یادداشت/ ستار همدانی کارشناس فوتبال

نتیجه گرفتن در قطر اگرچه سخت است اما دور از دسترس نیست و همان‌طور که السد در تهران استقلال را شکست داد، این تیم هم می‌تواند خیلی کارها در قطر انجام دهد به شرط آنکه اول گل نخورد!

  • ۱۳۹۷-۰۶-۰۷ - ۱۴:۴۸
  • 00
یادداشت/ ستار همدانی کارشناس فوتبال

هیچ‌کس ناکامی استقلال را گردن نمی‌گیرد

هیچ‌کس ناکامی استقلال را گردن نمی‌گیرد

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم استقلال سال گذشته زمان برد تا تیم شود. با توجه به اتفاقات قبل از آمدن شفر، مردم به دنبال مربی‌ای بودند که به تیم انسجام بخشیده و بتواند نتیجه لازم را برای استقلال بگیرد و با شفر این اتفاق افتاد و این مربی آلمانی اتحاد و انسجام خوبی را در تیم ایجاد کرد. اما در بینابین فصل گذشته و فصل جدید تغییرات مدیریتی در بدترین زمان ایجاد شد تا الان نه مدیران قبلی در مشکلات به وجود آمده خود را مقصر بدانند و عواقب را به گردن بگیرند و نه مسئولان فعلی. این درحالی است که اگر شاکله اصلی استقلال پارسال با آن کیفیت فنی حفظ می‌شد تیم می‌توانست دوشنبه‌شب السد را شکسته دهد.

استقلال فاقد سرعت لازم است و بازی‌ای که ارائه می‌دهد سرعت ندارد، این درحالی است که امید ابراهیمی در تیم فصل گذشته یک رهبر بود و به خوبی در زمین استقلال را مدیریت می‌کرد؛ اتفاقی که در تیم امسال نمی‌افتد چون فرشید باقری تجربه امید را ندارد و تنهاست. علی کریمی هم که کند فوتبال می‌کند. قبل از بازی گفته بودم که ‌ای کاش شفر به جای کریمی از زوج باقری- آذری استفاده می‌کرد. درست است آذری جوان است و شاید عده‌ای بگویند که او تجربه آسیایی ندارد اما پارسال هم نورافکن همین شرایط را داشت، ضمن اینکه اگر برای هر مسابقه برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید، مطمئنا نتیجه هم خواهید گرفت. در کنار برنامه‌ریزی ‌ای کاش شفر اعتماد بیشتری به جوان‌ها داشته باشد تا مشکلاتش حداقل در وسط زمین حل شود. دقت و ارزش پاس‌های آذری بالاست، از سوی دیگر پاس‌های علی کریمی نه سرعت دارد و نه ارزش چون می‌چرخد و به عرض پاس می‌دهد اما پاس‌های عمقی آذری می‌تواند مشکل‌گشا باشد. اگر این مورد آنالیز شود قطعا خواهید دید که در مقایسه کریمی با آذری، هافبک جوان استقلال در سرعت و انتقال بازی تبحر بیشتری دارد.

اینکه جدایی کدام بازیکن چنین لطمه‌ای به استقلال زد، حرف درستی نیست که مثلا بگوییم فقط امید ابراهیمی! خیر، این‌طور نیست؛ جدایی جباروف، تیام، حسینی و حتی نورافکن به همراه ابراهیمی، هرکدام تاثیر خود را داشت. مثلث جباروف، تیام و امید ترکیبی از سرعت، قدرت، خلاقیت و تمام‌کنندگی بود و این سه نفر در پازل فوتبال نابی که پارسال می‌دیدیم، بیشترین تاثیر را داشتند و درنهایت همه از فوتبال استقلال لذت می‌بردند. اگر آنها می‌ماندند انتظارمان از استقلال، صعود به فینال و حتی قهرمانی آسیا بود و می‌توانستیم به این مهم نزدیک شویم. از سوی دیگر استقلال سال گذشته در بازپس‌گیری توپ خوب عمل می‌کرد اما این مورد امسال کمرنگ شده و چیزی در این خصوص نمی‌بینیم. خریدهایمان نیز دیر بود و اگر حتی بازیکنان جایگزین کیفیت بهتری هم داشتند، مطمئنا طول می‌کشید که با تیم هماهنگ شوند و همین موضوع کار را در آغاز رقابت‌ها سخت کرده است.

هفته گذشته نیز قبل از بازی با فولاد در چیدمان شفر برای ترکیب استقلال ایراداتی دیدم که آنها را بازگو کردم. شفر هم در ترکیب اصلی و هم در تعویض‌ها اشتباه داشت و خودش به این موضوع معترف بود، با این حال برای بازی برگشت نباید ناامید باشیم و جای امیدواری وجود دارد و این به شرطی است که چیدمان درست باشد و از لحاظ ‌انگیزشی و موارد روحی و روانی روی بازیکنان کار شود. نتیجه گرفتن در قطر اگرچه سخت است اما دور از دسترس نیست و همان‌طور که السد در تهران استقلال را شکست داد، این تیم هم می‌تواند خیلی کارها در قطر انجام دهد به شرط آنکه اول گل نخورد!

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران