسید، چه کار باید بکنیم برای قهرمانی بعدی این همه سال منتظر نمانیم؟ 
باید از همین فردا دوباره شروع کنیم. باید سریعاً اتاق فکر تشکیل بدهیم و به جای خوابیدن در باد قهرمانی، نقاط ضعف خود را بررسی کنیم. باید اهل فن دعوت شوند و ضمن صحبت در مورد نقاط مثبت، در مورد نقاط ضعف برنامه‌ریزی کنیم و از تهدیدات جلوگیری کنیم. دنیا قطعاً می‌خواهد ما را زمین بزند. باید فضایی فراهم شود که همه کارشناسان جمع شوند و نقطه‌نظرات خود را بگویند و از ماه‌های آینده کار خود را برای جهانی آینده شروع کنیم.