آزادی بیان در غرب، ابزاری برای پیشبرد منافع سیاسی
رژیم‌صهیونیستی که از آغاز جنگ غزه تاکنون چندین بار رکورد کشتار خبرنگاران را جابه‌جا کرده است؛ روز گذشته طی اقدامی جنایتکارانه، چادر خبرنگاران را در محوطه بیمارستان ناصر در نوار غزه هدف بمباران قرار داد تا ماجرای هدف قرار دادن خودروی خبرنگاران شبکه «قدس الیوم» در مجاورت بیمارستان العوده را این‌بار به طرز فجیع‌تری تکرار کرده باشد. این حمله منجر به شهادت دو خبرنگار و زخمی شدن چندین نفر دیگر شد.
تصاویر دلخراشی که از این جنایت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، نشان‌دهنده لحظه‌ای وحشتناک بود که یکی از خبرنگاران در مقابل دوربین‌ها در آتش زنده زنده درحال سوختن بود. این صحنه‌ها یادآور تصاویر مشابهی شدند که از حمله اسرائیل به چادر آوارگان در اردوگاه رفح منتشر شده بود؛ تصاویری که جهانیان را در بهت و حیرت فرو برد، اما واکنش قاطعی از سوی دولت‌های غربی در پی نداشت تا نتانیاهو برای تکرار آن مانعی در مقابل خود نبیند. این جنایات، نماد‌هایی از این واقعیت هستند که آزادی بیان در غرب، چیزی بیش از ابزاری برای پیشبرد منافع سیاسی نیست.
اسرائیل رکورد خودش در کشتار خبرنگاران را به‌روز کرد
این حمله در حالی صورت گرفت که از آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳، تعداد خبرنگاران کشته‌شده توسط اسرائیل به 210 نفر رسیده است. از زمان آغاز جنگ در نوار غزه در سال ۲۰۲۳ خبرنگاران به یکی از اصلی‌ترین قربانیان این درگیری تبدیل شده‌اند. این جنگ که اکنون بیش از یک سال و نیم از آن می‌گذرد، به‌گفته سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌ای، مرگبارترین دوره برای اصحاب رسانه در تاریخ معاصر بوده است. تا امروز، گزارش‌ها حاکی از کشته شدن 210 خبرنگار در غزه است. آماری بی‌سابقه که نشان‌دهنده هدف‌گیری عمدی و سیستماتیک این گروه توسط نیرو‌های اسرائیلی است.
پروتکل خبرنگار‌‌کشی
حمله اخیر رژیم‌صهیونیستی به چادر خبرنگاران در بیمارستان ناصر غزه که منجر به شهادت دو خبرنگار و زخمی شدن چندین نفر دیگر شد، نه یک حادثه بلکه بخشی از یک پروتکل جنگی طولانی‌مدت و عمدی در هدف‌گیری رسانه‌ها توسط اسرائیل است که پیش از آغاز جنگ در سال 2023 تعیین شده است. اسرائیل به‌طور سیستماتیک تلاش کرده تا صدای کسانی که حقیقت را از مناطق جنگی گزارش می‌دهند، خاموش کند؛ سیاستی که با ادعای دموکراسی و آزادی بیان در تضاد آشکار قرار دارد.
یکی از برجسته‌ترین نمونه‌ها، کشتار شیرین ابوعاقله، خبرنگار برجسته الجزیره، در ۱۱ می۲۰۲۲ است. ابوعاقله، که به‌دلیل گزارش‌هایش از کرانه باختری شناخته شده بود، هنگام پوشش خبری یک عملیات نظامی در جنین، با شلیک مستقیم یک تک‌تیرانداز اسرائیلی به سرش کشته شد. او جلیقه‌ای با علامت واضح «PRESS» به تن داشت، اما این امر مانع از هدف‌گیری عمدی او نشد.
تحقیقات بعدی، از جمله گزارش سازمان ملل، تأیید کرد که هیچ تهدیدی از سوی او یا همکارانش وجود نداشته و این قتل عامدانه بوده است. با این حال، اسرائیل هرگز مسئولیت کامل را نپذیرفت و هیچ‌کس به‌طور جدی محاکمه نشد. مورد دیگر به بمباران برج الجلاء در غزه در ۱۵ می۲۰۲۱ بازمی‌گردد؛ ساختمانی که دفاتر الجزیره و آسوشیتدپرس را در خود جای داده بود. ارتش اسرائیل با ادعای وجود «اهداف نظامی» در این برج، آن را با خاک یکسان کرد، اما هیچ مدرکی برای اثبات این ادعا ارائه نشد. این موارد نشان می‌دهد که کشتار خبرنگاران یک پروتکل جنایتکارانه در ارتش رژیمی است که حتی برای کشتار مردم خودش نیز پروتکل جنگی هانیبال را به اجرا در‌می‌آورد تا مبادا سیاستمداران برای حفظ جان آن‌ها تحت فشار قرار بگیرند.
تکرار فاجعه انسان‌سوزی
یکی از هولناک‌ترین حوادثی که در ماه‌های اخیر در جریان جنگ غزه رخ داد و شباهت تکان‌دهنده‌ای به بمباران اخیر چادر خبرنگاران دارد، حمله اسرائیل به چادر‌های آوارگان در اردوگاه رفح بود که در آن ده‌ها فلسطینی زنده‌زنده در آتش سوختند. این فاجعه زمانی آغاز شد که ارتش اسرائیل با ادعای هدف‌گیری «مواضع حماس»، بمب‌هایی را بر اردوگاه آوارگان در منطقه تل‌السلطان در رفح پرتاب کرد.
اما آنچه در واقعیت رخ داد، چیزی جز یک جنایت جنگی آشکار نبود؛ چادر‌های موقت که محل پناه صد‌ها خانواده آواره بود، در شعله‌های آتش فرو رفتند و تصاویری دلخراش از انسان‌هایی که در میان فریاد و استیصال در آتش می‌سوختند، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. دست‌کم ۴۵ نفر، از جمله زنان و کودکان، در این حمله جان باختند و بیش از ۲۰۰ نفر دچار سوختگی‌های شدید شدند. آتش به‌سرعت در میان چادر‌های ساخته‌شده از مواد قابل‌اشتعال گسترش یافت و بسیاری از قربانیان حتی فرصتی برای فرار پیدا نکردند.
اسرائیل پس از این حمله مدعی شد که این عملیات «هدفمند» بوده و هدفش دو عضو ارشد حماس بوده است، اما گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری مانند عفو بین‌الملل، این ادعا را رد کردند و این اقدام را نقض آشکار قوانین بین‌المللی توصیف کردند. شباهت این جنایت با بمباران اخیر چادر خبرنگاران در بیمارستان ناصر، نشان‌دهنده الگویی سیستماتیک در رفتار اسرائیل است. الگویی که پس از حمله به بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها اکنون هدف قرار دادن چادر خبرنگاران را نیز به عنوان یک پروتکل جنگی پذیرفته است.
مطالب پیشنهادی
