

فرهیختگان آنلاین: صحبتهای بوژوویچ، سرمربی استقلال همانطور که پیشبینی میشد با توجه به فوریت در مصاحبه برای وقت گرفتن از هواداران، دارای تناقضها و بعضا پارادوکسهایی بود:
تغییرات متوالی؛ پاشنه آشیل استقلال
بوژوویچ در صحبتهای خود، تغییرات متوالی در باشگاه استقلال را یکی از دلایل اصلی مشکلات تیم دانست. او حتی مثال زد که تغییر پنج سردبیر در یک آژانس خبری، چه مشکلاتی را برای خبرنگاران ایجاد میکند. اما نکتهی قابل تأمل اینجاست که خود او هم جزو همین تغییرات محسوب میشود. او امروز فهمیده که پنجمین سرمربی استقلال است و این مسئله در نتیجهگیری اختلالاتی ایجاد میکند یا از روز اول میدانسته است؟
در فوتبال متر اندازهگیری جدول است
بوژوویچ در ادامه صحبتهای خود گفت که هنوز به آن لحظه نرسیده که حس کند تمام تلاش خود را کرده و دیگر کاری از دستش برنمیآید. اما واقعیت این است که در ورزش، عملکرد افراد با جدول ردهبندی و کارنامه آنها سنجیده میشود. بوژوویچ در هفت بازی اخیر تنها سه تساوی کسب کرده است. آیا این نتایج برای باشگاه بزرگی مثل استقلال قابل قبول است؟ آیا او با این میانگین امتیاز کم هم هنوز تصور میکند که میتواند ادامه دهد؟
بینظمی؛ ارمغان بیمسئولیتی
بوژوویچ در ادامه صحبتهای خود مدعی شد که بازیکنان استقلال را مقصر نتایج نمیداند. اما بینظمیهای اخیر در تیم، خلاف این ادعا را ثابت میکند. از غیبت در رختکن تا درگیری با همتیمی و بیمسئولیتی در زمین، استقلال را به تیمی بیاخلاق تبدیل کرده است. چطور میتوان با این سطح از بینظمی، انتظار نتیجه گرفتن داشت؟ وقتی بازیکن روی خط پنالتی باکس ایستاده و پنالتی و ریباند را تماشا میکند و هیچ دخالتی روی آن ندارد آیا این نشان از بیمسئولیتی نیست؟
جام حذفی؛ رویای دست نیافتنی؟
بوژوویچ مدعی است که اگر به قهرمانی در جام حذفی اعتقاد نداشت، سرمربیگری استقلال را قبول نمیکرد. اما سوال اینجاست که با این سطح از بینظمی و نتایج ضعیف، آیا واقعاً میتوان به قهرمانی در جام حذفی امیدوار بود؟ آیا این ادعا، صرفاً تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر ضعفهای تیم و زمان گرفتن نیست؟ آیا میانگین کمتر از نیم امتیاز در هر بازی، نشانهای از آمادگی تیم برای قهرمانی در جام حذفی است؟ و آیا او با این ادعا، تیمهای پیکان و صنعت نفت را دستکم نگرفته است؟ او با چه متر و معیاری مدعی بهبود کیفیت بازی استقلال پس از حضور خود بوده است؟
بدنسازی؛ بهانهای نخنما
بوژوویچ مدعی است که تیم استقلال از نظر بدنسازی مشکل دارد. اما این ادعا در پایان فصل، چندان منطقی به نظر نمیرسد. بازیکنان در طول فصل و با تمرینات و مسابقات متعدد، باید به آمادگی کامل رسیده باشند. آیا این ادعا، تلاشی برای توجیه نتایج ضعیف تیم نیست؟
تناقض در ادعاها؛ سردرگمی هواداران
بوژوویچ در حالی مدعی است که تیم استقلال از نظر بدنی در سطح لیگ اروپا میدود که همزمان، از مشکل بدنسازی تیم نیز سخن میگوید. این تناقض آشکار، هواداران را دچار سردرگمی کرده است. چطور میتوان ادعای آمادگی بدنی در سطح اروپا را با مشکل بدنسازی در یک تیم توجیه کرد؟ آیا این تناقض، نشانهای از عدم شناخت کافی ایشان از تیم نیست؟
بینظمی؛ میراث بوژوویچ
بوژوویچ در بخشی از صحبتهای خود، از بینظمی در رختکن استقلال سخن به میان آورد و مدعی شد که سکوت در رختکن را دوست ندارد. اما این ادعا، خود گواهی بر بینظمی حاکم بر تیم است. آیا ایشان انتظار دارند که 20 بازیکن به طور همزمان در رختکن صحبت کنند و مدعی ارائه راهکار و تغییرات تاکتیکی یا به خود آمدن شوند؟ آیا این نوع مدیریت، به جز هرج و مرج و بینظمی، نتیجهی دیگری در پی خواهد داشت؟ آیا حمایت ایشان از فریادهای اعتراضی رامین رضاییان در رختکن، زمینهساز بینظمیهای بیشتر در آینده نخواهد شد؟
مصدومان؛ تکرار مکررات برای توجیه ضعف؟
بوژوویچ مدعی است که مصدومان زیاد تیم، دلیل اصلی نتایج ضعیف استقلال است. اما این ادعا در حالی مطرح میشود که در سال گذشته و در زمان مربیانی چون موسیمانه، سهراب بختیاریزاده، محمد نوازی و حتی خود جواد نکونام نیز استقلال با همین تعداد و یا حتی بیشتر از مصدومان دست و پنجه نرم میکرد. آیا آن مربیان نیز با وجود این مشکلات، میانگین کمتر از نیم امتیاز در هر بازی را به ثبت رساندند که آقای بوژوویچ این آمار ضعیف را با مصدومیتها توجیه میکند؟
