مخدر بی‌بی‌سی و دموکراتهادر ظاهر شاید برای مخاطب عادی این‌طور به نظر برسد که فرقی اساسی میان کارکرد اینترنشنال با یورونیوز و بی‌بی‌سی فارسی وجود دارد و آنکه عقلش را به شیطان هبه نکرده، خط خبری و همچنین تحلیل‌های رسانه دولتی بریتانیا را باید با جان و دل بپذیرد، ولی حمله وحشیانه رژیم صهیونی به کشور ما، آنها که در بستر خواب بودند را بیدار کرد و باعث شد تا کارکرد تروریستی شبکه‌هایی نظیر بی‌بی‌سی برایشان مشخص شود.
رسانه‌های جریان اصلی ماجرای جنگ را واقعی روایت کردند؟
ایمان عظیمیدر تئوری موسیقی اصطلاحی تحت عنوان «کنترپوان» وجود دارد که اهل فن کاملاً با آن آشنایی دارند. این اصطلاح برای اشاره به ارتباط چند سری نُت مورد استفاده قرار می‌گیرد که در ریتم و ملودی مستقل از هم کار می‌کنند ولی در هارمونی هماهنگ عمل می‌کنند. از این عبارت می‌توان در توصیف رابطه رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه نظیر بی‌بی‌سی و اینترنشنال و همین‌طور باقی رسانه‌ها بهره برد.
در ظاهر شاید برای مخاطب عادی این‌طور به نظر برسد که فرقی اساسی میان کارکرد اینترنشنال با یورونیوز و بی‌بی‌سی فارسی وجود دارد و آنکه عقلش را به شیطان هبه نکرده، خط خبری و همچنین تحلیل‌های رسانه دولتی بریتانیا را باید با جان و دل بپذیرد، ولی حمله وحشیانه رژیم صهیونی به کشور ما، آنها که در بستر خواب بودند را بیدار کرد و باعث شد تا کارکرد تروریستی شبکه‌هایی نظیر بی‌بی‌سی برایشان مشخص شود.
ولی در این بین بودند و کماکان هستند افرادی که نسبت به گزارش‌های به‌اصطلاح بی‌طرفانه خبرنگاران رسانه انگلیسی ذوق‌زده شوند و آن را نشانه‌ای از یک کار حرفه‌ای خبری در قلب غرب متمدن قلمداد کنند. در این گزارش قصد داریم با رجوع به تاریخ نه‌چندان‌دور این شبکه و همچنین نحوه فعالیت رسانه‌های ظاهرالصلاح غربی در مواقع حساس نظیر جنگ به جلوه مخدرگونه و گول‌زننده آنها برای مخاطب ایرانی بپردازیم.
مخاطب اینترنشنال در این میان چه کسانی هستند؟
«اینترنشنال» هم در آغاز فعالیتش همچون «بی‌بی‌سی» و تلویزیون «منوتو» چهره‌ای خوب و شکیل از خود ارائه داد ولی زمان زیادی لازم نبود تا مردم ایران به ماهیت تروریستی این شبکه پی ببرند. دی ماه 1396 اولین مواجهه سخت این رسانه معاند با جمهوری اسلامی و در کل، مردم کشور بود. آنها با دعوت از مهره‌های سوخته رژیم تاریخ مصرف گذشته پهلوی و همچنین چهره‌های بدنام جریان تجزیه‌طلب سعی کردند تا از آب گل‌آلود اعتراضات ماهی بگیرند و به این وسیله هیزم اغتشاشات را به‌همراه کانال تلگرامی به خاطره پیوسته «آمدنیوز» فراهم کنند.
به بیان دیگر، از روز راه‌اندازی و ایجاد شبکه در تاریخ 29 اردیبهشت 1396 تا شروع شدن اتفاقات دی ماه همان سال، مجریان و برنامه‌سازان اینترنشنال با لبخند در حال قلق‌گیری و امتحان روش‌های تروریستی خود بودند. مخاطب هرچه جلوتر می‌رفت مشاهده می‌کرد اینترنشنال در حال فاصله گرفتن از لحن بی‌بی‌سی و نزدیک شدن به محتوا و حس و حال جاری در برنامه‌های تلویزیون «سیمای آزادی» (رسانه وابسته به منافقین) است و اتاق فکر آن خط و مشی صلح‌طلبانه ابتدایی خود را در برخورد با مردم و حاکمیت کنار گذاشته است.
بی‌بی‌سی؛ رفیق دزد و شریک قافله
وقتی بخش فارسی تلویزیون بی‌بی‌سی از 25 دی ماه 1387 به روی آنتن رفت، لحن برنامه‌ها خبر از شبکه‌ای می‌داد که دست دوستی به روی ملت و دولت ایران باز کرده است و به زودی زود دفترش را هم در کشور باز خواهد کرد. اما این پایان ماجرا نبود. تنها چند ماه زمان نیاز داشتیم تا ذات پلید رسانه انگلیسی را شناسایی کنیم و حقیقت بدون هیچ پوششی خودش را عیان کند. رتوریک مجریان بی‌بی‌سی فارسی پس از معلوم شدن نتایج انتخابات خرداد 1388 کاملاً تغییر کرد و تهاجمی شد.
این رسانه چهره واقعی‌اش را برای کسانی که می‌اندیشند عیان کرد و آتش‌بیار اصلی معرکه شد. از طرف دیگر، در نبود روایت جایگزین، بی‌بی‌سی هر حرف درست و غلطی که به ذهن اتاق فکرش می‌رسید را بدون راستی‌آزمایی به خورد بینندگانش داد تا برای چندسال به‌عنوان آلترناتیو رسانه‌های داخلی ایرانی حسابی به ترک‌تازی‌اش ادامه دهد و روایت مسلط از واقعه را بسازد. پس نباید گول ظاهر دلربا و فریبنده مجریان بی‌بی‌سی را خورد و برای مقابله با رسانه‌های جریان اصلی داخل کشور به آنها استناد کرد.
مطالب پیشنهادی
