


به ازای هر فلسطینی که در توافق آتش بس آزاد شد، رژیم صهیونیستی ۱۵ نفر دیگر را بازداشت کرد. شمار زندانیان سیاسی در زندانهای رژیم از زمان آغاز نسل کشی در غزه دو برابر شده است. هر سال در ۱۷ آوریل، روز اسیر فلسطینی گرامی داشته میشود تا وضعیت کسانی که در زندانهای رژیم نگهداری میشوند و مبارزهشان برای آزادی از اشغال مداوم سرزمینشان توسط صهیونیستها را برجسته کند.
این روز یادآور آزادی محمود بکر حجازی در سال ۱۹۷۴ است، نخستین فلسطینی که در یک تبادل اسرا با رژیم آزاد شد. بعدها این روز به عنوان یادبودی برای همه زندانیان فلسطینی و برای تاکید بر ادامه بازداشت فلسطینیان و نقض حقوق آنها توسط صهیونیستها تعیین شد.
در حال حاضر، طبق آمار گروه حقوق زندانیان «الضمیر»، تقریبا ۱۰ هزار فلسطینی در زندانهای رژیم در داخل سرزمینهای اشغالی نگهداری میشوند. از نگاه فلسطینیها، آنها زندانیان سیاسی هستند که باید آزاد شوند.
از میان این افراد:
سه هزار و ۴۹۸ نفر بدون هیچگونه اتهام یا محاکمه در بازداشت هستند.
۴۰۰ نفر کودکاند.
۲۷ نفر زناند.
۲۹۹ نفر محکوم به حبس ابد هستند.
بازداشتشدگان اداری، از جمله زنان و کودکان، میتوانند توسط ارتش برای دورههای قابل تمدید ششماهه براساس «شواهد محرمانه» که نه خود فرد و نه وکیلش حق دیدن آن را ندارند، نگهداری شوند.
۴۰۰ کودک زندانی
رژیم صهیونیستی تنها دولتی در جهان است که کودکان را در دادگاههای نظامی محاکمه میکند و اغلب حقوق ابتدایی آنها را نادیده میگیرد.
به گفته سازمان «دفاع از کودکان فلسطین»، هر سال حدود ۵۰۰ تا ۷۰۰ کودک فلسطینی برخی حتی در سن ۱۲ سالگی، در سیستم دادگاه نظامی رژیم بازداشت و محاکمه میشوند .
شایعترین اتهام آنها پرتاب سنگ است، جرمی که طبق قانون نظامی رژیم اشغالگر میتواند تا ۲۰ سال زندان داشته باشد.
در حال حاضر، ۴۰۰ کودک فلسطینی در زندانهای اسرائیل هستند که بیشتر آنها در بازداشت پیش از محاکمه هستند و هنوز به هیچ جرمی محکوم نشدهاند.
یکی از دردناکترین پروندههای کودکان زندانی، پرونده احمد مناصره است. او در سن ۱۳ سالگی بازداشت، بهطور وحشیانهای بازجویی و سپس محکوم شد. احمد همراه پسرعمویش حسن بود که گفته میشود دو شهرکنشین صهیونیست را در نزدیکی یک شهرک غیرقانونی در قدس شرقی اشغالی در سال ۲۰۱۵ با چاقو مجروح کرد. حسن، که در آن زمان ۱۵ ساله بود، توسط یک شهرک نشین صهیونیست هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد، در حالی که احمد توسط گروهی از صهیونیستها به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و یک خودرو هم از روی او رد شد.
او دچار شکستگی در جمجمه و خونریزی داخلی شد.
در آن زمان، قانون رژیم بیان میکرد که کودکان زیر ۱۴ سال مسئولیت کیفری ندارند. اما مقامات صهیونیست صبر کردند تا احمد ۱۴ ساله شود و سپس او را محاکمه کردند. این قانون در آگوست ۲۰۱۶ تغییر یافت تا محاکمه کودکان با سن کمتر هم ممکن شود.
احمد به اتهام اقدام به قتل به ۱۲ سال زندان محکوم شد که بعدا به ۹ سال و نیم کاهش یافت.
احمد مدتها از مشکلات روانی رنج میبرد. در پایان سال ۲۰۲۱، یک روانپزشک از سازمان پزشکان بدون مرز توانست با او ملاقات کند و تشخیص شیزوفرنی داد. این نخستین بار بود که پزشکی از خارج اجازه یافت او را ببیند. در تاریخ ۱۰ آوریل ۲۰۲۵، پس از بیش از ۹ سال زندان، احمد سرانجام آزاد شد.
دو برابر شدن شمار اسرای فلسطینی از اکتبر ۲۰۲۳
از اکتبر ۲۰۲۳، شمار اسرای سیاسی فلسطینی دو برابر شد و از پنج هزار و ۲۵ نفر به حدود ۱۰ هزار نفر رسید.
به ازای هر زندانی آزاد شده، ۱۵ نفر بازداشت شدند
از هفتم اکتبر تاکنون، رژیم صهیونیستی حدود ۳۰ هزار فلسطینی را بازداشت کرده است. در جریان تبادل اسرا با حماس، رژیم تنها کمی بیش از دو هزار اسیر فلسطینی را آزاد کرد.
این بدان معناست که به ازای هر فرد آزاد شده، ۱۵ نفر دیگر بازداشت شدهاند.
در طول جدیدترین تبادل اسرا در آتش بس در اوایل امسال، ۷۳۹ فلسطینی از غزه آزاد شدند، که از میان ۱۵ هزار نفر بازداشت شده بودند. در کرانه باختری اشغالی، ۶۵۲ نفر آزاد شدند، در حالی که حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ نفر بازداشت شدهاند.
تبادل اسرا در توافق آتش بس
در جریان توافق آتش بس تقریبا دوماهه در اوایل سال جاری، اسرائیل هزار و ۷۹۳ اسیر سیاسی فلسطینی را آزاد کرد، در حالی که حماس ۳۸ اسیر صهیونیست، از جمله هشت جسد، را آزاد کرد.
بیشتر افراد آزاد شده از غزه بودند: ۷۳۹ نفر، ۳۳۷ نفر از شمال غزه، ۲۲۷ نفر از شهر غزه، و ۱۵۱ نفر از خان یونس که از مناطق به شدت آسیب دیده جنگ هستند. در کرانه باختری اشغالی هم دستکم ۶۵۲ زندانی آزاد شدند که بیشترشان از رامالله (۱۱۸ نفر)، الخلیل (۱۱۱ نفر) و نابلس (۷۹ نفر) بودند.
بازداشت یک میلیون فلسطینی از سال ۱۹۶۷ تاکنون
سیاستهای بازداشت رژیم، زندگی فلسطینیها را برای دههها تحت تاثیر قرار دادهاند. به گفته کمیسیون امور زندانیان و آزادشدگان فلسطین، از سال ۱۹۶۷ تاکنون، نظامیان صهیونیست حدود یک میلیون فلسطینی را بازداشت کردهاند؛ یعنی تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت فلسطینیان. به طور آماری، این بدان معناست که از هر پنج فلسطینی، یک نفر در مقطعی از زندگیاش زندانی شده است.
برای بسیاری از خانوادهها، بازداشت به یک امر اجتناب ناپذیری تبدیل شده است. این روند سیستماتیک، جوامع را از هم گسسته، چرخههای مکرر آسیب روحی ایجاد کرده و باعث خشم گسترده شده است.
با ادامه کمپین بازداشت رژیم، بسیاری از فلسطینیها نگراناند که زندانی کردن گسترده نه تنها محصول فرعی اشغال، بلکه ابزاری عمدی برای کنترل باشد. برای هزاران نفری که اکنون پشت میلهها هستند، آزادی همچنان نامشخص است، همانگونه که برای نسلهای قبل از آنان بود.
