مرور جنگ ۱۲ روزه در گفت‌وگوی «فرهیختگان» با ۳ دانشجوی پزشکیتوقف شلیک‌ها پایان جنگ نیست؛ آنچه ایران را حفظ کرد، اتحاد ملی بود و اکنون نیز روایت واقع‌گرایانه، وحدت‌آفرین و زمان‌شناس ابزار اصلی برای مقابله با تهدیدهای آینده و جنگ روانی دشمن است.
روایت روزهای پرافتخار کادر درمان
زهرا رمضانی«بیمارستان‌ها به حالت آماده‌باش کامل درآمدند»؛ خبری که خیال مردم را در 12 روز جنگ تحمیلی دوم تا حد زیادی از حیث دسترسی به خدمات درمانی و بهداشتی راحت می‌کرد. دزفول، تهران، تبریز، شیراز، اصفهان، خرم‌آباد، بروجرد، ایلام، همدان، مسجدسلیمان، زنجان، کرمانشاه و ارومیه جزء استان‌هایی بودند که به صورت مستقیم مورد حملات نظامی رژیم صهیونیستی قرار می‌گرفتند و قطعاً وضعیت برای خدمات‌دهی در بیمارستان‌های این استان‌ها از اهمیت صد چندانی برخوردار بود.
حمله به این استان‌ها، باعث شد بیمارستان‌های درگیر جنگ، یکپارچه پای‌کار آمده تا نشان دهند تمام‌قد برای درمان مجروحان جنگی ایستاده‌اند. قشری که برای دفاع از این آب‌وخاک در طول 12 روز، 26 شهید و مجروح هم تقدیم کرد. واقعیت این بود که با شروع حمله به کشور، وضعیت بیمارستان‌ها دیگر حالت عادی نداشت و خبری هم از عنوان شغلی بین نیرو‌های درمانی نبود، تا جایی که وقتی پای مجروحی به بیمارستان می‌رسید، دیگر فرقی نمی‌کرد پزشک هستی یا پرستار و انترن؛ چراکه همه فکر‌ها معطوف به حفظ جان ایرانیانی بودند که زیر بار جنایت صهیونیست‌ها زخم برداشته بودند.
دراین‌بین دانشجویان پزشکی فارغ از رشته تحصیلی‌شان همه توانشان را برای ایران و ایرانی گذاشته بودند تا هر اندازه که می‌توانند دینشان را به این آب‌وخاک ادا کنند. در این گزارش سراغ سه دانشجوی پزشکی که در دو هفته جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران، در بیمارستان‌های مصطفی خمینی، فیروزگر و امام حسین(ع) ماندند و به وظیفه‌شان در مقابل مردم عمل کردند، رفتیم تا از شرایط آن روز‌ها بگویند.
جواد رستمی، انترن بیمارستان امام حسین(ع) در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: برای دفاع از وطن همه پای کار ماندند
محمدحسین کشاورزی، دانشجوی اینترن پزشکی عمومی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شاهد در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: از نگهبان تا کادر درمان بیمارستان مصطفی خمینی پای کار بودند
مطالب پیشنهادی
