نظری جویباری، خطیر، سمیعی ، کریمی و یک میز پرتوقع

محمد سرشته‌داری؛ روزنامه‌نگار: برای خیلی‌ها شاید عجیب باشد اما داستان استقلال این روزها شبیه یک دایره تکراری است. یک دایره که هر چند وقت یک‌بار، مدیران سابق را دوباره به نقطه شروع می‌رساند. این روزها، اسم علی نظری جویباری بیش از هر زمان دیگری در محافل ورزشی به گوش می‌رسد؛ کسی که خودش چندی پیش از صندلی مدیریت باشگاه پایین آمد، حالا دوباره سودای بازگشت دارد.

داستان استعفای نظری جویباری، داستان پرفراز و نشیبی بود. بعد از آن که استقلال سوپرجام را از دست داد و فشارهای طاقت‌فرسای هواداران بابت کندی در نقل و انتقالات و عقب‌ماندن از رقبای اصلی به اوج خود رسید، نظری جویباری عطای کار را به لقایش بخشید. در آن مقطع، استقلال با فقط ۱۱ بازیکن در اردوی ترکیه تمرین می‌کرد و فهرست تیم پر از جای خالی بود. همین شرایط باعث شد تا موجی از نارضایتی، استادیوم را به لرزه درآورد و او تصمیم به کناره‌گیری گرفت. اما درست بعد از استعفای او، ورق برگشت. علی تاجرنیا، عضو هیئت مدیره، دست به کار شد و چند بازیکن نامدار و باکیفیت در حد و اندازه لیگ نخبگان آسیا جذب کرد. با این خریدهای خوب و به‌موقع، تیم از نظر فنی و روانی متحول شد. استقلال از آن وضعیت بحرانی بیرون آمد و هواداران نفسی به راحتی کشیدند. همین اتفاق هم باعث شد تا نظری جویباری در یک پست اینستاگرامی تلاش کند تا این موفقیت را به نام خود سند بزند؛ تلاشی که البته از سوی هواداران و کارشناسان بی‌جواب نماند. واقعیت این است که سامان‌گرفتن وضعیت تیم در بازه زمانی بین سوپرجام و هفته دوم لیگ برتر اتفاق افتاد، نه در زمان مدیریت او.

اما این روزها، نظری جویباری تنها کسی نیست که در آرزوی بازگشت به مدیریت استقلال است. مثل او، علی خطیر ,سمیعی و حجت کریمی هم هر روز در تلاشند تا دوباره به صندلی داغ مدیرعاملی برگردند. شاید دلیل این هجوم برای بازگشت، تغییر سیاست‌های هلدینگ خلیج فارس باشد. هلدینگی که دیگر مثل گذشته سیاست‌های انقباضی ندارد و با خریدهای بزرگی که برای استقلال انجام داده، دست مدیرعامل آینده را برای خرج‌کردن باز گذاشته است. اما نکته‌ای که این مدیران شاید به آن توجه نمی‌کنند، توقعات بالایی است که مدیرعامل هلدینگ، شریعتمداری، در پیامی واضح اعلام کرده است. او گفته: «ما این هزینه‌ها را کرده‌ایم و هر سه جام را می‌خواهیم.» این یعنی صندلی مدیریت استقلال دیگر فقط یک جایگاه مدیریتی ساده نیست؛ یک موقعیت پرفشار است که توقع قهرمانی در هر سه جام را به دوش مدیرعامل می‌گذارد. توقعی که هم از سوی روسای هلدینگ وجود دارد، هم از سوی هواداران پرشور استقلال.

در این میان، علی تاجرنیا با بازگشت این افراد مخالفت کرده است. او یا خودش می‌خواهد مدیرعامل شود یا کسی را انتخاب کند که همسو با تفکرات او باشد تا این کشمکش‌ها و چالش‌های مدیریتی، دوباره گریبان استقلال را نگیرد. برای همین، فعلاً این تلاش‌ها برای بازگشت به بن‌بست خورده است؛ شاید به این دلیل که نه مدیران هلدینگ و نه تاجرنیا، تمایلی به تکرار داستان‌های گذشته ندارند. داستانی که یک‌بار با استعفای نظری جویباری به پایان رسید، اما حالا فصل جدیدی از آن در حال ورق‌خوردن است. فصلی که شاید پایانی متفاوت داشته باشد.