روزهای سخت و آینده ترسناک تیم ملی

نمایش امروز تیم ملی برابر تاجیکستان، چیزی شبیه به فاجعه بود، برای استفاده از این توصیف باید وسواس بیشتری به خرج داد، اما این‌روزها تیم امیر قلعه‌نویی به همین اندازه بد و ناامیدکننده است!

تساوی ۲-۲ برابر تاجیکستان، فرقی با باخت برای ما ندارد. یک شکست کامل برای کادرفنی تیم ملی است و هشداری بزرگ برای فوتبال ایران. وقتی ما برابر تاجیک و افغان‌ها نمی‌توانیم دروازه‌مان را بسته نگه داریم، قرار است در جام جهانی چه انتظاری از تیم داشته باشیم؟ تا چه زمانی می‌خواهیم با آمارسازی و نموداربازی، ناکامی‌ها را توجیه کنیم؟ فوتبال ایران انتظاراتش را از کادرفنی تیم ملی به بدیهیات تقلیل داده، با رویکرد قلعه‌نویی و همکارانش دیگر کسی از جوان‌گرایی و تغییر نسل حرف نمی‌زند. حتی برابر تیم‌های صد و چندم رنکینگ هم خبری از فوتبال شناور و کارهای تاکتیکی و فوتبال باکیفیت نیست و اگر خلاقیت فردی نباشد، در فاز هجومی حرفی برای گفتن نداریم، اما گل نخوردن از افغانستان و تاجیکستان هم توقع زیادی است؟ کافا را ببینید؛ آینده تیم ملی در جام جهانی، به اندازه پاسخ این سوال ترسناک است.

البته معلوم شد همه مشکل ما هم بازیکنان پابه‌سن‌گذاشته نبودند، منتخب جدید و مثلا جوان قلعه‌نویی هم نتوانستند از این فرصت برای پیدا کردن جایگاهشان در ترکیب استفاده کنند.