نگاهی به عملکرد بازیکنان مستعد ایرانی در لیگ روسیه

لیگ روسیه در دهه اخیر جزو مقاصد محبوب استعداد‌های فوتبال کشورمان بوده و بازیکن قابلی مثل سردار آزمون با حضور متمادی در سرزمین تزار‌ها به عناوین ارزشمندی مثل آقای گلی و 4 دوره قهرمانی لیگ رسیده است اما طبق آمار‌ها ناکامی‌ها و به وقوع نپیوستن آرزو‌های چهره‌های مستعد ایرانی نسبت به موفقیت‌هایشان پررنگ‌تر بوده و انتخاب‌های بعضاً نادرست باعث شده فوتبالیست‌های هموطنمان از حضور در روسیه ضرر کنند.
قطعاً با فرا رسیدن پنجره نقل و انتقالات تابستانی پیشنهادهای زیاد و جذابی از تیم‌های حاضر در این لیگ که در سال‌های اخیر تحریم‌های ورزشی کیفیت فنی‌اش را پایین آورده، به ستارگان خوش‌آتیه ایرانی ارائه می‌شود. البته نباید فراموش کرد در 3 سال اخیر تیم‌های روسی امکان حضور در تورنمنت‌های قاره اروپا را نداشته‌اند. با این تفاسیر به نظر می‌رسد حضور در لیگ اشاره‌شده نیازمند بررسی بهتر و بیشتر است تا سرنوشت امثال علیرضا حقیقی، رضا شکاری و حتی سعید سحرخیزان برای دیگر مهره‌های مستعد تکرار نشود. 

سردار آزمون
آزمون در میان فوتبالیست‌های ایرانی بیشترین سابقه حضور در فوتبال روسیه را دارد. مهاجم گنبدکاووسی در سن 18 سالگی به تیم دوم روبین کازان پیوست و در مدت 9 سال حضورش در این کشور پیراهن تیم اصلی روبین کازان، روستوف و زنیت سن‌پترزبورگ را پوشید. فوتبال این سرزمین سکوی پرتاب مناسبی برای آزمون بود و او در سن 21 سالگی نخستین گل‌هایش در لیگ قهرمانان اروپا را با لباس تیم روستوف به تیم‌های اتلتیکو مادرید و بایرن مونیخ زد. آزمون در ابتدای سال 2022 فوتبال روسیه را به پشتوانه آمار 85 گل و 38 پاس گل در لیگ، 4 قهرمانی متوالی لیگ با زنیت، آقای گلی در فصل 2019-2020 و به ثمر رساندن 6 گل در لیگ قهرمانان اروپا ترک کرد و به لورکوزن آلمان پیوست. 

رضا شکاری
این هافبک خوش‌تکنیک بعد از ارائه عملکرد قابل قبول در لباس ذوب‌آهن و به نمایش گذاشتن شایستگی‌هایش در تیم ملی جوانان به باشگاه روبین کازان پیوست اما قربان بردیف سرمربی این باشگاه طی 2 سالی که شکاری را در اختیار داشت فقط 6 مرتبه از مهارتش سود برد و توانایی‌های فنی شکاری بیشتر به تیم دوم روبین کازان کمک کرد. این هافبک خلاق در نقل و انتقالات تابستانی لیگ نوزدهم با پوشیدن لباس تراکتور به فوتبال ایران بازگشت و شرایطش در تراکتور، گل‌گهر و سپاهان کاملاً با روز‌های حضورش در روبین کازان متفاوت بوده است. 

علیرضا حقیقی
سنگربان پرسپولیس در سال 90 در نقل و انتقالی پرسروصدا با قرارداد 4 ساله به روبین کازان پیوست که در لیگ اروپا حضور داشت اما حقیقی در مدت قراردادش با کازانی‌ها فقط یک‌مرتبه درون دروازه آن‌ها ایستاد و معمولاً دروازه‌بان نیمکت‌نشین و سکونشین روبین کازان بود یا مدیران این باشگاه او را به تیم‌های پنافیل پرتغال، اسپورتینگ کوویلیا و پرسپولیس قرض می‌دادند. 

میلاد محمدی
مدافع چپ اسبق راه‌آهن بعد از درخشش در لباس زردپوشان تهرانی موفق شد در نقل و انتقالات زمستانی 2016-2015 به تیم احمد گروژنی بپیوندد. محمدی 3.5 فصل قابل قبول را در شهر گروژنی گذراند و در لیگ با لباس این باشگاه چچنی 78 مرتبه به میدان رفت 3 گل زد و روی 5 گل دیگر تیمش تأثیر گذاشت و تیمش به جایگاه‌های هفتمی، پنجمی، نهمی و هشتمی تکیه زد. عملکرد قابل قبول در لیگ روسیه به محمدی کمک کرد جایگاه مناسبی در تیم ملی کسب کند و به عضویت باشگاه خنت بلژیک درآید و حضور تورنمنت جذابی مثل لیگ اروپا را تجربه کند. 

سعید عزت‌اللهی
عزت‌اللهی بعد از حضور در تیم سوم اتلتیکو مادرید در نقل و انتقالات تابستانی فصل 2016-2015 به روستوف پیوست اما او در 5 فصلی که تحت قرارداد این باشگاه بود چندان در نظر سرمربیان محبوب نبود و فقط 18 مرتبه به میدان رفت که حاصلش به ثمر رسیدن 2 گل بود. عزت‌اللهی اکثراً توسط باشگاه روستوف به تیم‌هایی مثل آنژی مخاچ قلعه، آمکار پرم، ردینگ و یوپن بلژیک قرض داده می‌شد تا کیفیت فنی‌اش افت نکند و باشگاه روستوف از حضورش درآمدزایی کند. 

محمد محبی
محبی بعد از حضور ناموفق در تیم سانتاکلارا پرتغال و تجربه درخشان در استقلال راهی فوتبال روسیه و باشگاه روستوف شد. محبی در 2 سال اخیر با لباس روستوف بازیکن کاملاً مؤثری ظاهر شده اما مصدومیت بزرگ‌ترین مانع وینگر بوشهری بوده تا وی بیشتر از 48 مرتبه لباس روستوف را در تورنمنت‌های مختلف نپوشد و بیشتر از 12 گل به ثمر نرساند. باشگاهی که محبی پیراهنش را بر تن دارد فصل گذشته لیگ روسیه را با رتبه هفتمی به پایان رساند و در حال حاضر به جایگاه هشتمی تکیه ‌زده است. گمان می‌شود با این شرایط شماره 8 تیم ملی خیلی سخت به آرزو‌های جذابش یعنی حضور در لیگ‌های بزرگ دنیا خواهد رسید. 

سعید سحرخیزان
مهاجم جوان اردبیلی فصل گذشته با لباس گل‌گهر 8 بار دروازه رقبا را در لیگ برتر فروریخت تا به پشتوانه این کارنامه لژیونر شود. استعداد 21 ساله در فصل 2025-2024 با به ثمر رساندن 7 گل بهترین گلزن باشگاه اورنبورگ است اما این تیم از همان هفته‌های ابتدایی جدی‌ترین گزینه سقوط به سطح دوم لیگ روسیه بوده و به نظر می‌رسد در هفته‌های آینده این احتمال تبدیل به اتفاقی قطعی شود. با توجه به شرایط اورنبورگ در تابستان پیش رو می‌توان حضور سحرخیزان را در تیم دیگری تصور کنیم و باید امیدوار باشیم انتخاب بعدی این مهاجم زهردار دقیق‌تر و مفیدتر از حضورش در تیم انتهای جدولی روسیه باشد. 

محمدجواد حسین‌نژاد
حسین‌نژاد در هفته‌های اخیر موفق شده با گلزنی به تیم خیمکی و ساختن گل روبه‌روی اسپارتاک مسکو شرایطش را در تیم دینامو مخاچ قلعه بهبود دهد و به آمار 2 گل و 4 پاس گل برسد اما هنوز جایگاه هم‌تیمی‌های حسین‌نژاد در جدول متزلزل است و بازیکن ایرانی می‌تواند با درخشش نقش خود را برجسته‌تر از دیگر بازیکنان دینامو مخاچ قلعه کند. قطعاً سقف و جایگاه این تیم روسی کوتاه‌تر از ظرفیت فنی حسین‌نژاد است و باید در آینده نزدیک امیدوار به حضور فوتبالیست مازندرانی در تیم‌های بزرگ‌تر باشیم. 

محمد قربانی 
قربانی در نقل و انتقالات زمستانی فصل گذشته از تیم سپاهان به اورنبورگ پوست و 564 دقیقه حضورش و گلی که به اورال زد باعث شد تیمش در منطقه پلی‌آف سقوط به دسته پایین قرار نگیرد اما در فصل جاری زور قربانی به اسکواد ضعیف اورنبورگ نرسید و در نقل و انتقالات زمستانی تیم قعر جدولی روسیه را به مقصد باشگاه الوحده امارات ترک کرد و این روز‌ها در کنار احمد نوراللهی شرایط نسبتاً مناسبی در شهر ابوظبی دارد. 

کسری طاهری و امیرحسین ریوندی
در سال‌های اخیر فوتبال ایران 2 بازیکن جوان و کمتر شناخته شده نیز در لیگ روسیه داشته است. ریوندی در نقل و انتقالات زمستانی فصل گذشته به عنوان یک مدافع چپ جوان از تیم کیا به زسکامسکو پیوست اما این فوتبالیست تنها 2 مرتبه برای تیم روسیه‌ای به میدان رفته و برای تجربه‌اندوزی به باشگاه‌های بخارا ازبکستان و جارون زاگرب قرض داده شده است. همچنین طاهری بعد از درخشش در تیم ملی نوجوانان نگاه تیم‌های خارجی را ربایید و در زمستان گذشته پیراهن روبین کازان را به امید پیمودن راه بازیکنی مثل سردار آزمون بر تن کرد. مهاجم 18 ساله در این مدت معمولاً از روی نیمکت عملکرد هم‌تیمی‌هایش را دنبال کرده و برای کازانی‌ها 3 مرتبه در لیگ و 2 بار در جام حذفی به میدان رفته است.