جشنوارۀ فیلم مقاومت باید متمرکز برگزار شود

ایمان عظیمیخبرنگار

جشنواره‌های هنری با چه اهدافی برگزار می‌شوند و مخاطبانشان چه کسانی هستند؟ در یک بیان کلی می‌توان این‌طور گفت که برخی از فستیوال‌ها به‌عنوان جشنی برای پاسداشت سنت‌ها و میراث جامعه در تقویم سالیانه ظاهر می‌شوند ولی یک هدف دیگر و شاید مهم‌تر هم در این میان وجود دارد که به ظهور و بروز رویداد‌های هنری معنا می‌دهد.

جشنواره مقاومت از نظر دسته‌بندی موضوعی و محتوایی شباهت زیادی به جشنواره فیلم فجر دارد و طبیعتا باید به محلی برای شکفتن و معرفی فیلمسازان متعهد انقلابی و باورمندان به مسئله مقاومت بدل شود اما می‌توان این سؤال را در همین بدو امر از برگزارکنندگان محترم جشنواره مقاومت پرسید که آیا این واقعه توانسته به مرز نام رفیع و درخشان «مقاومت» دست پیدا کند یا خیر؟

یکی از معایبی که همواره جشنواره فیلم فجر از آن متضرر شده بود و کماکان می‌شود، این است که این رویداد به‌صورت متمرکز برگزار نمی‌شود و تضمینی برای برپاشدن کاخ آن در یک مکان همیشگی هم وجود ندارد. این را کنار شیوه برگزاری منظم و متمرکز جشنواره فیلم مقاومت بگذارید.

رعایت مسئله تمرکز به اجرای دقیق جشنواره‌های هنری کمک می‌کند و باعث می‌شود تا دیگران جنبه بین‌المللی آن را جدی بگیرند. به‌عبارت دیگر اگر جشنواره فیلم مقاومت هم مانند فجر به‌صورت پراکنده در جای‌جای ایران برگزار می‌شد، اکنون همین میزان از تأثیرگذاری را هم نداشت.

به‌عبارت دیگر اگر جشنواره فیلم مقاومت هم مانند فجر به‌صورت پراکنده در جای‌جای ایران برگزار می‌شد، اکنون همین میزان از تأثیرگذاری را هم نداشت. درواقع اگر این جشنواره یک جای ثابت و همیشگی نداشت چیزی شبیه به کاریکاتور سلف خود، یعنی فجر در شیوه برگزاری می‌شد و شبیه به یک دورهمی به‌نظر می‌رسید که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد.

جشنواره‌های معتبر با هدف معرفی فیلمسازان مستعد به عالم هنر و صنعت سینما به وجود می‌آیند و اکران اول بسیاری از فیلم‌ها در این فستیوال‌ها رخ می‌دهد. به عبارت دیگر، جشنواره‌های درجه‌یک بین‌المللی حکم رونمایی را برای آثار و سازندگان آن‌ها ایفا‌ می‌کنند و حتی جشنواره فجر هم به‌عنوان مهم‌ترین اتفاق فرهنگی جمهوری اسلامی همان‌طور که مثال‌های آن را پیش از این مشخص کردیم از این قاعده مستثنی نیستند.

اما این مسئله مطلقا در مورد جشنواره فیلم مقاومت به وقوع نمی‌پیوندد. جشنواره فیلم مقاومت باید آنقدر مهم باشد که صاحب فیلم اولین اکران اثر خود را در این فستیوال جشن بگیرد، نه آنکه پس از اکران در فجر و پایان فرصت اکران عمومی و نمایش در تلویزیون تازه به فکر بازخوانی دوباره آن در جشنواره‌ای به قدمت «مقاومت» بیفتیم!

متن کامل گزارش ایمان‌ عظیمی، خبرنگار گروه فرهنگ را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.