

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، براساس آمار منتشرشده یک کاربر معمولی اینترنت بیش از پنج حساب کاربری در شبکههای اجتماعی مختلف دارد. کاربران مختلف عضو شبکههای اجتماعی میشوند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند، درواقع امروز شبکههای اجتماعی به نقطه کانونی برای تعامل آنلاین تبدیل شدهاند. به گزارش recruiterbox در این میان شبکههای اجتماعی مثل LinkedIn، این امکان را به کاربران خود میدهند تا بتوانند به موقعیتهای شغلی و استخدامی دسترسی داشته باشند؛ موقعیتهایی که شاید از طریق شیوههای سنتی هیچگاه قابلدسترس نباشد. زمانی که وارد این شبکههای اجتماعی میشوید حجم زیادی از پیشنهادهای کاری در مقابل حجم زیادی از رزومههای کاربران قابلمشاهده است.
امروز دیگر شرکتها و صاحبان مشاغل هم به ظرفیت شبکههای اجتماعی برای تامین نیروی انسانی متخصص و کارآمد پی بردهاند و اغلب شرکتها از این امر برای استخدام نامزدهای شغلی شرکتشان استفاده میکنند، اگرچه در برخی موارد به دلیل آشنا نبودن با روند این کار، استخدام با موفقیت انجام نمیپذیرد. آمارها میگویند تقریبا 80 درصد شرکتهای دنیا به طریقی از شبکههای اجتماعی برای یافتن نیروی انسانی مدنظر خود استفاده میکنند، این استفاده حتی میتواند در حد تحقیق از نیروی موردنظر در شبکههای اجتماعی مختلف باشد. به همین دلیل است که یکی از موضوعات مهمی که افراد جویای کار باید به آن توجه کنند رفتارشان در شبکههای اجتماعی است، چراکه مسیری است که میتواند شما را بهعنوان یک فرد مناسب یا یک فرد نامناسب برای یک شغل معرفی کند. 6 روز پیش سایت inc.com گزارشی منتشر کرده است که براساس آن تحقیقاتی روی یک نظرسنجی از 14هزار کاربر لینکدین انجام شده است که نشان میدهد، این شبکه اجتماعی تاثیر چشمگیری در بهبود استخدام و کاریابی داشته است.
شانس استخدام خود را بالا ببرید
تا چند سال پیش لینکدین در ایران آنچنان شناخته شده نبود اما درحال حاضر این شبکه اجتماعی کارایی خود را در کشور پیدا کرده و تبدیل به مکانی برای افراد جویای کار و کارفرماهای جویای نیروی متخصص شده است. البته این شبکه هنوز هم راه زیادی در پیش دارد، چراکه هنوز هم هستند کسانی که روشهای سنتی برای استخدام را به چنین راههایی ترجیح میدهند. مشکلاتی که درحال حاضر در این شبکه وجود دارد این است که کاربران و افرادی که جویای کار در این شبکه هستند هنوز روشهای معرفی خود و تخصصشان را ندارند. به همین دلیل برای اینکه شانس استخدام شما از طریق شبکههای مجازی افزایش یابد باید یاد بگیرید چگونه یک پروفایل خوب برای خود بسازید تا شما را بهعنوان یک نیروی متخصص و مناسب برای استخدام در شرکتها معرفی کند.
نوشتن رزومه کامل در کنار یک عکس مناسب و البته علایقتان میتواند کمک بزرگی به شما بکند. البته فراموش نکنید چگونه نوشتن این مطالب هم میتواند نشان دهنده قدرت خلاقیت و ایدهپردازی شما باشد. بنابراین تلاش کنید خود را به نحوی توصیف کنید تا شانس خود را بالا ببرید.
در این میان پستهایی هم که منتشر میکنید میتواند نشاندهنده بخشی از شخصیت و نوع نگاه شما باشد، پس در پست مطلب هم دقت کافی را داشته باشید. در مرحله بعد شما باید مراقب باشید دیگران چه رفتاری با شما در این فضا دارند، مثلا اینکه شما در چه پستهایی تگ میشوید.
آمارها درباره لینکدین چه میگویند؟
سایت expandedramblings جدیدترین آمار شغلی مربوط به لینکدین را منتشر کرده که مربوط به مارس 2018 است. براساس این گزارش لینکدین توانسته است به بنگاهی آنلاین برای جویندگان کار و کارفرماها تبدیل شود. براساس آمار منتشرشده در این سایت 20هزار شرکت در آمریکا برای استخدام نیروهای خود از لینکدین استفاده میکنند. همچنین درحال حاضر 11 میلیون شغل در لیست مشاغل فعال لینکدین وجود دارد. اینمیل (InMail) در لینکدین به معنی پیغامی است که شما میتوانید به افراد دیگری که با آنها در این شبکه اجتماعی ارتباطی ندارید، بفرستید. براساس آمار بین سالهای 2015 تا 2017 میزان اینمیل در لینکدین 40 درصد افزایش داشته است. یکی دیگر از امکانهای لینکدین Open Candidates است. شما از این طریق بهطور خصوصی به کارفرمای موردنظر خود اطلاع میدهید که در صورت داشتن موقعیت شغلی در شرکت به شما اطلاع دهند.
براساس آمار تعداد افرادی که از این امکان استفاده میکنند سهمیلیون و 400هزار نفر هستند. همچنین در این شبکه اجتماعی چهار میلیون اکانت خود را بهعنوان کارفرما معرفی کردهاند. براساس آماری که لینکدین منتشر کرده بیش از 75 درصد کاربرانی که به تازگی شغل خود را تغییر دادهاند، این تصمیم خود را از طریق لینکدین اعلام کردهاند. در این میان کاربرانی که از طریق لینکدین استخدام شدهاند 40 درصد کمتر از دیگر کارمندان احتمال ترک کار خود را در 6 ماه اول کار دارند. همچنین اغلب کارفرمایان تا 60 درصد درگیر استخدام از طریق لینکدین هستند تا اینکه از سایر روشهای موجود استفاده کنند.
* نویسنده : الهام کاظمی روزنامهنگار
