آینده‌ای پر از ابهام
محمدرضا ولیزادهپرسپولیس دیشب مریض بود و عملا یک جام دیگر را از دست داد؛ اما این تیم فقط درگیر ویروس سرماخوردگی نیست و حال و روز امروزش نشان می‌دهد با مشکلات بزرگتری هم دست‌وپنجه نرم می‌کند، مثل ویروس «سوء مدیریت»!
پرسپولیس هزار میلیاردی درویش، حالا دو جام مهم را «قطعی» از دست داده، برای قهرمانی لیگ برتر هم دیگر شانس چندانی ندارد و ممکن است حتی سهمیه لیگ نخبگان را هم کسب نکند، اما جدا از این ناکامی‌ها، هواداران پرسپولیس با ابهامات مهم‌تری هم روبه‌رو هستند.
مدیران باشگاه مدت‌هاست «خودمختار» پاسخگوی عملکردشان نیستند. رویکردی که همین حالا پرسپولیس را روزبه‌روز معمولی‌تر می‌کند. تیمی که بسته شده، جزو پیرترین پرسپولیس‌های یک‌دهه اخیر است. بازیکن اسمی ندارد. خیلی از بازیکنانش هم به اصطلاح فوتبالی‌ها «تمام‌شده»اند و تاثیری در کیفیت فوتبال تیم ایجاد نمی‌کنند. در بهترین حالت باید چند خروجی و ورودی مهم داشته باشد. هواداران پرسپولیس نیز بیشتر از شرایط تیمشان از مدیریت باشگاه ناامید شده‌اند؛ تقریبا در همه بازی‌های تیم شعار «حیا کن، رها کن» سر می‌دهند و سهم بزرگی از آن‌ها خواهان برکناری درویش هستند. با این شرایط بیشتر نگرانی‌ها برای فصل بعد خواهد بود.
همین حالا چند بازیکن لیگ برتری وجود دارد که بتواند در ترکیب تیمی مثل پرسپولیس در قواره یک ستاره بازی کند؟ قطعا کمتر از تعداد انگشتان یک دست. می‌شود همۀ آن‌ها را جذب کرد؟ آیا مدیران پرسپولیس توانایی این کار را دارند؟ چند سوال بی‌جواب که با بی‌اعتمادی هواداران تردیدها را نسبت به آینده پرسپولیس برای داشتن یک تیم کامل بیشتر می‌کند. آینده پرسپولیس همین‌قدر مبهم است.
مطالب پیشنهادی
