روزبه چشمی؛ فرمانده بی‌بازوبند

فرهیختگان: شادی بعد از گل به سبک اریک کانتونا، ایستاده و دست به سینه، بی‌تردید برای همیشه در ذهن استقلالی‌ها به یادگار خواهد ماند. این لحظه، همراه با قهرمانی در جام حذفی، در ذهن هواداران این تیم ثبت خواهد شد. روزبه چشمی، مردی که همیشه در لحظات حساس کنار استقلال ایستاده و در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز تیم را نجات داده همچنان با اتفاقات بزرگی که رقم می‌زند نام خود را یک قدم دیگر به جاودانگی در فوتبال ایران نزدیک می‌کند. 

چشمی در مهم‌ترین دیدار‌های استقلال همیشه درخشیده و در فینال جام حذفی هم با گل قهرمانی بار دیگر ثابت کرد که همان «مرد روز‌های سخت» است. او همان‌طور که در جام‌جهانی با گل تاریخی‌اش برابر ولز دل یک ملت را شاد کرد، در استقلال هم بار‌ها در حساس‌ترین لحظات، ناجی تیم بوده؛ از گل سه امتیازی به سپاهان و گل‌گهر تا ضربه سر طلایی‌اش در دربی بزرگ پایتخت. 

گل‌های روزبه فقط اعداد و آمار نیستند، بلکه لحظه‌هایی طلایی هستند که مسیر بازی‌ها را عوض کرده‌اند. چشمی نه فقط بازیکنی کلیدی، که یک رهبر تمام‌عیار در میانه میدان استقلال است. رهبری که بدون فریاد، با حضور و جسارتش تیم را هدایت می‌کند. بی‌حاشیه، بی‌ادعا، ولی همیشه در متن. بازیکنی که بدون بازوبند نقش کاپیتانی را به بهترین شکل ایفا می‌کند.  کسانی که از نزدیک تحولات آبی‌ها را پیگیری می‌‌کنند همیشه از نقش محوری چشمی در استقلال خبر می‌دهند، تیمی که در سال‌های اخیر با حاشیه‌های زیادی همراه بوده و از درون و بیرون حواشی سختی را پشت سر گذاشته به فردی مانند روزبه چشمی نیاز دارد.

او زبان مطالبه درست از مدیران را بلد است، در رابطه تیم با هواداران به موقع و درست ورود می‌کند و مسائل و منافع تیمی را به منافع خودش ترجیح می‌دهد. قطعاً هر تیمی برای موفقیت یک نفر شبیه روزبه چشمی می‌‌خواهد. بازیکنی که در شرایط حساس کمتر اشتباه می‌کند و فرق میان کسانی که می‌خواهند به تیم و فوتبال کمک کنند یا برعکس را می‌داند.

برای طرح جزئیات ماجرای استقلال در چند سال اخیر باید صبر کرد، روز‌هایی که بازیکنان بزرگ بیشتر از یک پاس گل یا گل نقش‌آفرینی کردند. تاریخ اما برای چشمی فراتر از یک داستان جذاب رقم خورد، او مزد تلاش‌های پشت صحنه را در آخرین لحظات فصل گرفت، جایی که گل قهرمانی و نجات‌بخش استقلال در پایان یک فصل سخت را به ثمر رساند.