از قاهره تا رفح؛ تپش وجدان جهانی برای غزهدر حالی که بیش از ۵۴ هزار فلسطینی در غزه کشته شده‌اند و مردم این منطقه با قحطی و ویرانی روبه‌رو هستند، هزاران فعال مدنی از سراسر جهان در قالب جنبشی «مدنی، غیرسیاسی و مستقل» خود را آماده می‌کنند تا با راهپیمایی به‌سوی مرزهای غزه، فریاد اعتراض جهانی علیه جنایت‌های اسرائیل را به گوش دنیا برسانند.
واکنش مصر به راهپیمایی جهانی برای غزه چیست؟
پرستو توکلیبه گزارش میدل ایست آی، هزاران فعال که خود را «جنبشی مدنی، غیرسیاسی و مستقل» معرفی می‌کنند، به دنبال فشار بر جامعه جهانی برای توقف جنگ اسرائیل علیه غزه هستند.
با بیش از ۵۴ هزار فلسطینی کشته‌شده، هزاران نفر مدفون زیر آوار و مفقود، ده‌ها هزار زخمی، معلول و یتیم و تقریبا تمام جمعیت تحت محاصره غزه که در آستانه قحطی قرار گرفته‌اند، فعالان بر این باورند که زمان آن رسیده که شخصا وارد عمل شوند حتی اگر این اقدام، به معنای کوبیدن دروازه‌های محاصره‌شده غزه باشد.
در تاریخ ۱۲ ژوئن (پنچ شنبه ۲۲ خرداد )، بین دو تا سه هزار فعال از حدود ۵۰ کشور جهان قرار است به قاهره سفر کنند تا جامعه جهانی را برای پایان دادن به بمباران و محاصره غزه(که گروه‌های حقوق بشری و پژوهشگران آن را به‌اتفاق آرا نسل‌کشی خوانده‌اند) تحت فشار قرار دهند.
«راهپیمایی جهانی به‌سوی غزه»، شامل حرکت فعالان به‌سوی شهر العریش در صحرای سینا و سپس راهپیمایی به‌سوی مرز غزه خواهد بود. آنان به‌مدت سه روز در آنجا اردو خواهند زد تا از مقامات بخواهند اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه را صادر کنند.
اما این فعالان چه کسانی‌اند؟ چرا چنین انگیزه‌ای دارند که از سراسر دنیا خود را به مصر برسانند؟ احتمال موفقیت این اقدام چقدر است؟
این راهپیمایی متشکل از مجموعه‌ای از سازمان‌ها از سراسر جهان است و خود را «جنبشی مدنی، غیرسیاسی و مستقل» می‌نامد.
از جمله سازمان‌هایی که از این راهپیمایی حمایت کرده‌اند می‌توان به «ائتلاف بین‌المللی کارکنان سلامت برای عدالت»، «ائتلاف همبستگی با مسافر یطا» از فلسطین، «جنبش جوانان فلسطینی»، گروه آمریکایی «کد پینک: زنان برای صلح»، «صدای یهودیان برای کارگران» در بریتانیا، «میلیون زن روستایی و انجمن بی‌زمین‌ها» در تونس، «انجمن همبستگی هند-فلسطین» و «جنبش ضدجنگ ایرلند» اشاره کرد.
این گروه تأکید دارد که نماینده هیچ حزب، ایدئولوژی یا دین خاصی نیست و تنها اصول راهنمای آن «عدالت، کرامت انسانی و صلح» است.
بیش از ۴۰۰ گروه در سراسر جهان تا امروز از این راهپیمایی حمایت کرده‌اند و برگزارکنندگان انتظار دارند در روزهای آینده بر این تعداد افزوده شود.
سیف ابوکشک، رئیس کمیته بین‌المللی «راهپیمایی جهانی به سوی غزه»، گفت انگیزه این راهپیمایی از ایده‌ای شکل گرفته که افراد همفکر در خارج از غزه گرد هم آیند تا پیامی به دولت‌های سراسر جهان ارسال کنند؛ پیام اینکه شهروندان دیگر نمی‌توانند سکوت دولت‌ها را در برابر نابودی یک ملت تحمل کنند.
وی افزود: شهروندان از اینکه صرفاً در سکوت باقی بمانند یا سکوت در برابر نسل‌کشی را تحمل کنند، ناراضی هستند.
ابوکشک همچنین تأکید کرد که شهروندان روز به روز از بهانه‌تراشی دولت‌ها برای عدم اقدام یا دفاع از فهرست بلندبالای جنایات مستند اسرائیل علیه فلسطینیان خشمگین‌تر می‌شوند.تمرکز فشار ما بر همدستی بین‌المللی در نسل‌کشی است.
هدف از راهپیمایی چیست؟
برای بیش از ۱۱ هفته، از اوایل مارس تا پایان ماه مه، اسرائیل تمام کمک‌ها به غزه، از جمله غذا، دارو و سوخت را مسدود کرده بود؛ وضعیتی که غزه را به آستانه قحطی رسانده و برخی مناطق از این مرز عبور کرده‌اند.
در حال حاضر، از هر پنج فلسطینی در غزه، یک نفر در قحطی زندگی می‌کند.کمبود غذا باعث مرگ ۵۷ کودک از ماه مارس شده و انتظار می‌رود در ۱۱ ماه آینده، ۷۱ هزار کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد شوند.
این وضعیت، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به مجروحان و بیماران مزمن وارد کرده است. در حالی‌که اسرائیل به بمباران ادامه می‌دهد، سیل تصاویر از کودکان فلسطینی لاغر و اجساد تکه‌تکه‌شده، همچنان فضای مجازی را پر کرده.
برگزارکنندگان می‌گویند این گردهمایی مردمی تلاشی برای تحت فشار گذاشتن دولت‌هایی است که می‌توانند اسرائیل را وادار به توقف فوری بحران کنند و مرز مصر با غزه را برای کمک‌ها بگشایند.
آنان تأکید دارند که هیچ قصدی برای شکستن مرز یا عبور اجباری از موانع غزه ندارند.
از نظر آنان، تنها در صورتی اسرائیل تحت فشار قرار می‌گیرد که کشورها روابط اقتصادی یا دیپلماتیک خود را با آن قطع کنند.
هدف راهپیمایی این است که از طرف هزاران شرکت‌کننده، این پیام به دولت‌هایشان منتقل شود.
سیف ابوکشک، رئیس کمیته بین‌المللی راهپیمایی، گفت: هدف ما ایجاد یک تلاش جهانی است از سوی مردم، فعالان، پزشکان، وکلا، اتحادیه‌ها و هر کسی که باور دارد باید با نسل‌کشی و بمباران غزه مقابله شود.
روشان دادو، سخنگوی جنبش تحریم اسرائیل در آفریقای جنوبی نیز گفت: امید ما این است که راهپیمایی باعث شود مردم جهان پایان جنگ را به‌عنوان اراده‌ای جمعی از سوی بشریت تلقی کنند.
او افزود: هرکسی که شرکت می‌کند باید پس از بازگشت از دولت و شرکت‌های کشورش بخواهد تحریم تسلیحاتی، تجاری، انرژی، ورزشی، فرهنگی و علمی علیه اسرائیل اعمال شود تا این رژیم نسل‌کش را از نظر اقتصادی هدف قرار داده و ایدئولوژی صهیونیستی نژادپرستانه‌اش را تضعیف کند.
آیا این راهپیمایی استفاده مؤثری از منابع است؟
با توجه به نیازهای فراوان مردم غزه، برخی نگرانی‌ها درباره اینکه آیا برگزاری چنین راهپیمایی، با پروازهای بین‌المللی، اقامت و تجهیزات، استفاده مؤثری از منابع است یا نه، مطرح شده است.
ابوکشک می‌گوید: باید درک کنیم که بحران غزه ناشی از کمبود کمک نیست، بلکه ناشی از اراده آگاهانه دولت اسرائیل برای نابودی جمعیت با بمباران خانه‌ها، بیمارستان‌ها و اردوگاه‌های پناه‌جویان و نیز جلوگیری از ورود کمک‌های ضروری است.
او اشاره کرد که در روزهای اخیر، اسرائیل حتی به چند مرکز توزیع کمک نیز حمله کرده و در یک هفته گذشته بیش از ۱۰۰ فلسطینی را کشته است.
او گفت: تسهیل در کمک‌رسانی مهم است، اما پایان دادن به نسل‌کشی و خروج کامل نیروهای اشغالگر اسرائیلی از غزه و باز کردن مرزها، آن‌گونه که کمک‌ها ابزار باج‌گیری نشود، ضروری‌تر است.بیش از ۳۰۰۰ کامیون کمک همین حالا در خیابان‌ها منتظرند.
هانا کلیر اسمیت، فعال آمریکایی که در راهپیمایی شرکت می‌کند نیز گفت: شرکت در این راهپیمایی منافاتی با ارسال کمک ندارد؛ بسیاری از ما در قاهره با خانواده‌های فلسطینی ارتباط برقرار می‌کنیم و کمک‌های مستقیم نیز جمع‌آوری خواهیم کرد.
او گفت: این یک لحظه بحرانی برای گرد هم آمدن است. این اقدام، راهی تازه برای تأثیرگذاری و جدی گرفته‌شدن توسط دولت‌هایی است که هنوز در برابر این نسل‌کشی سکوت یا همدستی دارند.
چه کسانی شرکت می‌کنند و راهپیمایی کجا انجام می‌شود؟
طبق اعلام برگزارکنندگان، بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ نفر از ۵۰ کشور قرار است در این راهپیمایی شرکت کنند.
آنا ریتا، فعال پرتغالی، گفت: به‌نظر می‌رسد زمان برای مردم غزه و حتی برای بشریت در حال اتمام است. چطور می‌توانیم در مقابل چنین نسل‌کشی، زندگی عادی داشته باشیم و کاری نکنیم؟
اسمیت نیز گفت که می‌خواهد دولت خودش و سایر دولت‌های غربی را که در این ستم علیه فلسطینی‌ها نقش دارند، وادار به پایان دادن به این فاجعه کند.
دادو از آفریقای جنوبی نیز گفت: این راهپیمایی نماد حمایت اکثریت مردم جهان از مبارزه فلسطینیان برای آزادی از استعمار، آپارتاید و اشغال غیرقانونی از رود تا دریاست.
شرکت‌کنندگان ابتدا به قاهره خواهند رسید، سپس با اتوبوس به شهر العریش در ۳۴۴ کیلومتری صحرای سینا خواهند رفت.
راهپیمایی از العریش آغاز شده و شرکت‌کنندگان طی دو تا سه روز، مسیر ۴۸ کیلومتری تا گذرگاه رفح را پیاده طی خواهند کرد، در ساعات خنک‌تر روز حرکت کرده و شب‌ها در چادر خواهند خوابید. چادرها نیز به‌عنوان بخشی از کمک‌ها برای مردم غزه به‌جا خواهند ماند. گروه در نهایت تا تاریخ ۱۹ ژوئن با اتوبوس به قاهره بازخواهد گشت.
آیا مصر اجازه برگزاری راهپیمایی را داده است؟
در هفته‌های اخیر، هیئت‌هایی از سوی برگزارکنندگان با سفارت‌های مصر در نقاط مختلف جهان برای هماهنگی ملاقات کرده‌اند.
اما تا هفته اول ژوئن، دولت مصر نه به‌طور صریح مجوز برگزاری راهپیمایی را صادر کرده و نه مخالفتی علنی نشان داده است.
برخی داوطلبان حاضر در مصر امیدوارند از امتیاز «پاسپورت غربی» خود برای جلب توجه به این جنبش بهره ببرند.
اسمیت گفت: برای فلسطینی‌ها در مصر یا آن‌هایی که پاسپورت ندارند، پیوستن به این حرکت ممکن نیست. اما ما که این امتیاز را داریم، باید از آن در خدمت آگاهی‌رسانی درباره این جنایت‌ها استفاده کنیم.
نتیجه راهپیمایی چه خواهد بود؟
اینکه راهپیمایی واقعاً اسرائیل را به پایان محاصره و بمباران وادار کند، بعید به‌نظر می‌رسد. فعالان می‌دانند که این سفر خطرناک استچه از نظر دخالت اسرائیل و چه به‌دلیل نیروهای مصر.با این حال، برگزارکنندگان می‌گویند بدون امتحان کردن، نمی‌توان قضاوت کرد.
ابوکشک گفت: همه ما در برابر آنچه در غزه می‌گذرد مسئولیم. روزی از ما خواهند پرسید که در زمان وقوع نسل‌کشی، چه کردیم؟ غزه آخرین سنگر انسانیت است. اگر همچنان ساکت بمانیم، چیزی از ما باقی نخواهد ماند. فلسطینی‌ها برای دفاع از ارزش‌ها و اصولی می‌جنگند که جوامع به آن افتخار می‌کنند.
مطالب پیشنهادی
