احتمالا در یکی دو روز اخیر ویدئوی فراگیر شده از مدیرعامل نستله را دیده‌اید که در صحبت‌های خود به طرز عجیبی، مکررا از کلمات انگلیسی استفاده می‌کند.

داستان از این قرار است که الناز سخائیان در رویدادی پیرامون فعالیت شرکت تحت مدیریتش صحبت می‌کند اما استفاده افراطی او از واژگان انگلیسی باعث شد ویدئوی صحبت‌هایش به یکی از موضوعات داغ مجازی و رسانه‌ها تبدیل شود. درحالی که افراد زیادی در واکنش به این ویدئو درباره مراقبت از زبان فارسی صحبت می‌کنند که البته نکته مهمی است اما آنچه اهمیت کمتری از این موضوع ندارد، آن قسمت از صحبت‌های سخائیان است که می‌گوید، «ما به نستله گلوبالی [جهانی] وصلیم و ارتباط داریم.»
از این بخش از صحبت‌های الناز سخائیان  می‌توان به‌عنوان «اعتراف» مدیرعامل نستله یاد کرد. چرا؟ چون نستله به دلیل ارتباطات اقتصادی با رژیم صهیونیستی، در لیست تحریم بسیاری از نهادهای بین‌المللی قرار دارد و درباره فعالیت آن در ایران ابهامات بسیاری وجود دارد.
انتشار این صحبت‌ها با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شد و حتی از جزئیات عجیبی از دامنه فعالیت این شرکت پرده برداشت. بیشتر بحث‌های شکل گرفته در شبکه اجتماعی «ایکس» بود؛ جایی که در ساعات اخیر اطلاعات جالبی در آن رد و بدل شده است.

از فروش یک میلیارد دلاری و اسامی مدیران خارجی تا ماجرای حق امضا و ارز ترجیحی
کاربری که اعلام کرده چند سال پیش عضوی از این شرکت بوده، در واکنش به این ماجرا نوشته: «الان اطلاعات دقیق از فروش نستله ندارم ولی شنیده بودم که فروش یک میلیارد دلار در سال رو رد کردن، و بیشتر تولیداتشون در ایران هم صادر می‌شه.»
کاربر دیگری هم با انتشار عکسی از آگهی روزنامه رسمی این شرکت نوشت: «داشتم در مورد شرکت نستله ایران بررسی می‌کردم دو تا نکته‌اش برام جالب بود: 1. اسامی مدیران و دارندگان حق امضا رو این زیر دیدم که به نظر فقط یکیشون ایرانیه و ۲. شرکت طبیعت هم به این شرکت متصله! و سوالی که تو ذهنم هست اینه که چی بخریم که سودش تو جیب صهیونیستا نره؟»
کاربری هم این ماجرا را به ارز ترجیحی و رانت پرداخته و نوشته: «لحن صحبت مدیرعامل نستله در ایران، براتون عجیب بود؟ بهتره بدونید عجیب‌تر اینه که به گفته این کاربر، نستله ایران یک میلیارد دلار صادرات داره! حالا چرا نستله محصولاتشو از ایران صادر می‌کنه؟ چون مواد اولیه‌اش با ارز ترجیحی وارد ایران می‌شه و تولیدش تو ایران چند برابر سود داره! از جیب ملت ایران، به کام شرکت نستله و کاسب ارز ترجیحی!»
اینها فقط بخش محدودی از واکنش‌های مجازی به ماجرای شرکت نستله است اما برای بررسی درست‌تر باید کمی ریزتر به این مسأله پرداخت.

نستله اولین شرکت نیست!
ماجرای ممنوعیت ورود کالاهای صهیونیستی به ایران مسأله امروز و دیروز نیست و شاید صحبت‌های اخیر مدیرعامل نستله بتواند مسئولین کشور را به راهکارهای قانونی جامع‌تری برساند. پیش از این نیز پویش‌های متعددی درباره تحریم شرکت‌های غدایی وابسته به رژیم صهیونیستی در کشور ایجاد شده بود، از کمپین نه به خرید سرلاک و نسکافه تا کوکاکولا، پپسی، دنت، دامستوس و داو. حالا هم که این‌روزها درباره شرکت نستله و محصولات غدایی‌اش بحث می‌شود. اما در این بین یک سوال اساسی مطرح می‌شود که آیا این ارتباطات جهانی که مدیرعامل شرکت از آن می‌گوید، همان همکاری با رژیم صهیونیستی است؟

نستله و جایزه «جوبیلی»
شرکت نستله در سال ۱۹۹۸ میلادی، جایزه «جوبیلی» را از دست نتانیاهو دریافت کرد. این جایزه به بزرگ‌ترین شرکت‌های تأمین‌کننده اقتصاد رژیم صهیونیستی اعطا می‌شود و شاید همین یک خط توضیح کاملی از دامنه فعالیت و همکاری نستله با رژیم صهیونیستی باشد. نستله در ایران نیز با دو رویکرد خرید امکانات تولیدی از یک شرکت داخلی و تولید شیر خشک فعالیت می‌کند و نماینده انحصاری فروش محصولات کشور سوئیس مانند نسکافه، قهوه میت، شیر خشک نوزاد، سرلاک و مگی است.

پیگیری سخت نیست
مسأله امروز این شرکت و شرکت‌هایی مشابهی که از آنها به عنوان حامیان مالی یا منبع درآمد اسرائیل یاد می‌شود، پیچیده نیست.
سالها لیستی از این شرکت‌ها با اسامی تجاری محصولاتشان در فضای مجازی دست به دست می‌شود، عده‌ای قاطعانه تصمیم می‌گیرند از این محصولات استفاده نکنند اما عده‌ دیگر که هیچوقت اظهارنظر رسمی درباره این محصولات که به صورت رسمی در بازارهای کشور به فروش می‌رسد و برخی محصول عادی و روزمره‌ای هستند که از مغازه‌های محله خود می‌خریم، نشنیده‌اند سردرگم می‌مانند.
 مدیرعامل نستله می‌گوید یکی از دلایل موفقیت نستله در بازار رقابتی ایران ارتباط جهانی است؛ حالا اگر فعالیت این شرکت‌ و همۀ شرکت‌های نامبرده مرتبط با رژیم صهیونیستی باشد و در راستای تقویت اقتصاد این کشور تعریف شود با بررسی صحبت‌های اخیر او توسط نهادهای نظارتی می‌تواند سرانجام همکاری اقتصاد ایران با شرکت‌های اسراییلی را پایان دهد. اما اگر چیزی غیر از این باشد باید دستورعمل فعالیت این شرکت‌ها به‌طور دقیق و کامل منتشر شود چرا که گستره محصولات در ماجرای کارزهای تحریمی بسیار وسیع است و بخش عمده‌ای از بازار ایران را شامل می‌شود.
شاید این ماجرا باید بهانه‌ای شود تا یک مسئول مرتبط یک بار برای همیشه تکلیف برندهای شبهه‌دار در مواجهه با رژیم جعلی صهیونیستی را مشخص کنند، اگر نگفتن و پیگیری نکردن منفعتی برای کسی یا کسانی در پی نداشته باشد.