جان‌بخشی به دانشگاه فناور در ۴ روایتسراهای نوآوری، ایده‌ای برگرفته از ساختار بازارهای سنتی ایران مانند بازارهای تهران و تبریز بوده؛ جایی که چندین سرای تخصصی در کنار هم فعالند و کالا‌ها هدفمند و سازمان‌یافته در آن‌ها جابه‌جا می‌شوند. دانشگاه آزاد با این الگو بستری فراهم کرده شرکت‌ها و واحد‌های فناور در قالب «بازار فناوری» کنار هم قرار گیرند.
سراهای نوآوری چگونه فاصلهٔ علم و عمل را کاهش دادند؟
سارا طاهری از دیرباز دانشگاه‌ها به‌عنوان نهادی علمی بیشتر بر آموزش و تولید دانش متمرکز بوده‌اند؛ اما با گذشت زمان، ضرورت پیوند دانشگاه با صنعت و پاسخ‌گویی به نیاز‌های واقعی جامعه به یکی از مأموریت‌های اصلی آموزش عالی تبدیل شده است. هرچند در این مسیر همیشه چالش‌هایی نیز وجود داشت و ارتباط دانشگاه با بازار کار و صنعت هیچ‌وقت نتوانسته شکل جدی به خود بگیرد، تا جایی که این موضوع یکی از نقاط ضعف جدی آموزش عالی کشور شناخته می‌شود.
در این مسیر، از سال 1398 دانشگاه آزاد گام مهمی برداشته و با راه‌اندازی سراهای نوآوری تلاش کرده این خلأ را پر کند. سراهای نوآوری، ایده‌ای برگرفته از ساختار بازارهای سنتی ایران مانند بازارهای تهران و تبریز بوده؛ جایی که چندین سرای تخصصی در کنار هم فعالند و کالا‌ها هدفمند و سازمان‌یافته در آن‌ها جابه‌جا می‌شوند. دانشگاه آزاد با این الگو بستری فراهم کرده شرکت‌ها و واحد‌های فناور در قالب «بازار فناوری» کنار هم قرار گیرند و فعالیت‌های نوآورانه خود را هدفمند پیش ببرند. حالا این سرا‌ها نه‌تنها پلی بین دانشگاه و صنعتند، بلکه زیرساختی برای توسعه فناوری و نوآوری در کشور شده‌اند. پس از گذشت ۶ سال از راه‌اندازی این سراهای نوآوری سراغ چهار سرای نوآوری رفته‌ایم و در گفت‌وگو با رؤسای آن‌ها تلاش کرده‌ایم عملکردشان را بررسی کنیم و ببینیم این حلقه گمشده چه وضعیتی دارد و تا چه اندازه توانسته است به اهداف خود نزدیک شود که در ادامه مشروح آن را ازنظر می‌گذرانید.
مطالب پیشنهادی
