برخی حامیان آشوب ۸۸ همچنان بر مدار اشتباه‌های گذشته حرکت می‌کنند 
زهرا طیبیروز پنجشنبه، افرادی منسوب به حزب مجمع ایثارگران، مقابل دانشگاه تهران تجمع کردند. آنطور که در فراخوان‌ها نیز منتشر شده بود، تجمع در واکنش به حصر میرحسین موسوی برگزار شد. براساس آنچه یک منبع آگاه به «فرهیختگان» گفت: «این تجمع مجوزی برای برگزاری از وزارت کشور نداشته است؛ چراکه از جانب هیچ‌حزبی برای برگزاری تجمع درخواست، ارسال نشده بود.» با این حال فراخوان منتشر شد و چند نفری در محل فراخوان تجمع، در 25 بهمن حضور پیدا کردند. برخی نیز بازداشت شدند؛ سعید و سعیده منتظری ازجمله افراد بازداشت شده بودند که ساعاتی بعد از بازداشت آزاد شدند.
اگرچه آمار دقیقی از میزان افراد شرکت‌کننده در این تجمع منتشر نشده، این فراخوان و تجمع افراد حتی در میان چهره‌های اصلاح‌طلب نیز موضوعیت چندانی پیدا نکرد تا آنجا که برخی سکوت را بر تأیید یا رد این تجمع ترجیح دادند. در میان افکار عمومی حواشی این تجمع چندان مورد توجه قرار نگرفت، حتی انتشار تصاویری توسط رسانه‌های فارسی‌زبان که تلاش داشت، جو اطراف دانشگاه تهران را امنیتی و ملتهب نشان دهد هم نتوانست واکنش افکار عمومی را به این اتفاق برانگیزد.
این فراخوان و برگزاری تجمع بیش از آنکه خود را در قالب یک مطالبه عمومی نشان دهد، تنه‌به‌تنه رفتار‌های رادیکالی می‌زند که در میانه ناآرامی‌های 88 مشابه آن دیده شد، آن هم در شرایطی که رئیس جمهور آمریکا کمپین فشار حداکثری علیه ایران را کلید‌زده و یکی از گزینه‌های جدی او برای ضربه به ایران به راه انداختن آشوب در کشور است. این جنس رفتار‌های رادیکال پاس گل خوبی به ترامپ و طراحان آشوب می‌دهد، نه‌تنها مسئله حصر را حل نمی‌کند، بلکه این شائبه را تقویت می‌کند که طرفداران رفع حصر در به‌راه انداختن آشوب با اتاق فکر‌های حامی ترامپ همدستند.
تجمع شکست‌خورده 25 بهمن
چند روز پیش از 25 بهمن ماه، کمپینی با عنوان رفع حصر به‌راه افتاد که چهره‌های رادیکال عموماً اصلاح‌طلب از آن حمایت کردند و دعوت به برگزاری تجمعی در روز 25 بهمن، مقابل دانشگاه تهران داشتند. چهره‌هایی مثل رحیم قمیشی، ناصر دانشفر، اکبرسرارودی ازجمله این افراد بودند که پیش از برگزاری تجمع بازداشت شدند.
آنطور که اردشیر امیر ارجمند، مشاور میرحسین موسوی مدعی شده «تمام فرایند‌های قانونی در برگزاری تجمع، رعایت شده و مخالفتی با برگزاری تجمع صورت نگرفته بود.» اما یک منبع آگاه در گفت‌وگو با «فرهیختگان» به جزئیات دریافت مجوز تجمع‌کنندگان از وزارت کشور اشاره کرد و گفت: «دو نفر به وزارت کشور درخواستی دادند که می‌خواهند تجمع برگزار کنند و خواسته شد که وزارت کشور امنیت آن را برقرار کند. در صورتی که اساساً چیزی به اسم اینکه یک فرد برود و درخواست دهد وجود ندارد. احزاب یا تشکل‌ها باید برای دریافت مجوز اقدام کنند، در صورتی که حتی مجمع ایثارگران که به این افراد نزدیک بود نیز درخواستی برای برگزاری مجوز نداشته است. به نظر من به طور طبیعی به آن‌ها گفته شده نمی‌توانند تجمع را برگزار کنند و صلاحیت دریافت مجوز را ندارند.»
با وجود این، تجمع در روز 25 بهمن برگزار می‌شود، البته اخباری که از محوطه اطراف این تجمع منتشر می‌شود، نشان می‌دهد این تجمع چندان مورد استقبال قرار نگرفته است. برمبنای گزارشی که رسانه انصاف‌نیوز از جزئیات این تجمع منتشر کرده، نزدیک به «چهار نفر در این تجمع دستگیر و به سمت ون‌ها هدایت شدند. هیچ‌برخورد فیزیکی‌ای صورت نگرفت، غیر از برخورد با یک نفر که در تقاطع انقلاب و 12 فروردین مشاهده شد.» تجمع‌کنندگان نیز بیشتر افراد مسن بودند و جمعیت جوانی در میان آن‌ها حضور نداشت.
رادیکال‌ها همچنان برای اصلاح‌طلبان هزینه می‌تراشند
برگزاری تجمع در 25 بهمن ماه، تنها رفتار رادیکال برخی از بدنه اصلاح‌طلبان نیست. آنطور که یک منبع آگاه به «فرهیختگان» خبر داد: «چهار روز پیش پیش‌نویس بیانیه‌ای از جانب برخی چهره‌های رادیکال اصلاح‌طلب به بهانه سالگرد پیروزی انقلاب آماده شده بود که ادعا‌هایی رادیکال در مورد ساختار‌های مختلف نظام حکمرانی مطرح کرده بود. نکته این بود که متن پیش‌نویس به‌نحوی نوشته شده بود که گویی این آقایان هیچ نقشی در این اتفاقات نداشتند.
بهزاد نبوی و دو نفر دیگر از اصلاح‌طلبان، به متن بیانیه اعتراض کردند. بهزاد نبوی معتقد بود در این شرایط اساساً زمان مناسبی برای انتشار این بیانیه نیست و در شرایطی که کشور در شرایط تهدید و فشار قرار دارد، انتشار این بیانیه محلی از اعراب ندارد. نکته جالب‌توجه این بود که قسمتی از بیانیه درخصوص حقوق بشر بود و آن‌ها مدعی شده بودند جمهوری اسلامی حقوق بشر را رعایت نکرده است. محمود صادقی، بهزاد نبوی و سعید نورمحمدی ازجمله افرادی بودند که به این بیانیه رأی منفی دادند، اما افرادی مثل هادی غفاری به آن رأی مثبت دادند، در حالی که اگر قرار باشد چند نفر در کشور نماد ضدیت با حقوق بشر در داخل باشند، یکی از آن‌ها هادی غفاری است. دو صفحه از این بیانیه در مورد روابط خارجی بود که مدعی شده بود جمهوری اسلامی غرب‌ستیزی می‌کند. افرادی مثل ابراهیم اصغرزاده که در تسخیر سفارت آمریکا حضور داشت، به این بیانیه رأی مثبت داد.»
او به این موضوع هم اشاره کرد که نهایتاً با پیگیری و اصرار بهزاد نبوی، جلوی انتشار بیانیه گرفته شد. همانطور که پیش از این اشاره شد، ادامه رفتار‌های رادیکال بدنه اصلاح‌طلبی و دردسرسازی‌هایی که آسیب آن متوجه دولت چهاردهم و هزینه‌سازی‌های آن‌ها می‌شود، نتیجتاً موجب خواهد شد تا خود اصلاح‌طلبان این بدنه را حذف کنند و به انزوا ببرند.
دستتان در دست ترامپ است؟
این تجمع در شرایطی برگزار شد که ترامپ یادداشت‌های فشار علیه ایران را به دستگاه‌های اجرایی آمریکا ابلاغ کرد که در بخشی از آن به‌صراحت از به راه افتادن آشوب و ناآرامی در ایران حمایت کرده بود. این موضوع در یادداشتی که اتاق‌فکر آمریکا «سازمان اتحاد علیه ایران هسته‌ای»، در برنامه 100روزه علیه ایران، به ترامپ ارائه کرده بود نیز مورد اشاره قرار گرفته است. طبیعی است در این موقعیت، کوچک‌ترین اتفاق و بحرانی می‌تواند بهانه‌ای برای زنده کردن خط آشوب در ایران به آن‌ها دهد.
کمااینکه رسانه‌های فارسی‌زبان که در میانه ناآرامی‌های 1401 تا توانستند، اصلاح‌طلبان و همچنین موسوی و کروبی را زیر ضرب حمله قرار دادند، حالا اما در سوگ بازداشت چند نفر در این تجمع مرثیه‌سرایی می‌کنند. در این موقعیت اگر کسی مدعی شود برگزار‌کنندگان این تجمع دستشان در دست ترامپ و طراحان آشوب قرار دارد، ادعای گزافی نکرده است. اگر فرض را بر این بگذاریم که حامیان تجمع، ارتباطی با حامیان آشوب ندارند، این گزاره تقویت می‌شود که برخی حامیان آشوب 88 همچنان بر مدار اشتباه‌های گذشته حرکت می‌کنند و درکی از مقتضیات و پیچیدگی‌های سیاست داخلی ندارند یا برای آن‌ها تفاوت نمی‌کند که در زمین دشمن بازی کنند.
خروجی این رفتار‌ها نه تنها تغییری در موضوع حصر ایجاد نمی‌کند، بلکه حتی می‌تواند برای دولت هزینه‌سازی کند و اتهام تازه همکاسگی با ترامپ را هم روی میز بگذارد. در شرایطی که برخی مقامات دولت به‌دنبال حل موضوع حصر در چهارچوب‌های رسمی‌اند، رفتار‌های رادیکال، موضوع حصر را به نقطه صفر برمی‌گرداند و حل آن را تقریباً دور از دسترس می‌کند.
مطالب پیشنهادی
