در تضاد استبداد، فساد داخلی و استعمار خارجیجاویدی در روزگاری که روباهها در مرزهای ایران پرسه میزنند، سریالی به نمایش خانگی آورده که هم از نظر کیفیت فنی و هم از حیث نگاه، تفاوت محسوسی با عمده تولیدات سالهای اخیر دارد.
«شکارگاه» حفظ ایران را چگونه بازنمایی کرد؟
«گفتم بیرون! همین الان!» این دیالوگ در قسمت پایانی شکارگاه نقطه اوج روایت است؛ جایی که میرعطاخان اسلحه را به سمت انگلیسیها میگیرد و در همان لحظه پسرش شخصیت فاسد داستان را به رگبار میبندد. مقتول پیشکار شاهزاده است همانی که میخواهد اموال ایران را خرج خوشگذرانیهایش کند و همهچیز را به تاراج بدهد. روایتی آشنا که سرانجام با مقاومت یک خانواده ایرانی متوقف میشود. میرعطاخان با وجود امکان فرار، میایستد و روباهها را به گلوله میبندد. جاویدی در روزگاری که روباهها در مرزهای ایران پرسه میزنند، سریالی به نمایش خانگی آورده که هم از نظر کیفیت فنی و هم از حیث نگاه، تفاوت محسوسی با عمده تولیدات سالهای اخیر دارد. اپیزود آخر با عنوان «میراث ایران» پایان مییابد؛ پایانی که بیش از هر چیز بر همین هویت و ریشهها تأکید دارد.
با این حال، شکارگاه بینقص هم نیست. از نظر فرمی ایراداتی دارد و بسیاری از منتقدان کیفیت برخی اپیزودهایش را محل بحث دانستهاند. فراز و فرودها، گاهی روایت را از ریتم میاندازد، اما در مجموع اثری است که توجهها را جلب کرده.
در این شماره از فرهیختگان به سراغ آخرین ساخته نیما جاویدی رفتهایم؛ سریالی ۹ قسمتی که به باور بسیاری از اهالی رسانه، یکی از باکیفیتترین آثار این روزهای سریالسازی ایران است؛ مجموعهای که از نگاه خبرنگاران و منتقدان ما ارزش بحث و بررسی دارد و در میان آشفتگی جلوهفروشها و شعارزدهها سریال قابل توجهیست.
گزارشهای مرتبط گروه فرهنگی روزنامه فرهیختگان را در پیوندهای زیر بخوانید:
- عاطفه جعفری، دبیر گروه فرهنگ: ووطن، زندگی، مقاومت
- محمدحسین سلطانی، خبرنگار گروه فرهنگ: ممنونیم که برایمان احترام قائلید!
- ایمان عظیمی، خبرنگار گروه فرهنگ: تفنگ چخوف
- محمدصالح سلطانی، کارشناس فرهنگی: کلاس درس مضمونپردازی
- کوشا ساسانیان، خبرنگار: هر اتاق، یک راز و یک فرصت برای قصهگویی
- فاطمهسادات بکائی، خبرنگار: وقتی تاریخ و فانتزی دست به دست هم میدهند
- مریم فضائلی، خبرنگار گروه فرهنگ: جرقهای برای کنجکاوی
مطالب پیشنهادی
.gif?v=0)
