روانخواه در بین گزینه‌های کمیته فنی نبود

محمدرضا حاجی‌عبدالرزاقخبرنگار

مجید جلالی، مسئول کمیته فنی فدراسیون، پس از 15 ماه حضور در این سمت و تلاش برای بهبود وضعیت فوتبال کشور، روز 29 اردیبهشت از سمت خود استعفا داد. جلالی که در این مدت با چالش‌های فراوانی از جمله دخالت‌های غیررسمی و موانع ساختاری مواجه بود، در نهایت تصمیم به کنار کشیدن از این مسئولیت گرفت. او در گفت‌و‌گو با «فرهیختگان»، جزئیات بیشتری از دلایل این تصمیم و شرایط سختی را که در این مدت تجربه کرد، مطرح کرده است.

در این مدتی که استعفای خود را از کمیته فنی فدراسیون فوتبال اعلام کردید، چه می‌کنید؟ تصمیمی برای بازگشت نگرفته‌اید؟
خیر؛ کلاً کنار آمدم و فعلا در منزل هستیم تا ببینیم در آینده قسمت چه می‌شود.

حدود یکی دو سال روی چشم‌اندازی که تدوین کردید وقت گذاشتید و تعداد زیادی را هم به عنوان نیروی کاری، همراه خود داشتید. حیف نبود در این مقطع که باید ثمره آن را می‌دیدید، کنار بکشید؟
شاید بیشترین ناراحتی من از همین مسئله باشد. من گروهی از شخصیت‌های واقعاً برجسته را از حوزه فوتبال و دانشگاه گرد هم آوردم. آن‌ها تنها به احترام من و صحبت‌هایم، بدون دریافت حتی یک ریال، پای کار آمدند و واقعاً برای فوتبال کشور زحمات زیادی کشیدند. بیشترین شرمندگی‌ام هم در قبال همین افراد است. در روز‌های پایانی، به آن‌ها گفتم که با توجه به شرایط موجود، ادامه کار را ممکن نمی‌دانم و تصمیم به کناره‌گیری گرفته‌ام. از آن‌ها نیز عذرخواهی کردم. با این حال، معتقدم تلاش‌هایشان بی‌ثمر نخواهد ماند. آنچه که از خود به جا گذاشته‌اند، قطعاً در آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت. من مطمئنم روزی فردی در این فوتبال پیدا خواهد شد که برای آینده اهمیت قائل باشد و سراغ برنامه‌ای برود که ما تحت عنوان چشم‌انداز 1414 تدوین کرده بودیم.

در این مدت هرازگاهی که صحبت می‌کردیم همواره درباره دخالت‌های برخی مسئولان فدراسیون فوتبال گلایه‌هایی را مطرح می‌کردید که نمی‌خواستید رسانه‌ای شود. با وجود اینکه همیشه می‌گفتید مهدی تاج حامی شماست، بزرگ‌ترین دلیلی که باعث شد استعفا بدهید چه بود؟
درست است، رئیس فدراسیون واقعاً از ما حمایت می‌کرد. حتی در آخرین جلساتی که با ایشان داشتیم، همچنان به کار ما و به برنامه‌ای که برای آن وقت صرف کرده و تدوین کرده بودیم، اعتقاد داشت. اما ساختار تشکیلاتی فدراسیون به گونه‌ای بود که فعالیت‌های ما در حوزه اجرایی به‌درستی پیش نمی‌رفت.

به چه دلیل یا دلایلی؟
به‌واسطه همان نظام مهندسی‌ای که در فوتبال ما حاکم است. واقعاً ساختار به گونه‌ای ا‌ست که نمی‌توان کار زیادی انجام داد. حتی اگر کسی بخواهد کاری انجام دهد و توانایی و دانش لازم را هم داشته باشد، باز هم عملاً امکان اجرای آن وجود ندارد.

پس می‌رسیم به همان جمله‌ای که گفته می‌شود فوتبال دست فوتبالی‌ها نیست تا جایی که یک ملی‌پوش با سابقه هیچ‌وقت راهی برای ریاست فدراسیون پیدا نمی‌کند.
دقیقاً درست است!

در این مدت که در رأس کار بودید به شما چه گذشت؟
واقعاً اذیت شدم. روز‌هایی بود که از نظر اعصاب به‌شدت تحت فشار قرار می‌گرفتم و واقعاً اعصابم به هم می‌ریخت. می‌دانید، در فضای بیرونی انتظارات زیادی وجود داشت، اما در فضای درونی عملاً می‌دیدم که نمی‌توانم کاری انجام دهم. این مسئله به‌دلیل همان دخالت‌ها و ساختار تشکیلاتی بود که در فدراسیون فوتبال حاکم بود. مثلاً در حوزه‌های آموزش، جوانان، اقدامات راهبردی، تیم‌های ملی، فوتسال و بانوان، در هیچ‌کدام از این حوزه‌ها واقعاً کار پیش نمی‌رفت و من با مقاومت‌های زیادی مواجه بودم. به دفعات این موضوعات را با آقای تاج در میان گذاشتم. ایشان هم من را تشویق می‌کرد که صبر کنم و تحمل کنم و می‌گفت که درست می‌شود. ما بار‌ها و بار‌ها جلسه داشتیم و در نهایت ایشان من را متقاعد می‌کرد که صبور باشم و ادامه دهم. اما عملاً می‌دیدم که هیچ کار مفیدی نمی‌توانم انجام دهم و هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتاد که به من این احساس را بدهد که چشم‌اندازی روشن برای آینده وجود دارد. نمی‌توانستم شرایط را تحمل کنم به این امید که در عرض هشت ماه یا یک سال شرایط تغییر خواهد کرد و برنامه‌ها اجرایی می‌شود. بنابراین، تشخیص من این بود که این امکان وجود ندارد و در نهایت ماندن در این شرایط به صلاح نبود و چاره‌ای جز رفتن باقی نمی‌ماند.

غیر از نظام ساختاری و تشکیلاتی حاکم بر فدراسیون فوتبال، بیشترین گلایه شما در این مدت از چه کسی بود؟
نمی‌خواهم اسمی از کسی بیاورم چون خوب نیست!

صحبت‌هایی از آقای نبی هم مطرح بود؟
اصلاً دلم نمی‌خواهد از کسی اسمی بیاورم.

در این مدت همیشه اعتراض داشتید که گزینه‌های شما برای تیم‌های ملی انتخاب نمی‌شوند و بعضا دستیاران آن‌ها نیز توسط خود برخی افراد در فدراسیون و بدون اطلاع شما معرفی و انتخاب می‌شوند.
در هر صورت، ببینید وقتی که شما برای یک کاری وارد می‌شوید، فرایند مشخصی را تعریف می‌کنید و این فرایند را در اختیار هر کسی قرار می‌دهید می‌گوید استاندارد است؛ پس توقع دارید که تصمیمات هم از مجرای همان فرایند عبور کند. بنابراین زمانی که می‌بینید این فرایند به‌طور استاندارد دنبال نمی‌شود و تصمیمات از مجرای آن عبور نمی‌کند، این موضوع به‌طور طبیعی آزاردهنده می‌شود. این هم بخشی از مسیری است که دیگر برای شما قابل تحمل نمی‌شود.

نمونه‌اش همین تیم ملی امید که گزینه‌های دیگری مثل گل‌محمدی داشتید اما در نهایت روانخواه انتخاب شد.
این هم یک بخشی از همین اتفاقاتی بود که رقم خورد اما موارد زیادی وجود داشتند.

جالب اینکه در خصوص انتخاب روانخواه، صدای عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال هم در‌می‌آید!
در هر صورت، در تعدد بخش‌های مختلف فدراسیون، بخش‌هایی وجود دارد که در حوزه‌های تصمیم‌گیری، همه آن‌ها خود را به‌عنوان تصمیم‌گیرندگان نهایی می‌دانند. طبق تعریف فیفا، تکنیکال دایرکتور وظایف مشخصی دارد. در هندبوکی که فیفا به تمام کشور‌های عضو ارائه کرده، شرایط و وظایف این مقام به روشنی و تفصیل توضیح داده شده است. حتی به صراحت بیان شده که تکنیکال دایرکتور به منزله دبیرکل امور فنی هر فدراسیون محسوب می‌شود. متون فیفا به‌طور واضح این نکته را ذکر کرده‌اند. به همین دلیل، ما با مقاومت‌هایی مواجه شدیم که متأسفانه باعث شد این مسئولیت‌ها به‌درستی محقق نشوند.

از همه این‌ها گذشته اصلاً امید روانخواه در بین گزینه‌های شما بود و یا گزینه چندم شما بود؟
نمی‌خواهم وارد این بحث بشوم و در این خصوص نمی‌خواهم صحبت بیشتری داشته باشم. ما گزینه‌های خود را به فدراسیون داده بودیم و گزینه‌های ما دو سه نفر بودند که اسامی‌شان را داده بودیم اما ایشان نبودند.

به عنوان بحث آخر؛ صحبت از ارقام بالای صد میلیارد تومان برای فوتبالیست‌هایی در بازار نقل و انتقالات فوتبال ایران است که باعث می‌شود دود از کله هواداران و فوتبالدوستان بلند شود.
این ارقام شاید برای جامعه امروز ما که مردم شرایط بسیار سختی را تجربه می‌کنند، آزاردهنده باشد. بسیاری از افراد در تلاشند تا زندگی روزمره‌شان را با دشواری سپری کنند و برای تأمین معیشت خود مجبورند در چند جا کار کنند. شنیدن دریافت چنین ارقامی از سوی یک بازیکن می‌تواند برای آن‌ها سخت و آزاردهنده باشد و شاید باید به آن‌ها حق بدهیم که ناراحت شوند. اما زبان و قواعد فوتبال شرایط خاص خود را دارد. مثلاً اگر شما بخواهید اینجا سقف دستمزد را محدود کنید و بگویید به بازیکنان چنین ارقامی داده نشود، حتماً همین بازیکنان می‌توانند به لیگ‌هایی مانند تایلند یا ویتنام بروند و همان مقدار پول را دریافت کنند.

یعنی این دلیلی می‌شود که یک بازیکن بی کیفیت مطالبه یکی دو میلیون دلاری داشته باشد؟
نه، درست نیست. اما باید توجه داشت که این مسئله تحت تأثیر عوامل مختلف اقتصادی است. ببینید تورم و گرانی چطور شکل می‌گیرد. مثلاً وقتی یک میلیون نفر متقاضی مسکن هستند و شما تنها 100 هزار واحد مسکونی دارید، قیمت مسکن به‌طور طبیعی بالا می‌رود چون تقاضا زیاد است. همین موضوع در فوتبال هم صدق می‌کند. اگر شما فقط 100 بازیکن باکیفیت در اختیار دارید، در حالی که نیاز کشور به 3 هزار بازیکن است، قیمت‌ها بالا می‌رود. همه می‌خواهند آن 100 نفر را جذب کنند و کارگزاران آن‌ها نیز به‌خوبی می‌دانند چطور بچرخند و قیمت‌ها را افزایش دهند و این روند را ادامه دهند.